شاید بتوان گفت اشتباه، تعریف دیگری از زندگی باشد. این را در مقدمه و جلد کتاب «در فاصلهی دو نقطه» از ایران درودی میخوانیم. در پس همان جملههایی که ما را ترغیب به خواندن میکنند. جدای از اینکه داستان زندگی یک بانوی هنرمند موفق را در دست داریم، در کتاب داستانها و ماجراهایی را شاهد […]
شاید بتوان گفت اشتباه، تعریف دیگری از زندگی باشد. این را در مقدمه و جلد کتاب «در فاصلهی دو نقطه» از ایران درودی میخوانیم. در پس همان جملههایی که ما را ترغیب به خواندن میکنند. جدای از اینکه داستان زندگی یک بانوی هنرمند موفق را در دست داریم، در کتاب داستانها و ماجراهایی را شاهد خواهیم بود که هر کدام تعریف درخشانی از زندگی را پیش رویمان قرار خواهند داد.
ایران درودی در این کتاب بخشهای مختلف زندگیاش را از بدو تولد تا طی کردن مدارج عالی و معرفی آثار با ارزشش در وادی فرهنگ و هنر با قلمی شیوا چنان با جسارت توصیف میکند که خواننده به ندرت تمایل به ترک این جملهها خواهد داشت. اما با این مقدمه ببینیم در پس این کتاب گیرا چه چیزهای دیگری را کسب خواهیم کرد. با دیجیکالا مگ همراه باشید.
این کتاب را نمیتوان زندگی نامه در معنای متداول آن دانست. در این کتاب هیچ پیشامدی ساده، تاریخوار و وقایع نگارانه ضبط نشده است. هر حادثهای هرچند به ظاهر کوچک و گذرا در فضایی سرشار از تنش و دلهره و اشک یا شادی و با نیروی احساسی گیرنده و اثرگذار شرح داده شده است.
محور همه پیشامدها و حکایتها شخص بانو ایران درودی و نزدیکترین عزیزان و دوستان اویند. ولی در جریان هر ماجرایی و در پس و یپش آن، عبارات موجز عبرتانگیز و قصارگونهای هست که تاروپود نقشهای دلپذیر این سرگذت را به هم پیوند زده و مجموع آن را به صورت اثری ماندگار درآورده است.
کتاب «در فاصلهی دو نقطه» مجموعه خاطرات ایران درودی، نقاش بینالمللی ایران است. درودی با این کتاب به همگان ثابت میکند که نه تنها در هنر نقاشی بلکه در ادبیات و نوشتن نیز خبره است. نثر این کتاب از قدرت بالایی برخوردار است و مخاطب را تا آخرین لحظه با خود همراه میکند. درودی در این کتاب چهره کاملی از خود را اینبار با کلمات نقاشی کرده است.
تکمله کتاب نیز شامل مقالههایی از حشمت موید، اسد رخساریان و فریدون مشیری درباره زندگی و آثار این نقاش شهیر ایرانی است. این کتاب را میتوان به عنوان یکی از منابع جدی در زمینه تاریخ شفاهی معاصر ایران دانست. مخاطبان میتوانند روایت برخی اتفاقات سیاسی و اجتماعی خاص چون جنگ جهانی دوم و کودتای ۲۸ مرداد را از زاویه دید یک هنرمند در این اثر
مطالعه کنند.
این کتاب در مجموعه زندگینامههای خودنوشت یک اتفاق خاص به شمار میآید. عموما هنرمندان رشتههای مختلف هنری در نوشتن سررشته چندانی نداشته و کتابهای زندگینامهشان را با همراهی یک ویراستار خبره مینویسند یا اینکه کسی دیگر به نوشتن زندگینامه آنها اقدام میکند. ایران درودی با این کتاب ثابت میکند که نه تنها در هنر نقاشی بلکه در ادبیات و نوشتن هم تبحر دارد.
مهمترین نکته این کتاب در قدرت نوشتار ایران درودی است. جملات او بعضا حیرت انگیز بوده و در ذهن مخاطب تصاویری بدیع و شاهکار میآفرینند. به عنوان مثال در صفحه ۲۲ کتاب، شرح خاطرات کودکی هنرمند آمده است: «… خوب به خاطر دارم در یکی از ایستگاههای ترن، مادر اسباب بازی خواهر را که یک چرخ خیاطی بود و از آغاز سفر محکم در بغل داشت با عصبانیت از دستش گرفت و از پنجره ترن در حال حرکت به بیرون پرتاب کرد. از آن پس صدای گریه خواهر به صدای غمگین و یکنواخت ترن که گاه از میان آتش عبور میکرد اضافه شد.»
