امیر قلعه‌نویی پس از شکست مقابل استقلال در جام حذفی از هدایت سپاهان کناره‌گیری کرد تا به فعالیت دو ساله خود در این باشگاه پایان دهد و حالا در حالی که مٌهر ناکامی روی پیشانی او در مدت حضورش در جمع طلایی پوشان خورده و نگاهی یک طرفه و غیر […]
امیر قلعه‌نویی پس از شکست مقابل استقلال در جام حذفی از هدایت سپاهان کناره‌گیری کرد تا به فعالیت دو ساله خود در این باشگاه پایان دهد و حالا در حالی که مٌهر ناکامی روی پیشانی او در مدت حضورش در جمع طلایی پوشان خورده و نگاهی یک طرفه و غیر منصفانه نسبت به کارنامه او در این تیم صورت گرفته، عمکلرد قلعه‌نویی در سپاهان ابعاد مثبتی هم دارد که در این متن به بررسی زوایای مختلف تغییراتی که وی در تیم اصفهانی ایجاد کرد می‌پردازیم:
تیمی که قلعه‌نویی تحویل گرفت
سپاهان پس از قهرمانی در لیگ چهاردهم شرایط عجیبی را پشت سر گذاشت و یک سیر نزولی عجیب و غریب پیدا کرد. مشکلات مدیریت و فنی زیاد در این تیم باعث شد دیگر به این تیم به چشم یک مدعی قهرمانی نگاه نشود. سپاهان فصل بعد از قهرمانی در حالیکه به جز محمدحسین مرادمند و جواهیر سوکای مهره مهم دیگری از دست نداده بود و با جذب بازیکنانی مثل طالب ریکانی و حبیب گردانی و حفظ شاکله تیم قهرمان رتبه‌ای بهتر از جایگاه نازل ۱۱ جدول کسب نکرد. فصل بعد از آن بود که سپاهان برای بازگشت به عرصه قدرت حسابی ریخت و پاش کرد و با جذب ویسی، سرمربی تیم قهرمانِ استقلال خوزستان و جذب نفراتی مثل موسی کولیبالی که ستون خط دفاع استقلال خوزستان در فصل قهرمانی بود و بازیکنان دیگری از جمله مهرداد محمدی که پیشنهادات زیادی داشت و بازگشت ستاره تیم ملی احسان حاج صفی در نهایت توانست خود را به رتبه پنجم جدول برساند در حالیکه ۲۱ امتیاز با پرسپولیسِ صدرنشین فاصله داشت.
فصل بعد بازهم سپاهان با حفظ نفرات کلیدی خود بازیکنان مهم دیگری جذب کرد که بتواند خود را به بالای جدول برساند. ساسان انصاری، سیاوش یزدانی، عزت اله پورقاز، علی کریمی، شاهین ثاقبی و سعید آقایی جذب این تیم شدند تا سپاهان با قدرت بیشتری وارد میادین شود ولی در پایان لیگ هفدهم جایگاه چهاردهم جدول به این تیم رسید. یعنی سپاهان آخرین تیم جدول بود که در لیگ برتر باقی ماند. این در حالیست که ذوب آهن با هزینه به مراتب کمتر و مهره‌هایی که اسم و رسم سپاهان را نداشتند در همان فصل با هدایت قلعه‌نویی نایب قهرمان لیگ شدند.
سپاهان در طول این سه فصل بازیکنان خارجی ناکارآمد زیادی جذب کرد که هزینه سنگینی روی دست باشگاه گذاشته و همه بعد از مدت کوتاهی حتی بدون انجام بازی از جمع طلایی پوشان جدا شدند. ژایرو رودریگز، رافائل کریولارو، مروان حسین، ابراهیم عالمه، لی اولیویرا، پدرو هنریکه و… از جمله این نفرات بودند. در حقیقت تیمی در لیگ هجدهم تحویل امیر قلعه‌نویی داده شد که علاوه بر حضور در رتبه ۱۴ جدول با هزینه‌های قابل توجه، تعداد زیادی بازیکن ناکارآمد در دل خود داشت و باشگاه هم قصد نداشت ریخت و پاش آنچنانی در ترکیب ایجاد کرده و به نوعی انقلابی در جمع بازیکنانش ایجاد کند و ترجیح می‌داد به مرور تیم بازسازی شود. اتفاقی که در شرایط عادی حداقل ۳ سال زمان می‌برد.
