اگر مظاهر «ویچ» داشت!
اگر مظاهر «ویچ» داشت!

    محمد قراگزلو/ پرسپولیس در تبریز فوق‌العاده بود و طوری در پی پیروزی بعدی می‌دوید و عرق می‌ریخت که انگار در کورس قهرمانی چند امتیازی عقب افتاده و فقط با این برد همچنان در مسیر قهرمانی قرار می‌گیرد و شانس‌هایش را زنده می‌کند. پرسپولیس در تبریز طوری می‌دوید که انگار نه انگار با نزدیکترین […]

 

 

محمد قراگزلو/

پرسپولیس در تبریز فوق‌العاده بود و طوری در پی پیروزی بعدی می‌دوید و عرق می‌ریخت که انگار در کورس قهرمانی چند امتیازی عقب افتاده و فقط با این برد همچنان در مسیر قهرمانی قرار می‌گیرد و شانس‌هایش را زنده می‌کند.
پرسپولیس در تبریز طوری می‌دوید که انگار نه انگار با نزدیکترین تعقیب‌کننده‌اش ۱۲ امتیاز فاصله دارد. تیم یحیی در بنیان دیزل نسبت به همیشه منظم‌تر، منطقی‌تر و چابک‌تر به نظر می‌رسید اما جدا از ارنج و تاکتیک خوب و البته انگیزه فراوان بازیکنان برای ادامه پیروزی‌ها، آنچه باید در این تیم بولد شده و درباره‌اش صحبت شود، وضعیت بدنی است.
چهار فصل تمام مارکو استیلینوویچ بدون کمترین سر و صدایی در کادر فنی یکی از مردان موفق مجموعه پرسپولیس بود و عملکردش بخصوص در ماه‌های سخت محرومیت فیفا به چشم آمد اما به اندازه کافی از کار مارکو تعریف کردیم و تمجید کردند.
حالا پرسپولیس یک مربی بدنساز ایرانی دارد که باید به اندازه ویچ‌ها توجه جلب کند. یک مربی جوان و علم‌گرا که اتفاقاً با مدرک دکترای ورزشی، سابقه ۱۵-۱۰ ساله در فوتبال و عضویت در هیأت علمی دانشگاه دقیقاً همجنس یحیی و حمید مطهری است.
مظاهر رحیم‌پور را شاید خیلی‌ها، حتی هواداران پرسپولیس نشناسند و فقط چهره‌اش را زمان گرم کردن بازیکنان در تمرین و مسابقات دیده باشند اما امروز با صراحت می‌توان گفت یکی از عوامل موفقیت‌های تیم صدرنشین لیگ اوست که کارش را به بهترین شکل ممکن پیش می‌برد و کاملاً با کادر فنی و کادر پزشکی تیم هماهنگ است.
پرسپولیس پنجمین برد متوالی خود در تبریز را جشن گرفت و تفاوت کلاس فوتبالش را با سایر تیم‌های لیگ نشان داد اما چطور در دوران پسا کرونا تیم یحیی همچنان شاداب و چابک است و با وجود تغییرات متوالی در ترکیب و ایجاد محدودیت‌های بازیکن از تک و تاب قهرمانی نمی‌افتد؟
شاید در اشل فوتبال ایرانی باور نکردنی باشد اما در تبریز سیامک نعمتی تمام ۹۰ دقیقه را مفید دوید تا جایی که یحیی دلش نمی‌آمد تعویضش کند، مهدی شیری دقیقه ۹۵ استارت می‌زد و دهان مربیان را از تعجب باز کرده بود و شجاع از انتهای زمین برای تاختن به سمت دروازه حریف طوری پیش می‌رفت که انگار تازه موتورش گرم شده و ربع نخست زمان مسابقه را می‌گذرانیم.
پرسپولس در تبریز از نظر بدنی و تاکتیکی فرم فوق‌العاده‌ای داشت که در بخش آمادگی جسمانی باید حتماً از عملکرد مظاهر رحیم‌پور حرف زد. مردی که در کنار سایر مربیان کادر فنی تمریناتش را بر اساس متد روز فوتبال دنیا و در نزدیکترین فاصله با تیم‌های بزرگ اروپایی طراحی می‌کند و کاری کرده تا سرخ‌ها به اندازه رویاهایشان برای بلندپروازی در فوتبال ایران توان بدنی داشته باشند.
