حمیدرضا عرب / جدایی ستاره‌ها از استقلال اتفاق تازه‌ای نیست. در فصول قبل بارها بازیکنان کلیدی و تأثیرگذار، اردوگاه آبی را ترک کرده بودند. از مامه تیام، سرور جباروف و آیاندا پاتوسی گرفته تا امید نورافکن، مجید حسینی و اللهیار صیادمنش. در مقطعی نیز امید ابراهیمی که در اوج قرار داشت استقلال را […]
حمیدرضا عرب /
جدایی ستاره‌ها از استقلال اتفاق تازه‌ای نیست. در فصول قبل بارها بازیکنان کلیدی و تأثیرگذار، اردوگاه آبی را ترک کرده بودند. از مامه تیام، سرور جباروف و آیاندا پاتوسی گرفته تا امید نورافکن، مجید حسینی و اللهیار صیادمنش. در مقطعی نیز امید ابراهیمی که در اوج قرار داشت استقلال را به مقصد تیم‌های خارجی ترک کرده بود. در واقع استقلال به این نوع جدایی‌ها عادت کرده و بارها بازیکنان تأثیرگذارش را از کف داده است. حال زمانی که بازیکنان با پرداخت حق ترانسفر از استقلال جدا می‌شوند و مبالغی گیر باشگاه‌ها می‌آید تا حدی جدایی‌ها قابل هضم است. برای مثال با اینکه نسبت به جدایی تیام انتقاد‌های بسیاری بود و انتظار می‌رفت این بازیکن در زمان مدیریت فتحی در استقلال حفظ شود تا این باشگاه به سمت قهرمانی برود اما حق ترانسفر حاصل از جدایی این بازیکن نیز رقم چشمگیری بود که تا حدی بر فقدانش سرپوش گذاشت. برخی دیگر از بازیکنان مانند مجید حسینی و حتی امید نورافکن و اللهیار صیادمنش نیز به هنگام عقد قرارداد با تیم‌های خارجی مبالغی را تحت عنوان حق ترانسفر به باشگاه استقلال دادند که در هر حال برای این باشگاه سودآور بود اما در ماجرای جدایی روزبه چشمی هیچ آثاری از پرداخت حق انتقال در این جدایی به چشم نمی‌خورد.
روزبه چشمی تنها با انتشار متنی احساسی جدایی خود را از باشگاه استقلال اعلام کرده و مدیران استقلال نیز بی‌آنکه درباره نحوه انتقال بازیکن خود به ام اصلال توضیح بدهند تنها به یک کنایه کوچک علیه سعادتمند بسنده کرده و ابراز امیدواری کرده‌اند که در آینده شاهد چنین انتقال‌های بی‌سودی نباشیم. وعده‌ای که بعید است احمد مددی، سرپرست جدید مدیرعاملی باشگاه استقلال از عهده آن برآید به این دلیل که اساساً او با زیر و بم باشگاهداری در چنین سطحی آشنا نیست و بعید است که او نیز به مانند مدیران سابق استقلال توان مقابله با درخواست‌های بازیکنانی از جنس روزبه چشمی را داشته باشد. چشمی که اخیراً و در روزهای پایانی مدیریت سعادتمند با استقلال تمدید کرده بود در قراردادش جدایی بدون هیچ قید و شرطی را گنجاند و مدیران باشگاه استقلال نیز در حالی که پیش‌بینی می‌کردند او از این باشگاه جدا خواهد شد، تن به عقد این قرارداد دادند.
شاید اگر سعادتمند از کاریزمای مناسب برای مقابله با چنین بازیکنانی برخوردار بود می‌توانست در مقابل زیاده‌خواهی چشمی ایستادگی کند تا لااقل مبلغی را به عنوان حق انتقال به باشگاه استقلال بپردازد اما بی‌توجهی به این شروط سبب شد چشمی بی‌آنکه یک ریال به باشگاه استقلال پرداخت کند، جدا شود و این متن را نیز در صفحه شخصی خود به اشتراک بگذارد: «با افتخار تمام، ۵ سال پیراهن مقدس استقلال را پوشیدم، ۵ سالی که به جرأت می‌توانم بگویم بهترین سال‌های زندگی من بود، زیرا کنار شما هواداران غیور و نام‌های بسیار بزرگ و افتخار‌آفرینی بودم. روزهای تلخ و شیرین زیادی با پیراهن مقدس آبی و ۲ ستاره استقلال در زندگی‌ام ثبت شده و افتخار می‌کنم قسمتی از تاریخ این باشگاه هستم. پس از این سال‌ها، مسیر زندگی ورزشی من عوض شد و شرایط طوری رقم خورد که برای ادامه فوتبالم به قطر آمدم. ترک خانه بسیار سخت است اما امیدوارم در آینده دوباره افتخار پوشیدن پیراهن مقدس استقلال نصیبم شود و به خانه‌ام برگردم. همیشه با همه وجودم برای استقلال تلاش کردم و جنگیدم، سعی کردم با تمام توان در خدمت تیم و هواداران باشم، کم و کاست من را ببخشید و امیدوارم با دعای خیر هواداران عزیز، نماینده شایسته و سربلندی برای فوتبال ایران و باشگاه استقلال باشم. امیدوارم دوباره شادی به خانه ما برگردد و استقلال بزرگ با حمایت و یکدلی همه اعضای خانواده این باشگاه، به جایگاه واقعی‌اش برسد.»
البته هیچ انتقادی به روزبه چشمی وارد نیست. بازیکنانی در سطح او همواره می‌کوشند با کمک مدیران برنامه خود بند‌های قرارداد را به سود خود تنظیم کنند تا بیشترین سود مالی را از کنار انتقال خود ببرند و مدیران باشگاه هستند که باید در مقابل این بازیکنان بایستند و با چانه‌‌زنی‌های حرفه‌ای اجازه ندهند سرشان بی‌کلاه بماند؛ اتفاقاتی که اکنون برای باشگاه استقلال رخ داده و چشمی بدون پرداخت حق ترانسفر این باشگاه را ترک کرده است.