تغییرات مد نظر قلعه‌نویی
سپاهان سال‌هاست از آن تیم ولخرج اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود فاصله گرفته است فارق از نتایج و شرایط تیم باشگاه تحت نظر کارخانه فولاد مبارکه ترجیح می‌دهد کارهایش را با برنامه و آهسته و پیوسته جلو ببرد و ورود بدون حساب و کتاب به نقل و انتقالات ندارد. امیر قلعه‌نویی در ۲ سال حضورش در سپاهان تغییرات زیادی در این تیم ایجاد کرد و البته خیلی از خواسته‌هایش عملی نشد و البته عایدی‌های مثبتی هم از لحاظ کشف استعداد و ارزش افزوده بازیکن برای تیمش داشت که به آنها می‌پردازیم:
۱- آنهایی که نیامدند
برخلاف آنچه گفته می‌شود باشگاه سپاهان با خیلی از بازیکنان مورد نظر قلعه‌نویی نتوانست به توافق برسد و به ناچار نفرات فهرست چندم این سرمربی به دلیل سقف بودجه تعیین شده از سوی باشگاه سپاهان جذب شدند. قلعه‌نویی در طول این ۲ سال بازیکنان لژیونر از جمله سعید عزت اللهی، امید ابراهیمی و کاوه رضایی را مد نظر داشت که قیمت جذب آنها با آنچه در باشگاه سپاهان مرسوم است فاصله زیادی داشت. علاوه بر آنها نفراتی مثل وحید امیری، فرشاد احمدزاده، رضا اسدی، احسان حاج صفی، دانیال اسماعیلی‌فر، محمد نژادمهدی، علی دشتی، آیاندا پاتوسی، طالب ریکانی و… از جمله نفراتی بودند که باشگاه در جذب آنها ناکام ماند. برای مثال فرشاد احمدزاده هم در ابتدای فصل و هم در تعطیلات نیم فصل در فهرست سپاهان قرار داشت ولی مدیران باشگاه ابتدای فصل رقابت برای جذب او را به پرسپولیس و در نیم فصل به فولاد باختند. احسان حاج صفی نمونه بارز دیگری است که خود باشگاه سپاهان نامه باشگاه یونانی که برای دریافت رضایت نامه او مبلغ پانصد هزار یورو (معادل ۶میلیارد تومان به قیمت آن روز) خواسته بود را رسانه‌ای کرد و این بازیکن چندی بعد سر از تراکتور در آورد. یا رضا اسدی که در جلسه با مسعود تابش شرکت کرد و با مبلغی پایین تر از پیشنهاد تراکتور حاضر بود به سپاهان بیاید ولی مدیرعامل باشگاه به او گفت مبلغ درخواستی او حتی بیش از ۲ برابر گران ترین بازیکن این تیم است. اسدی فردای آن روز با تراکتور قرارداد امضا کرد. قلعه‌نویی ابتدای فصل جاری سروش رفیعی را خواسته بود که باشگاه در جذب او از شهرخودرو شکست خورد و نیم فصل بعد از جدایی این بازیکن از تیم مشهدی جذب سپاهان شد. محمدرضا حسینی هم فصل گذشته در لیست قلعه‌نویی بود که باشگاه نتوانست او را جذب کند و برای فصل جاری هم این بازیکن با استقلال به توافق نهایی رسیده بود ولی به دلیل مسائل خانوادگی امکان خروج از اصفهان را نداشت و برای همین توفیق اجباری جذب او به سپاهان رسید.
۲- آنهایی که حفظ نشدند
ناکامی در جذب بازیکنان مورد نظر قلعه‌نویی تنها ضعف مدیران سپاهان در این ۲ سال نبود و آنها در حفظ مهره‌های کلیدی علیرغم تاکید سرمربی ناتوان بودند. قلعه‌نویی تاکید زیادی روی حفظ علی کریمی، هافبک دفاعی این تیم داشت که به استقلال رفت و یا ساسان انصاری ستاره کلیدی خط حمله این تیم بود که مشخص نشد چطور رضایت‌نامه گرفت و وسط فصل راهی تراکتور شد در حالیکه قلعه‌نویی از این جابجایی ابراز بی اطلاعی کرده بود. مهرداد محمدی، دیگر ستاره سپاهان و بازیکن مورد علاقه قلعه‌نویی بود که ابتدای فصل جدا شد و به لیگ پرتغال رفت. سیاوش یزدانی هم ستاره دیگر خط دفاعی سپاهان بود که سرمربی این تیم تاکید داشت تحت هر شرایطی قراردادش تمدید شود ولی ناکامی مدیران سپاهان در تمدید با او باعث شد راهی استقلال شود. یزدانی بعدها صراحتاً اعلام کرد دوست داشت یک فصل دیگر در سپاهان بماند ولی رفتار مدیران باشگاه او را فراری داد.
