محمد قراگزلو/ شاید از روز نخست حضور محمدحسن انصاری‌فرد در رأس باشگاه پرسپولیس برهمه عیان شده بود که آب او با هیأت مدیره این باشگاه در یک جوی نمی‌رود. در داستان جدایی کالدرون و حاشیه‌های این اتفاق، جزییات بسیاری نصیب رسانه‌ها و هواداران شد تا مشخص شود آقای مدیرعامل با هیأت مدیره […]
محمد قراگزلو/
شاید از روز نخست حضور محمدحسن انصاری‌فرد در رأس باشگاه پرسپولیس برهمه عیان شده بود که آب او با هیأت مدیره این باشگاه در یک جوی نمی‌رود. در داستان جدایی کالدرون و حاشیه‌های این اتفاق، جزییات بسیاری نصیب رسانه‌ها و هواداران شد تا مشخص شود آقای مدیرعامل با هیأت مدیره به شدت مشکل دارد و این اختلاف علنا و عملا به ضرر پرسپولیس تمام خواهد شد.
در ظاهر امر اینگونه به نظر می‌رسید که هیأت مدیره در کار مدیرعامل سنگ‌اندازی می‌کند و اجازه فعالیت‌های اقتصادی و ورزشی او را گرفته. در این میان برخی پیشکسوتان هم به کمک انصاری‌فرد آمدند تا جو عمومی علیه هیأت مدیره باشگاه شود. حتی زمانی که انصاری‌فرد در تلویزیون از استعفای خود خبر داد و دلایل این اتفاق را برشمرد نیز غالب هواداران پرسپولیس بر این باور شدند که مدیرعامل برحق است و هیأت مدیره با انواع و اقسام ظلم‌هایی که در حق او کرده، تیشه برداشته تا به ریشه پرسپولیس بزند.
با این حال آمار و حقایقی فاش شده که مشخص می‌کند انصاری‌فرد در دوران حدودا ۷ ماهه مدیریتی‌اش گاف‌های اقتصادی وحشتناکی مرتکب شده تا مشخص شود هیأت مدیره حق دارد بعد از استعفای تلویزیونی انصاری‌فرد از او توضیح بخواهد.
انصاری‌فرد در دوران مدیریتش در باشگاه پرسپولیس ۳۰ میلیارد تومان چک کشیده. چک‌های ذی‌حسابی وزارت اقتصاد. اما نکته اینجاست که شما وقتی اجازه برداشت از پول حساب خزانه را دارید که نامه کتبی داشته باشید. انصاری‌فرد این چک‌ها را خرج کرده بدون اینکه برای یکی از آنها مصوبه هیأت مدیره را در اختیار داشته باشد و آنها را در جریان بگذارد.
برخلاف آنچه گفته شد شرکت آتیه داده پرداز مجری یا عامل اسپانسر نیست بلکه خودش اسپانسر است و کل برند پرسپولیس را در اختیار گرفته و سود عجیب و غریبی از قراردادها می‌برد.
انصاری‌فرد مصاحبه‌ای داشت و اعلام کرد پولی که هواداران از طریق سامانه‌های هواداری و با کمک اپراتورهای مختلف مثل ایرانسل و رایتل به باشگاه کمک می‌کنند مستقیما به حساب باشگاه می‌رود، در صورتی که اینگونه نیست و این پول‌ها ابتدا به حساب آتیه داده پرداز می‌رود، ۳۰ درصد از آن کسر می‌شود و بقیه‌اش به باشگاه می‌رسد.
نکته اسفبار ماجرا اینجاست که تاکنون شرکت آتیه داده پرداز بابت ۱۵ میلیارد تومانی که به باشگاه پرسپولیس پول پرداخت کرده از این باشگاه چک گرفته است در حالی که همه می‌دانیم وظیفه ذاتی اسپانسر کمک مالی به باشگاه است و قاعدتا باشگاه نباید در قبال این کمک چکی در اختیار اسپانسرش قرار بدهد. جالب اینکه شرکت مزبور چک‌های دریافتی از باشگاه را تقسیط کرده و با در نظر گرفتن حساب خالی باشگاه، در حال برگشت زدن آنهاست.
