ناصر نامدار / بعد از شکست تلخ استقلال مقابل پاختاکور که منجر به حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا شد، همه نگاهها به سمت پرسپولیس رفت. تیمی که باید با السد قطر یکی از قدرتهای بزرگ سالهای اخیر فوتبال روبرو میشد. پیش از بازی در اغلب نظرسنجیهای سایتهای غیرایرانی (مثلا در سایت […]
ناصر نامدار /
بعد از شکست تلخ استقلال مقابل پاختاکور که منجر به حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا شد، همه نگاهها به سمت پرسپولیس رفت. تیمی که باید با السد قطر یکی از قدرتهای بزرگ سالهای اخیر فوتبال روبرو میشد. پیش از بازی در اغلب نظرسنجیهای سایتهای غیرایرانی (مثلا در سایت AFC) اغلب کاربران تیم السد را برنده بازی با پرسپولیس میدانستند. اما پرسپولیس با ارائه یک بازی حساب شده و منظم توانست تیم قدرتمند قطری را که به هر حال میزبان هم محسوب میشد با یک گل دیرهنگام شکست بدهد و به مرحله بعدی برسد. جایی که باید برای رسیدن به فینال غرب آسیا با پاختاکور ازبکستان روبرو شود. نمایش عالی پرسپولیس در مقابل السد اگرچه هواداران این تیم را خوشحال کرد اما سوالات مهمی را هم برای کارشناسان ایجاد کرده. در واقع پیش از شروع مسابقات تصور چنین موفقیتهایی برای پرسپولیس وجود نداشت. به دلایل متعدد. اما پرسپولیس به طرز حیرت آوری همه دلایل ناکامی را از بین برده است.
تغییر ۵۰ درصدی
پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات ۷ بازیکن جدید گرفت که ۵ نفرشان وارد ترکیب اصلی شدند. این یعنی تغییر تقریبا ۵۰ درصدی! چنین تغییراتی قاعدتا باید باعث ایجاد ناهماهنگیهای زیادی در تیم میشد. اما در کمال شگفتی شاهد چنین چیزی نبودیم و پرسپولیس فقط در نیمه اول بازی اول مقابل التعاون کمی ناهماهنگ بود. اما بعد از آن دیگر کمتر از اثری از ناهماهنگی در تیم به چشم میخورد. حامد لک که جایگزین علیرضا بیرانوند شده خیلی زود توانست اعتماد همتیمیها، مربیان و هواداران پرسپولیس را جلب کند. سعید آقایی در دفاع چپ خلا محمد نادری و محمد انصاری را تا حد زیادی پر کرده است. میلاد سرلک به شکلی باور نکردنی در خط هافبک جا افتاده و جوری بازی کرده که کمال کامیابی را به روی نیمکت فرستاده. احسان پهلوان بازی به بازی بهتر شده و حالا دیگر بازیاش به خوبی به چشم میآید. عیسی آل کثیر بارها در موقعیت گلزنی قرار می گیرد و اجازه استراحت و آرامش به مدافعان حریف نمیدهد. فعلا فقط آرمان رمضانی و علی شجاعی نتوانستهاند خودشان را به ترکیب اصلی برسانند. پرسپولیس اما با این همه تغییر طوری بازی میکند که انگار این بازیکنان سالهاست در کنار هم بازی میکنند و شناخت زیادی از هم دارند. خیلی از تیمها با یک یا دو تغییر به هم میریزند اما پرسپولیس با ۵ تغییر اصلا نشانی از بههمریختگی ندارد. عجیب نیست؟
خستگی ناپذیر
پرسپولیس خیلی زود قهرمانیاش را در لیگ برتر قطعی کرد اما یحیی گلمحمدی تا آخرین بازی هم از ترکیب اصلی تیمش استفاده کرد. این تیم تا نیمه نهایی جام حذفی هم بالا آمد و ۱۲۰ دقیقه جلوی استقلال بازی کرد و در ضربات پنالتی شکست خورد. بعد هم بلافاصله تمریناتش را برای حضور در لیگ قهرمانان استارت زد. پرسپولیس از روز ۲۵ شهریور بازیهایش در آسیا را استارت زد و هر سه روز یک مسابقه برگزار کرد. آن هم چه بازیهای سخت و طاقت فرسایی! چهارشنبه هم باید مقابل پاختاکور بازی کند و اگر این تیم را شکست بدهد سه روز بعد یعنی شنبه آینده باید در فینال غرب آسیا به زمین برود. این فشار طبیعتا میتواند روی هر تیمی تاثیر منفی بگذارد. پرسپولیسیها اما تا اینجا به طور شگفت انگیزی خوب مقاومت کردهاند. در مقام مقایسه بد نیست جملات مجید نامحومطلق بعد از شکست پاختاکور را به یاد بیاورید: «با توجه به خستگی مفرط تعدادی از بازیکنان خوبمان که در دو دیدار گذشته تلاش زیادی داشتند، مجبور به تعویض آنها شدیم.» نامجو در حالی این حرفها را زد که تیمش دو بازی کمتر از پرسپولیس و حتی خود پاختاکور انجام داده بود!
بدون ستارهها
یکی دیگر از چیزهایی که موفقیت پرسپولیس را عجیب جلوه می دهد خروج چند ستاره اصلی این تیم از ترکیب اصلی است. نامهایی که هر کدام شان یک تیم محسوب می شوند و فقط خروج یکی از آنها میتواند بهانه کافی برای ناکامی را به دست مربی بدهد. توجه کنید؛ پرسپولیس بدون علیرضا بیرانوند، علی علیپور و مهدی ترابی وارد مسابقات آسیایی شد. به هر سه این بازیکنان میشود لقب فوقستاره داد. اما پرسپولیس بدون آنها توانسته تا این مرحله بالا بیاید و حریفان قدرتمندی مثل السد را شکست بدهد. این مساله تعریف و تمجید نواف الاسیوی خبرنگار معروف عربستانی را از پرسپولیس در پی داشته: «اعتبار و نام این باشگاه است که با وجود جدایی بیش از هفت بازیکن اصلی و حضور تنها یک بازیکن خارجی، آنها را به این جایگاه رسانده است.»