۳- مهره‌های شاخص جذب شده
اگر به فهرست خریدهای سپاهان و چهره‌های شاخصی که جذب این تیم شدند بیاندازید به جز محمدرضا حسینی و تا حدودی کی‌روش استنلی دیگر بازیکنی در این تیم دیده نمی‌شود که از دیگر تیم‌های مدعی پیشنهاد داشته باشد و سپاهان در رقابت با آنها موفق به جذبش شود. مهدی کیانی و محمد ایرانپوریان که بازیکنان مورد علاقه قلعه‌نویی هستند در حالی جذب شدند که باشگاه تراکتور آنها را مازاد اعلام کرده بود و خود این دو بازیکن هم صراحتاً اعلام کردند دلیل جدایی از تراکتور این بود که باشگاه آنها را نخواسته است. شایان مصلح هم بازیکن مازاد پرسپولیس در نقل و انتقالات بود و امید نورافکن هم درحالی به سپاهان رفت که استقلال حاضر نشد از بند دائمی کردن قراردادش استفاده و بابتش با شارلوا مذاکره کند. مرتضی منصوری از تیم‌های مدعی دیگر پیشنهادی نداشت و در نهایت مهدی ترکمان از پارس جم، محمد طیبی از نفت مسجد سلیمان و گولسیانی از نساجی جذب شدند که در نیمه دوم جدول حضور دارند و به نوعی می‌شود گفت مدیران سپاهان در رقابت بر سر جذب هیچ بازیکنی با پرسپولیس، استقلال و تراکتور نتوانستند پیروز شوند و حتی در برخی موارد مثل پاتوسی، احمدزاده و سروش رفیعی در ابتدای فصل از شهرخودرو و فولاد هم شکست خوردند. این شرایط و قدرت مذاکره مدیران تیمی بود که داعیه قهرمانی داشت.
۴- آورده‌های قلعه‌نویی برای سپاهان
ارزش افزوده بازیکنانی که قلعه‌نویی جذب سپاهان کرد هم در نوع خود جالب توجه است. ماجرای مربوط به جذب گلر در نوع خودش شنیدنی است. سپاهان در لیگ هفدهم مشکلات زیادی در خط دروازه داشت و در یک فصل چهار گلر را آزمایش کرد. لی اولیویرای برزیلی، مهدی صدقیان، علی کیخسروی و در نهایت ابراهیم عالمه سوری که هیچ کدام پاسخگوی نیازهای باشگاه نبودند و در پایان فصل هم جدا شدند. مدیران سپاهان تاکید داشتند با وجود محدودیت در هزینه نقل و انتقالات قصد دارند برای پست گلری یک چهره شاخص جذب کرده تا خیالشان بعد از چند سال از این پست راحت شود. در آن مقطع سپاهان حتی پیش از قطعی شدن حضور قلعه‌نویی مذاکراتی با حسین حسینی و رشید مظاهری داشت. حسینی در آن مقطع به دلیل حضور رحمتی در استقلال ساز جدایی کوک کرده بود و رشید مظاهری هم قصد جدایی از ذوب آهن و پیوستن به یک تیم مدعی را داشت که سپاهان و پرسپولیس خواهانش بودند. وقتی قلعه‌نویی آمد با جذب هر دو نفر مخالفت کرد و اعلام کرد پیام نیازمند، گلر پیکان را می‌خواهد ولی باشگاه حاضر نبود بازهم دست به یک گزینه ریسکی بزند و تاکید داشت قلعه‌نویی یکی از این دو نفر را جذب کند. نیازمند فصل قبلش گلر ذخیره پیکان بود و در نیم فصل دوم و در اواخر مسابقات کم کم جای رحمان احمدی را گرفت ولی در مجموع تجربه بازی او در لیگ برتر به ده دیدار هم نمی‌رسید. در نهایت قلعه‌نویی پیروز شد و نیازمند را با هزینه‌ای حدودی یک سوم مبلغی که باشگاه قصد داشت برای جذب حسینی یا مظاهری بدهد صاحب یک گلر خوب شد که امروز از او به عنوان بهترین دروازه‌بان ایران یاد می‌شود و رکورد کلین شیت تاریخ لیگ برتر را به خود اختصاص داده و پیشنهادی که از لیگ پرتغال دارد حدود شش برابر هزینه‌ای است که سپاهان برای جذبش هزینه کرده و یک درآمدزایی بزرگ برای باشگاه است.
علاوه بر نیازمند می‌توان به محمد کریمی اشاره کرد که یک بازیکن نه چندان شناخته شده در لیگ یک و در تیم خونه به خونه بود که با هزینه خیلی کمی جذب شد ولی تبدیل به بهترین پاسور لیگ هجدهم شد و همین امروز هم با وجود اینکه در لیگ نوزدهم عملکرد لیگ هجدهم خود را تکرار نکرده پیشنهادی چند برابر هزینه جذبش دارد. او قراردادی ۳ ساله با مبلغی مناسب با سپاهان امضا کرده که هم می‌تواند آورده فنی برای باشگاه داشته باشد و هم آورده مالی.