ادامه این پاراگراف چنین است: «در واگنهای ترن از شدت جمعیت، جای تکان خوردن نبود و باز مسافران برای سوار شدن هجوم میآوردند. پدر که تمام موجودی، حتی ساعتش را برای خرید یک لیوان آب آشامیدنی پرداخته بود از اینکه سرانجام موفق به فرار از آلمان شده بودیم، خوشحال بود.»
این نوشتارها بخشی از خاطرات کودکی ایران درودی است که در زمان شروع جنگ جهانی دوم در کشور آلمان ساکن بودند. درودی با قدرت کلام خود جذابیت ویژهای برای نقل رویدادها میآفریند و مخاطب را با تصویرهایی ذهنی پیاپی همراه خود به دوران کودکیاش میبرد.
فضاهای وهم آلودی که در عموم آثار ایران درودی به چشم میخورد، ریشه در یکی از اتفاقات دوران کودکی این هنرمند دارد. شرح این خاطرات یکی از جذابترین بخشهای کتاب است. همچنین در شرح و بررسی و حتی تاویل و تفسیر آثار و تابلوهای خلق شده توسط ایران درودی، این بخش کارآیی بسیار مهمی دارد. عنوان این بخش «باغ ترس» که صفحات ۲۳ تا ۳۶ کتاب را به خود اختصاص داده است.
در این کتاب همچنین نامههای ستایش آمیز بزرگانی چون آندره مالرو و ژان کوکتو به ایران درودی به خاط آثارش نیز درج شده است، اما شاید یکی از ایرادات کتاب کم بودن تعداد تصاویر آن باشد. چند عکس از خود هنرمند به همراه معدود تصاویری از آثارش تمام تصاویر این کتاب را تشکیل میدهد.
به نظر اگر در هر بخش از کتاب که نویسنده درباره اثری از آثار خودش مطلبی نوشته، تصویر آن اثر نیز میآمد کتاب از کیفیتی مناسبتر برخوردار میشد. نشر نی چاپ سیزدهم کتاب «در فاصلهی دو نقطه» خاطرات ایران درودی را با شمارگان هزار نسخه، ۲۸۷ صفحه و بهای هشت هزار و ۶۰۰ تومان روانه بازار کرده است.
ایران درودی از برجستهترین و بزرگترین چهرهای معاصر هنر نقاشی ایران و جهان است. فیلم «چه شگفت است عشق که هم زخم است و هم مرهم» به کارگردانی مشترک امید بنکدار و کیوان علیمحمدی درباره ایران درودی ساخته شدهاست.
کتاب شناختنامه ایران درودی با عنوان «قصه انسان و پایداریاش» به کوشش مهدی مظفری ساوجی تألیف و انتشار یافته است. کتاب گزیدهای از نقاشیهای ایران درودی با نام «چشم نوا» نیز منتشر شده است.
٭ ٭ ٭
ایران دَرّودی نقاش سرشناس ایرانی بود. او همچنین کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر بود. درودی به عقیده برخی منتقدان پیرو مکتب فراواقعگرایی (سورئالیسم) بود. مجله کافور، چاپ فرانسه، در نقد آثار درودی فضای کارهای وی را شبیه آثار سالوادور دالی و ماکس ارنست دانست. درودی در سال ۱۹۷۰ به درخواست دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به تدریس تاریخ هنر در این دانشگاه پرداخت. او از پیشگامان نقاشی معاصر ایران به شمار میرود و شش دهه پیش، از معدود چهرههای مرتبط و شناخته شده در جامعه هنری جهان بود.
ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در خانوادهای اشرافی در نیشابور زاده شد. پدرش خراسانی و مادرش قفقازی بود. تبار پدریاش بازرگان بودند و مادرش به همراه خانواده پس از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند. او در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد. وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد خانواده او در هامبورگ زندگی میکرد و یک سال پس از شروع جنگ از طریق لهستان به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و سپس ساکن تهران شدند.
درودی در مدرسه به دلیل علاقه به نقاشی به کلاسهای آزاد طراحی و نقاشی میرفت. وی در سال ۱۹۵۴ برای تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ به یادگیری هنر در آموزشگاهها و دانشکدههای گوناگون از جمله مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار)، مدرسه لوور پاریس، دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)، انستیتوی آر.سی.آی. نیویورک (رشته تهیه و کارگردانی برنامههای تلویزیون) پرداخت. پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.
