پس از این خبر، بقایی سخنگوی دولت چهاردهم نیز مذاکره با فرانسه، آلمان و بریتانیا را تأیید کرد گفت: مذاکره معاونان وزرای امور خارجه چهار کشور در ادامه گفت‌وگوهای انجام شده در حاشیه نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل انجام میشود.
بقایی با اشاره به سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تعامل و همکاری با دیگر کشورها بر مبنای اصول عزت، حکمت و مصلحت، گفت‌وگوهای آتی با سه کشور اروپایی را در ادامه گفت‌وگوهای انجام شده با آنها در حاشیه اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک توصیف کرد و گفت: در این دور از گفت‌وگوها که از همان نیویورک برنامه‌ریزی شده است، طیفی از مباحث و موضوعات منطقه‌ای و بین‌المللی از جمله موضوع فلسطین و لبنان و نیز موضوع هسته‌ای مورد بحث و تبادل نظر قرار خواهد گرفت.
بنابر آنچه که گفته شد باید شاهد مذاکرات سریالی این بار با عاملیت دولت چهاردهم باشیم اما در این زمینه چند نکته را لازم به طرح می‌دانیم؛
نقدی که به دولت وارد است این است که معمولاً خبر اولیه چنین برنامه‌های مهمی ابتدا از قول یک رسانه خارجی، منتشر میشود و مقامات رسمی با تأخیر نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند و تجربه نشان می‌دهد گویا دسترسی منابع خارجی به این اخبار دقیق است.
سوال ما از دولت‌مردان این است که چرا چنین اخبار مهمی که می‌تواند به اقتصاد و بازار، اطمینان‌خاطر بدهد را خودشان قبل از منابع خارجی به آگاهی افکار عمومی نمی‌رسانند ؟
نکته دوم تلاش برخی اصولگرایان طیف پایداری و اصولگرایان افراطی است که طی دو هفته اخیر، حملات تندی علیه محمدجواد ظریف شروع کرده‌اند و با تهدید به دادگاهی کردن رییس‌جمهوری و به حکم ضرب‌المثل «به مرگ گرفتند تا به تب راضی شود»، عزم خود را جزم کردند تا مشاور عالی و معاون راهبردی مسعود پزشکیان را از ماشین دولت پیاده کنند تا دسترسی «معمار برجام» به محتوای مذاکرات به صفر برسد و احتمال دخالت وی در فرایند مذاکرات، منتفی باشد.
چه کسی است که نداند هدف مخالفان سیاسی دولت این است که این مذاکرات نیز مانند مذاکراتی که در دوران مرحوم رییسی آغاز شد، بی‌نتیجه بماند. آنان همچنین نیک می‌دانند اگر محمدجواد ظریف بر مذاکرات نظارت داشته باشد، تجربه برجام تکرار خواهد شد و مذاکرات به نتیجه خواهد رسید.
نکته سوم ضرورت توجه به «real politics» یا واقعیت‌های سیاسی منطقه و جهان است که به هیچ روی به نفع ما نیست و اگر قبل از تحویل دولت به دونالد ترامپ، نتوانیم با سه کشور اورپایی به توافقاتی اولیه برسیم، روشن نیست پس از آغاز به کار دولت جدید در ایالات متحده آمریکا، چه اتفاقی خواهد افتاد.
رییس‌جمهور منتخب آمریکا فردی خودشیفته، غیرقابل‌پیش‌بینی و بسیار بیشتر از جو بایدن به اسراییل متعهد و به شخص نتانیاهو نزدیک است و روشن نیست در دولت جدید خود، چه واکنش تند و سخت‌گیرانه دیگری علیه تهران اعمال خواهد کرد و لازم است جمهوری اسلامی ایران هم به کشورهای عرب منطقه به‌ویژه عربستان نزدیک شود و هم به کشورهای اروپایی درغیراین‌صورت کارت‌های بازی محدودی در برابر واشنگتن خواهد داشت.
نکته مهم بعدی سپردن سرپرستی مذاکرات به مجید تختروانچی است که چندان جَلد و چابک در مذاکرات نیست هرچند از علی باقری کنی چند فرسخ جلوتر است. باور ما این است که مدیریت مذاکرات باید در دست افرادی چون علی لاریجانی، جواد ظریف و همچنین سید عباس عراقچی باشد به‌ویژه این‌که مجوز مذاکراتی در این سطح، توسط شوراها و نهادهای عالی از قبل صادر شده است و همین شوراها و برخی مقامات عالی نظام بر فرایند آن نظارت دقیق دارند.
امیدواریم این مسیر که همراستا با شعارها و وعده‌های انتخاباتی مسعود پزشکیان است با موفقیت و در آرامش طی شود و به سرانجام برسد و در نهایت شاهد باشیم طعم شیرین این مذاکرات به لب و دندان اقتصاد ملی هم برسد و بخشی از فشارهای شکننده از سفره و معیشت مردم برداشته شود.