دیگر گزینه‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد محمد محبی است. بازیکن فصل گذشته تیم لیگ یکی شاهین که او هم با هزینه اندکی جذب شد و الان پیشنهاد نجومی از لیگ اسپانیا و چند لیگ اروپایی دارد که رقم پیشنهادی برای سپاهان هیچ تناسبی با هزینه باشگاه برای جذب او ندارد. محبی در کمتر از شش ماه از لیگ یک به ستاره تیم لیگ برتری تبدیل شد و به ترکیب اصلی تیم ملی رسید و گل ملی در کارنامه‌اش ثبت شد. آخرین باری که سپاهان بازیکنانی در این سطح به فوتبال ایران معرفی کرد مربوط به چند سال قبل است؟ در تراکتور، پرسپولیس و استقلال در سال‌های اخیر چند مورد معرفی بازیکن به فوتبال ایران به این صورت به یاد دارید؟ علاوه بر اینها حامد بحیرایی جوان و رضا دهقانی هم برای کسب تجربه به نساجی رفتند و بازیکنان آینده دار سپاهان هستند.
عملکرد قلعه‌نویی
سرمربی سپاهان با وجود همه محدودیت‌هایی که به آن اشاره شد و خواسته‌هایی که براورده نشد و البته تیمی که در آن شرایط تحویلش داده شد شاید اگر فصل اول به رتبه ۵، ۶ جدول هم می‌رسید یک عملکرد ویژه برایش بود ولی این تیم در هر دو جام مدعی بود و نایب قهرمان لیگ شد و در نیمه هایی با پرسپولیس هم در شرایطی که ده نفره بود ضربه پنالتی اش از دست رفت و با یک گل به خودی روی اشتباه مدافعان مغلوب پرسپولیس شد و نزدیک ترین گزینه به تیم برانکو هر در دو جام برای قهرمانی بود و بالاتر از تراکتور و استقلالی که به مراتب پرستاره تر و پرهزینه‌تر بودند قرار گرفت. این تیم در لیگ نوزدهم تا مقطعی گزینه اصلی قهرمانی بود ولی مشکلات ریز و درشتی شانس قهرمانی را از این تیم گرفت که اشتباهات کادرفنی و مشکلات فنی در درجه چندم آن قرار داشت. مشکلاتی از جمله وضعیت خراب چمن ورزشگاه نقش جهان که تقریباً در مصاحبه تمام بازیکنان این تیم وجود داشت و بعد از یک سال برطرف نشد و البته مصدومان زیادی روی دست تیم گذاشت. سپاهان اواسط فصل دو مدافع میانی اصلی خود را از دست داد و در اکثر دیدارهای نیم فصل دوم از نفرات غیر تخصصی در پست دفاع میانی استفاده کرد که ضربه زیادی از این موضوع خورد.
مورد دیگر اشتباهات داوری فاحش است که البته برخلاف سایر باشگاه ها هرگز با واکنش جدی از سوی مدیران روبرو نشد و ضعف دیگر مدیریت در اعتراض به احکام عجیب و غریب انضباطی مثل محرومیت سعید آقایی شب بازی حساس با پرسپولیس از جمله مواردی بود که سپاهان را قابل رقابت با سایر تیم‌ها قرار نمی‌داد. در موارد مشابه در نظر بگیرید که مدیران سرخابی چقدر برای شکستن محرومیت بازیکنان خود تلاش کرده و بارها در این کار موفق بودند. ضعف مدیریت سپاهان در دفاع از حق باشگاه را برای مثال در دیدار جام حذفی مقابل استقلال هم دیدیم. در جایی که استقلال در شرایط بدی باید به مصاف سپاهان می‌رفت و این بازی لغو شد و اعتراض درخوری هم از سوی باشگاه دیده نشد.
یا بازی حساس مقابل پرسپولیس که چند ساعت به شروعش اعلام شد باید بدون تماشاگر باشد و مسئولان باشگاه نه در اعتراض به تصمیم عجیب و یکباره فدراسیون اقتدار و جدیتی داشتند و نه در مدیریت خشم هواداران و بعد از آن دفاع از حق خود در قبال حکمی که قرار بود صادر شود. اشتباه فاحش مدیریت باشگاه در عنوان کردن این مساله که نیم ساعت مانده به شروع بازی به جای فراهم کردن شرایط ورود تیم به ورزشگاه به دنبال لغو بازی بود چاره ای برای مسئولان کمیته انضباطی و استیناف جز اعلام رای ۳-۰ در بازی حساس ۶ امتیازی نداشت. جالب اینکه باشگاه برخلاف وعده و ادعاهایش حکم را به cas ارجاع نداد تا از آخرین شانسش برای شکستن حکم استفاده کند.
ادامه در صفحه ۱۴