انصاری‌فرد در بدو دوران دوم مدیریتی‌اش در باشگاه پرسپولیس اعلام کرد طی قراردادی که با شرکت آتیه داده پرداز بسته شده این باشگاه سالانه ۱۵۰ میلیارد تومان درآمد خواهد داشت. از این یک سال ۷ ماه گذشته و ۵ ماه دیگر باید ۱۵۰ میلیارد تومان در حساب باشگاه باشد اما باشگاه تاکنون از این راه حتی هزار تومان درآمد نداشته. در عین حال این پرسش وجود دارد که اصلا چه تعهدی وجود دارد تا این شرکت رقم مذکور را پرداخت کند؟ چرا میزان پرداختی به باشگاه سقف و کف ندارد؟ در این باره فقط اعلام شده از محل درآمدها پرداخت می‌شود و حتی یک فقره چک به عنوان پشتوانه و تضمین در باشگاه وجود ندارد. حالا ۷ ماه از شروع این قرارداد گذشت اما اگر ۵ ماه دیگر شرکت مذکور نتوانست ۱۵۰ میلیارد را پرداخت کند بدهی باشگاه فقط همان چک‌ها نخواهد بود چرا که ۱۰۰ میلیارد دیگر عقب می‌افتد چون هزینه‌های جاری باشگاه هرگز متوقف نمی‌شود.
رسول پناه که به عنوان رئیس هیأت مدیره به باشگاه اضافه شد و حالا در نقش سرپرست، باشگاه را اداره می‌کند دو میلیارد تومان از حساب شخصی خودش به باشگاه کمک کرده است. مهرداد هاشمی دیگر عضو هیأت مدیره که ظاهرا با انصاری‌فرد دعوای لفظی داشته هم عامل رساندن ۷ میلیارد پول به باشگاه بوده که از طریق عقد قرارداد با شرکت ریحان فیلم حاصل شده و پیشخور هم شده است. حتی اگر رسول پناه دندانپزشک وزیر هم باشد یا مهرداد هاشمی با انصاری فرد دچار اختلاف شود اینکه هر دو عضو هیأت مدیره به باشگاه پولی رسانده‌اند قابل کتمان نیست و بالا گرفتن مشکل و اختلافات با آنها، اعضای هیأت مدیره را برای کمک بیشتر دچار یأس می‌کند. در واقع باید منصف بود و این نکته را در نظر گرفت که حتی اگر هواداری با کار اقتصادی به باشگاه کمک می‌کند در صورت آگاهی از مشکلات و موارد بالا مأیوس و دلسرد شود. ضمن اینکه این نقد جدی هم به انصاری فرد وارد است که مگر وقتی او مدیرعامل شد و ادعای حل مشکلات و تزریق ۱۵۰ میلیارد تومان به باشگاه داشت از اعضا و ترکیب هیأت مدیره خبر نداشت؟
انصاری‌فرد در حالی به عقد قرارداد با بانک گردشگری به عنوان اسپانسر می‌بالد که مقرر شده باشگاه پرسپولیس به ازای سه سال همکاری با این بانک ۱۵ میلیارد تومان دریافت کند. این در حالی است که باشگاه پرسپولیس در دوران مدیریتی رویانیان با همین بانک قراردادی به ارزش ۵/۵ میلیارد تومان برای یک فصل بسته بوده. حالا تصور کنید ۵/۵ میلیارد سال ۹۲ و ۵ میلیارد سال ۹۸ چقدر با هم تفاوت دارند ضمن اینکه به این نکته هم می‌شود دقیق شد که در سال سوم قرارداد مذکور ۵ میلیارد تومان واقعا چقدر ارزش مالی خواهد داشت؟
از سوی دیگر بخش قابل توجهی از این ۱۵ میلیارد تومان نصیب آتیه داده پرداز خواهد شد و این پرسش مطرح است که اصلا چرا باید این اتفاق بیفتد؟ آیا وقتی باشگاه پرسپولیس ادعا دارد که این اسپانسر را خودش پیدا کرده و روی پیراهن تیمش تبلیغ بانک مزبور را می‌کند باید به طرف سومی حق دلالی گزاف بدهد؟
نکته دیگر اینکه طبق قرارداد ایرانسل باید سالانه ۶۰ میلیارد به باشگاه پرسپولیس پرداخت کند که از این مبلغ ۱۸ میلیارد به شرکت آتیه داده پرداز می‌رسد؛ اتفاقی که هیچ هواداری از آن آگاه نیست و بعید است هیچ کدام از آنها راضی شوند پولی که قرار بوده مستقیما به حساب باشگاه برود اول در اختیار یک واسطه قرار بگیرد، در حساب آن شرکت بچرخد و تازه آن شرکت از باشگاه چک داشته باشد و پرسپولیس را به دردسر بیندازد.
اینها و بسیاری جزییات دیگر مسائلی است که انصاری فرد قبل از رفتنش از پرسپولیس و استعفا از مدیرعاملی باشگاه باید توضیح دهد و به نظر می‌رسد هواداران و هیأت مدیره هم حق دارند که در خصوص این موارد او را بازخواست کنند.