همچنین ایران درودی در سالهای دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در شهرهای مختلف اروپا آثار خود را در نگارخانههای مختلف به نمایش گذاشت و سپس به آمریکا رفت. در آمریکا با پرویز مقدسی کارگردان تئاتر و سینما ازدواج کرد. هر چند دوران زندگی مشترک این دو با مرگ زود هنگام مقدسی به پایان رسید اما تأثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر هرگز ازدواج نکرد.
ایران درودی در بیش از ۶۳ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران و سراسر جهان، آثار خود را به دید عموم گذاشت. او با نوشتن کتاب در فاصلهی دو نقطه به نویسندگی نیز روی آورد.
برخی منتقدان، سبک او را در حد فاصل بین سورئالیسم و سمبولیسم توصیف میکنند و برخی دیگر هر دو را درست میدانند. به گمان عدهای دیگر اما او پیرو مکاتب متعارف نیست. بلکه به نوعی اصالت سبکی رسیده و شیوه هنری وی ایران درودیسم است.
درودی از طبقهبندی شدن در چارچوبها و سبکها گریزان بود. زیرا ضمن ترسیم جهان، تصاویر ذهنی و رویاهای بلندپروازانه خود در میان گلهایی روییده و دورنماهای غریب نورانی، مفاهیم برخاسته از فرهنگ خود را بیان میدارد که درک آن در هیچ قالبی نمیگنجد.
ایران درودی تنها زن از مشرق زمین است که شاگرد مستقیم سالوادور دالی بهشمار میآید؛ اگرچه سبک وی در نقاشی تا اندازه زیادی از نگرههای مطلقگرا و نسبیگرا گذر کرده و بسوی نوعی نگاه بسیط و عمقگرا در حرکت بود. بیشتر مناظر در آثار درودی، حاشیه کویر و گلهایی خاص با دیوارهایی شیشهای و افق است که به آثار وی فضایی خاص و عمیق بخشیدهاند.
مرواریدهایی که ایران درودی در بسیاری از تابلوهایش میکشد یادگار خواهر او هستند. مرواریددوز قابلی بود و گلها نیز نماد مردم هستند.
او در سال ۱۹۹۹ بود که به بیماری سرطان مبتلا شد و در سال ۲۰۰۰ درگیر جراحیهای پی در پی بود. اما اتاق بیمارستان برایش به اتاق کاری تبدیل شد و آنقدر غرق در کار بود که به گفته خودشان در مصاحبهای درد را حس نمیکردند. در مورد بیماری سرطان ایران درودی این بیماری را نقطه عطفی در کارهایش بیان میکند و آن را منشا خلق آثاری بزرگ در زندگی خود میداند. علاوه بر این درک ارزش زندگی و زندگی با مرگ در طول مدت درمان برایشان زندگی کردن در لحظه و لذت بردن از لحظه لحظه زندگی را به ارمغان آورد. ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۴۰۰ به بیماری کرونا مبتلا شد اما بهبود یافت. او سرانجام صبح ۷ آبان ۱۴۰۰ در سن ۸۵ سالگی در آیسییو بیمارستان دی تهران، پس از یک دوره بیماری چندماهه درگذشت. وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
خبر
«BTS» قانون سربازی کرهجنوبی را تغییر میدهد!
همزمان با افزایش بحث دربارهی کوتاه کردن خدمت سربازی ستاره موسیقی در کره جنوبی، وزیر دفاع این کشور از اعطای امتیاز ویژهای برای گروه موسیقی «BTS» خبر داد.
محبوبیت گروه موسیقی «BTS» در کره جنوبی آنقدر زیاد شده که بحث داغی پیرامون کوتاه کردن دوره سربازی اجباری ستارههای کی پاپ از دو سال به تنها سه هفته شکل گرفته و پارلمان کره جنوبی در حال بررسی این موضوع است. در عین حال، وزیر دفاع کره جنوبی نیز اخیرا اعلام کرده گروه موسیقی «BTS» میتواند در حین انجام خدمت سربازی در خارج از کشور به اجرای برنامه بپردازد.
این موضوع با توجه به اینکه مسنترین عضو این گروه موسیقی که «جین» نام دارد سال آینده ۳۰ ساله میشود، به شدت مورد توجه گرفته است. بر اساس بازنگری قانون در سال ۲۰۱۹، ستارههای کیپاپ شناختهشده در سطح جهانی اجازه داشتند خدمات خود را تا ۳۰ سالگی به تعویق بیاندازند.