گاهی اوقات تیمی متشکل از بازیکنان نخبه و مربیان مجرب فوتبال را بلد است و می‌تواند کلاس بالایش را به نمایش بگذارد اما مشکلات جسمانی بازیکنان و ناآمادگی برخی نفرات این زنجیره را پاره می‌کند اما حالا پرسپولیس به موازات پیشرفت‌های تاکتیکی و حفظ اقتدار خود یا تحمیل فوتبال برترش به حریفان، از نظر بدنی آنقدر آماده است که می‌تواند حتی با یک بازیکن کمتر برنده باشد یا طوری بازی کند که هر لحظه منتظر گل برتری و پیروزی بعدی‌اش باشیم.
پرسپولیس با مربی بدنسازش بعد از سه ماه تعطیلی و تمرینات انفرادی، یک ماه تمرین فوق‌العاده و سخت را پشت سر گذاشت. آنها مرارت زیادی کشیدند و هدف‌گذاری‌شان این بود که برای ارائه فوتبال برتر از سایر تیم‌های لیگ و پیش رفتن به سوی قهرمانی از هر حیث باید با تیم‌های دیگر فاصله بگیرند. آنها این سختی را به جان خریدند و زمینه برای ارائه فوتبال دلخواه کادر فنی مهیا شد.
در آستانه مسابقات از شدت و فشار تمرینات پرسپولیس کمتر شد و این تیم با ورود به سیکل تمرینی مسابقات تمریناتش را تعدیل کرد اما مهم حفظ تیم در شرایط مسابقه بود. اتفاقی که در مسابقه اخیر به وضوح مشهود بوده و پرسپولیس بازی به بازی بهتر و روانتر کار می‌کند و البته چابک‌تر از قبل به نظر می‌رسد.
کادر فنی پرسپولیس بعد از هر مسابقه یک ریکاوری خوب و کامل انجام می‌دهد و به خاطر فاصله شش روزه مسابقات، یک روز هم به بازیکنان استراحت می‌دهد تا در بازگشت به تمرینات بازیکنان برای ادامه این فصل طولانی با روحیه و با انگیزه باشند و از شرایطی که منجر به خستگی و فرسایش بدن‌هایشان می‌شود در بیایند.
در حال حاضر همه بازیکنان پرسپولیس از نظر بدنی وضعیتی عالی دارند و البته همه در یک سطح یکسان هستند. البته در این جمع قبل از شروع مسابقات یک بازیکن بیشتر از همه آماده به نظر می‌رسید که همبازیانش معتقدند او چشم خورد و مصدوم شد؛ وحید امیری.
اما نکته پررنگ دیگر کارنامه بدنساز پرسپولیس و کادر فنی این تیم بازگرداندن به موقع مصدومان است. شاید باور نکردنی باشد اما وحید امیری حتی قبل از بازی با ماشین‌سازی شرایط بازی را پیدا کرده بود آن هم در شرایطی که وقتی مصدومیت او مشخص شد، شاید سخت بود که تصور کنیم به دیدار با فولاد هم برسد.
محمد نادری، محسن ربیع‌خواه و امید عالیشاه هم چنین وضعیتی داشتند اما کادر فنی پرسپولیس با خیال راحت از کمترین میزان ریسک در مورد آنها هم چشم‌پوشی کرد و و اصلاً این نفرات را به تبریز نبرد تا با در نظر گرفتن شرایط فوق‌العاده سایر بازیکنان، با ارائه فوتبالی منسجم و دلپذیر در دو بعد فنی و بدنی سه امتیاز دیگر به جیب زده و به سوی پوکر قهرمانی پیش برود.
شاید اگر امروز مربی بدنساز پرسپولیس یک مربی خارجی در یک کادر چندصد هزار دلاری بود خیلی‌ها او را شناخته بودند و درباره متدهایش صحبت می‌کردند اما مظاهر رحیم‌پور را خود پرسپولیسی‌ها هم نمی‌شناسند، حتی اگر در حین تماشای بازی‌های پرسپولیس و استارت‌های انفجاری بازیکنان این سؤال ایجاد شده باشد که مربی بدنساز این تیم کیست که در این فصل طولانی و خسته‌کننده بازیکنانش اینطوری استارت می‌زنند و خسته هم نمی‌شوند؟