نارضایتی از اردوی برگزار شده در کشور قطر در گفتوگوی بازیکنان تیم ملی با محمدحسین میثاقی علنی شد. این اتفاق اما کمی زودتر در اردوی تیم ملی کلید خورده بود و همه میدانستند در فاصله کوتاه تا دیدار تدارکاتی ایران مقابل الجزایر، ستارههای تیم ملی اگر فرصتی برای گفتوگو پیدا کنند، در این باره صحبت […]
نارضایتی از اردوی برگزار شده در کشور قطر در گفتوگوی بازیکنان تیم ملی با محمدحسین میثاقی علنی شد.
این اتفاق اما کمی زودتر در اردوی تیم ملی کلید خورده بود و همه میدانستند در فاصله کوتاه تا دیدار تدارکاتی ایران مقابل الجزایر، ستارههای تیم ملی اگر فرصتی برای گفتوگو پیدا کنند، در این باره صحبت خواهند کرد.
مسئله اصلی، عدم انجام بازیهای دوستانه در اردوی طولانی در کشور قطر است که در شرایطی برگزار شد که گرمای هوا و کیفیت زمینهای تمرین به دو عامل نارضایتی شدید بازیکنان تیم ملی بدل شده بود.
البته باید خوشحال باشیم که تیم ملی فوتبال ایران همچنان بازیکنانی را در اختیار دارد که با در نظر گرفتن اوضاع و شرایط، سعی نکردند جو کُلی فوتبال ملی را با حرفهای تند خراب کنند، اما در نهایت در دو روز آخر اردو بخشی از این نارضایتیها علنی شد.
همچنین در شرایطی که سید حمید سجادی، وزیر ورزش به اردوی تیم ملی در قطر رفته بود و با کادر فنی تیم ملی جلسهای برگزار کرد، صحبتهایی بین آنها رد و بدل شد که در آن، دراگان اسکوچیچ بهصورت کلی از شرایط آمادهسازی تیم ملی ابراز نارضایتی کرد. این مربی کروات که عموما تلاش میکند از روش دیپلماتیک برای حل مسائل بهره ببرد، در گفتوگو با سجادی تعارف را کنار گذاشت و برای اولین بار بهصورت علنی به انتقاد از اوضاع پرداخت.
اما جالب است بدانید شب گذشته و پس از بازی با الجزایر و در شرایطی که حمید سجادی از وحید هاشمیان، بازیکن ممتاز تیم ملی در گذشته و مربی تیم ملی درخواست کرد تا صحبتی با وی داشته باشد، او بدون تعارف و بدون پردهپوشی با انتقاد از شرایط فعلی و با گریزی به گذشته و بحث درباره مشکلاتی که تیم ملی از زمان اردوی مشهد داشته، خواستار رسیدگی به مشکلات تیم قبل از حضور در رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۲ شد.
مسائل مدنظر هاشمیان بهصورت کلی در موضوع پشتیبانی تیم ملی خلاصه میشود که در ماههای گذشته به خوبی انجام نگرفته است که البته مسائل مربوط به اتفاقات مدیریتی در فدراسیون فوتبال و تغییرات و سپس مجمع و بهصورت کلی نابسامانی قوه مدیریتی تاثیر اصلی را
داشته است.
بازیکنان تیم ملی در حال حاضر در مسائلی مثل بحث پاداشها و نحوه پرداخت آن، موضوع سفرهای هوایی تیم ملی، البسه، عدم انجام بازیهای دوستانه و همچنین شرایط اردویی گلایههایی شدید از مدیرانی دارند که قاعدتا نباید وظیفهای جز رسیدگی به این مسائل داشته باشند.
البته فدراسیون فوتبال هم تحت تحریمهای شدید مسائل جدی را تجربه میکند، اما نهایتا اگر قرار به باز بودن موضوعات و حل نشدن نکاتی باشد که دیروز خلاصهای از آنها به وزیر شرح داده شد، یقینا روزهای بدی متوجه تیم ملی خواهد بود. ظاهرا وزیر ورزش در گفتوگوهای دیروز خود قول همکاری بیشتر و نظارت از سوی وزارت ورزش و جوانان را
داده است.
این را نباید از ذهن خارج کنیم که فوتبال ایران به صورت کلی با مشکلاتی از این دست در عرصه ملی مواجه بوده، اما اقلا در دوره ثبات مدیریت فدراسیون این مشکلات کمتر از امروز بود؛ مدیریتی که به هر حال ثمرهاش را در نتایج خوب تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ به چشم دیدیم.
حالا هم یک تغییر نگرش بزرگ و تلاش و کوشش جدی برای برنامهریزی مجدد تیم ملی بدون شک یک نیاز اولیه و قطعی برای حضور موفق ایران در جام جهانی است.
به هر حال در این اردو زنگ هشدار به صدا درآمده و ما چارهای جز سامان دادن شرایط نداریم؛ مگر آنکه فکر کنیم با دعا و معجزه در جام جهانی ۲۰۲۲ موفق
خواهیم شد.