خدمت سربازی در کره جنوبی بسیار بحثبرانگیز است؛ جایی که همه مردان توانمند بین ۱۸ تا ۲۸ سال باید وظایف خود را به عنوان بخشی از تلاش برای دفاع در برابر کره شمالی مجهز به سلاح هستهای انجام دهند و به دوره اجباری خدمت سربازی بروند. در طول سالها، برخی از گروهها معافیتهایی کسب کردهاند یا مجاز به تعویق خدمت یا انجام خدمات کوتاهتر شدهاند که از آن جمله میتوان به برندگان مدال المپیک و بازیهای آسیایی و نوازندگان کلاسیک که جوایز برتر را در برخی مسابقات کسب میکنند، اشاره کرد.پارلمان کره جنوبی اکنون در حال بررسی لایحهای است که بر اساس آن خدمت سربازی را برای ستارههای کی پاپ کوتاه میشود. «لی جونگ سوپ»، وزیر دفاع کره جنوبی در جلسه پارلمان گفت که با اجازه دادن به «BTS» برای ادامه فعالیت، ارتش میتواند به منافع ملی خدمت کند بدون اینکه بر مجموعه منابع انسانی کنونی به دلیل نرخ تولد پایین تأثیر بگذارد و حتی اگر آنها به ارتش بپیوندند، راهی وجود دارد که به آنها فرصتی برای تمرین و اجرای مشترک در صورت برگزاری کنسرت های برنامه ریزی شده در خارج از کشور داده شود.
رویداد
نجات گیشه سینمای چین با «مردی از ماه»
کمدی علمی-تخیلی «مردی از ماه» در نخستین هفته نمایش در سینماهای چین به فروش ۱۴۸ میلیون دلاری دست یافت. سینمای چین پس از چند ماه دست و پنجه نرم کردن با خیزش مجدد ویروس کرونا و کاهش محسوس فروش، با اکران فیلم کمدی و علمی-تخیلی «مردی از ماه» به کارگردانی «ژانگ چییو» که ۱۴۸ میلیون دلار در هفته نخست اکران فروخت به مدار بازگشت. فیلم «مردی از ماه» که درباره فضانوردی چینی است که خود را آخرین بازمانده بشریت میداند، بر اساس پیشبینی سامانههای بلیت فروشی در پایان اکران به فروش ۶۴۰ میلیون دلاری دست خواهد یافت که در این صورت ششمین فیلم پرفروش تاریخ سینمای چین نام خواهد گرفت.
ژانگ چییو در سال ۲۰۱۷ نخستین فیلم خود را با عنوان «هرگز نگو مرگ» ساخته بود که به فروش ۳۳۳ میلیون دلاری دست یافت و سومین فیلم پرفروش سال سینمای چین نام گرفت. موفقیت فیلم «مردی از ماه» در گیشه در سراسر صنعت فیلم چین مورد استقبال قرار گرفت که در طول سال ۲۰۲۲ در بحبوحه رویکرد کویید صفر پکن در قبال همهگیری، به مبارزه ادامه داد، زیرا قرنطینههای سراسری به طور منظم سینماها را تعطیل میکنند. به طور کلی، مجموع درآمد بلیط سینمای چین تاکنون در سال ۲۰۲۲، ۳۳ درصد کمتر از سال گذشته است و آمریکای شمالی در مسیر بازپسگیری عنوان بزرگترین بازار سینمای جهان در سال جاری از چین است.پس از دو سال سلطه چین بر بازار سینمای جهان، با قرنطینه های ناشی از کووید و اکران کمتر آثار هالیوودی در این کشور، فروش بلیت در چین تحت تاثیر قرار گرفته و به احتمال فراوان در سال ۲۰۲۲، آمریکای شمالی بار دیگر عنوان بزرگترین بازار سینما را تصاحب خواهد کرد.کمپانی «Artisan Gateway» در حال حاضر پیشبینی میکند که گیشه سینمای چین در سال ۲۰۲۲ به حدود ۵.۲ میلیارد دلار (۳۵ میلیارد یوان) میرسد و هر گونه درآمدی بیش از این رقم به دلیل تعداد و کیفیت فیلمهای وارداتی (هالیوودی) خواهد بود که مقامات چینی باید درباره اکران آنها تصمیمگیری کنند. بسیاری از تحلیلگران پیشبینی میکنند درآمد حاصل از گیشه سینمای آمریکای شمالی در سال جاری به بیش از ۷.۵ میلیارد دلار برسد.