این مهم ممکن نخواهد شد مگر اینکه به افراد اصطلاحا طرف دعوای موضوعات مورد نظر، اجازه‌ی صحبت کردن و مناظره داده شود. سال‌هاست که همه معتقدند افراد باید بتوانند آزادانه صحبت کنند و از خود دفاع کنند. جالب است که خود طرفین این موضوعات نیز با صلابت و قدرت اظهار آمادگی می‌کنند که حتما مناظره خواهند کرد و گاهی صدا و سیما نیز شعار می‌دهد که تمهیدات این حضور را فراهم می‌کند. در نهایت باز خبری نشده و از ابتدا، این چرخه آغاز میشود. مقصر پرونده کرسنت که بود؟ چه کسانی باعث فیلترینگ اینترنت شدند و امروز تمام قد مقابل آن ایستاده‌اند؟ کسی در مسیر برجام کارشکنی کرد و اگر کرد، چه کسی بود؟ صاحب اتاق فکر و مسئول اصلی حجاب‌بان‌های مترو چه کسی یا کسانی بودند و مسائل دیگر که گویا تا ابد به شکل یک علامت سوال در ذهن جامعه خواهد ماند.
هنوز مدت زمان زیادی از مناظرات انتخاباتی و شنیدن اسامی افرادی که در صحبت‌ها غایب بودند نگذشته است. مثل همیشه افراد با قدرت اعلام آمادگی مناظره کردند و بعد از آن صحبت‌هایی از اندیشیدن تمهیدات برای شنیده شدن صحبت غایبان به گوش رسید و باعث امیدواری شد. «حسن روحانی»، «عباس آخوندی»، «محمدجواد ظریف»، «سیدجواد ساداتی‌نژاد»، «محمود احمدی نژاد»، «محمد خاتمی» و «بیژن زنگنه»، از جمله کسانی هستند که در موردشان صحبت شده و همگی هم خواهان دفاع از خود هستند. جالب است بدانید که چهارم تیرماه سال‌جاری، اعلام شد که با درخواست آخوندی و ساداتی‌نژاد برای توضیح و دفاع از خود موافقت شده است. به گزارش مهر، دبیر ستاد انتخابات صداوسیما خبر داد که این دو نفر درخواست‌شان در کمیسیون بررسی و پذیرفته شد. فقط اعلام شد عباس آخوندی از این میان می‌تواند در کمتر از ۱ دقیقه سخنان خود را مطرح کند. امروز بیش از یک ماه از این خبر می‌گذرد و در نهایت باز هم هیچ اتفاقی نیفتاد. در خصوص روحانی و احمدی‌نژاد گفته شد: «آقای روحانی و احمدی نژاد باید بگویند دیگران چه چیزی علیه آنها گفته‌اند و به چه دلیلی دروغ یا توهین است تا بررسی شود.» که اظهار نظری بسیار سلیقه‌ای و غیرکارشناسی است. درباره ظریف نیز گفته شد که او خود تمایلی برای صحبت ندارد و از طرف او درخواستی برای صحبت مطرح نشده است.
در خصوص پرونده کرسنت نیز دانشگاه تهران اعلام کرد مناظره‌ای میان «سعید جلیل»، «علیرضا زاکانی» و زنگنه برگزار خواهد کرد. اما در نهایت این مهم هم محقق نشد. چرا که به گزارش «تابناک»، توییتر شبکه دانشگاه تهران نوشت: «دکتر جلیلی و دکتر زاکانی از حضور در مناظره با زنگنه در تلویزیون اینترنتی دانشگاه تهران (UTV) درباره موضوع “کرسنت” خودداری کردند. یزدانی، مجری برنامه بی‌رنگ قرار بود این مناظره را برای پاسخگویی به سوالات
دانشگاهیان برگزار کند.»
تاکید می‌کنیم که کسی که از شرکت در مناظره سرباز می‌زند، صرفا مقصر نیست و نمی‌توان گفت کسی که خواهان آن است هم فرار رو به جلو می‌کند. هدف این متن تشخیص اینکه چه کسی حق دارد یا ندارد نیست و تنها قصد تاختن به تفکری را داریم که می‌توان از آن به (مناظره هراسی) تعبیر کرد. چرا جلیلی و زاکانی مناظره نمی‌کنند یا چرا ظریف با این همه ابراز تمایل برای صحبت کردن در فضای مجازی و محافل مختلف، تاکنون درخواست رسمی در این خصوص ثبت نکرده است؟ این معضل فقط مختص انتخابات اخیر هم نیست و سبقه‌ای طولانی دارد. مثل مناظره‌ی روحانی و احمدی‌نژاد که «شهید سیدابراهیم رئیسی» نیز بر آن تاکید داشت و تکلیفش همچنان نامشخص باقی مانده است. در نهایت جامعه مانده است و کوهی از سوال و ابهام که تا زمانی که صحبتی هم نمی‌شود، نمی‌توان ذره‌ای درباره‌ی
این افراد قضاوت کرد.
