امیر اسدی/ در تمام سال‌های اخیر که فدراسیون فوتبال با حضور مدیران مختلف فعالیت کرده و آنها نیز موفقیتی آنچنانی -البته نه در بحث نتیجه- کسب نکرده‌اند، منتقدان همیشه این نام را صدا زده‌اند: «علی دایی» مهاجم، کاپیتان و سرمربی سابق تیم ملی که خیلی‌ها معتقدند حتی می‌تواند رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا […]
امیر اسدی/
در تمام سال‌های اخیر که فدراسیون فوتبال با حضور مدیران مختلف فعالیت کرده و آنها نیز موفقیتی آنچنانی -البته نه در بحث نتیجه- کسب نکرده‌اند، منتقدان همیشه این نام را صدا زده‌اند: «علی دایی» مهاجم، کاپیتان و سرمربی سابق تیم ملی که خیلی‌ها معتقدند حتی می‌تواند رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا هم باشد. دایی البته در همه این سال‌ها هرگز علاقه‌ای به انجام فعالیت‌های مدیریتی و سیاسی نداشته و همیشه گفته که دوست دارد در مستطیل سبز باشد و نه خارج از آن.
طی روزهای اخیر اما بحثی پیرامون اساسنامه و اصلاح آن مطرح شده که واکنش‌هایی را درباره حضور دایی به عنوان رئیس احتمالی فدراسیون فوتبال همراه خود داشته. بحث تغییر در اساسنامه و انجام ۱۰۰ بازی ملی به جای ۱۰ سال مدیریت، همچنان یکی از بخش‌هایی است که شاید در اساسنامه تغییر کند. البته که فعلاً فقط در حد حرف و ایده است و هنوز رسماً به سایر بندهای اساسنامه اضافه نشده.
همین مسأله باعث شده تا دوباره نام علی دایی و حتی مهدی مهدوی‌کیا و علی کریمی شنیده شود. دایی اما برای حضور در فدراسیون فوتبال، حامیان بسیاری هم دارد. نمونه‌اش امیر عابدینی که در مصاحبه اخیر خود گفت: «دایی در بهترین باشگاه‌های دنیا بازی کرده، فیفا او را می‌شناسد و احترام خاصی برایش قائل است. ضمن اینکه او فارغ‌التحصیل مهندسی متالوژی است و سواد اقتصادی هم دارد. بنابراین می‌تواند به عنوان یک رئیس و یا خدمتگزار خوب در پست مدیریت فدراسیون فوتبال فعالیت کند.»
عنوان آقای گلی جهان و حتی بازی در باشگاه‌های اروپایی، انجام بیش از ۱۰۰ بازی ملی و کسب عناوین مختلف، به خودی خود نمی‌تواند تضمین یک مدیریت قوی باشد اما اینکه دایی سواد اقتصادی دارد و البته نیازی به پول و شهرت ندارد، می‌تواند یک خصوصیت مهم برای رئیس آینده فدراسیون فوتبال باشد.
دایی مثل غالب مدیران، کسی نیست که برای ریاست کیسه بدوزد تا به انواع و اقسام منابع مالی برسد. او نیازی به این مسائل ندارد اما به نظر می‌رسد خودش علاقه‌ای به میز و ریاست ندارد.
محمد دایی، برادر علی دایی و دستیار سابق او در صبا، پرسپولیس و سایپا در این باره می‌گوید: «تا جایی که من می‌دانم علی بیشتر مربیگری را دوست دارد و تاکنون علاقه‌ای به پشت میز نشستن و ریاست از خود نشان نداده است. البته تا الان اینطور بوده اما فکر نمی‌کنم نظر او تغییر کرده باشد. بقیه ماجرا را می‌توانید از خودش بپرسید.»
علی دایی به دلایلی عجیب که هنوز هم برای کسی اثبات نشده، غایب بزرگ لیگ نوزدهم بود. می‌گویند او را محروم کرده‌اند اما محمد دایی می‌گوید: «برای علی همیشه پیشنهاد بوده اما خب همه می‌دانند که چه اتفاقاتی رخ داده. او الان کارهای خودش را می‌کند و مشغول بیزینس است. البته این را هم بگویم که کسی نمی‌تواند علی دایی را از فوتبال محروم کند. متأسفانه فوتبال ایران را از وجود علی محروم کردند.»
با توجه به اینکه علی دایی مدت‌هاست سکوت کرده و علاقه‌ای به انجام مصاحبه نشان نمی‌دهد، صحبت با برادرش که علایق او را بهتر از هر کسی می‌شناسد، قطعاً می‌تواند از تصمیم آینده شهریار رونمایی کند. تصمیمی که حتی اگر بند ۱۰۰ بازی ملی به اساسنامه اضافه شود، ریاست فدراسیون فوتبال نخواهد بود.
علی دایی از جمله افرادی است که بارها نشان داده یکی از مبارزین با فساد است اما چه سود که او بیشتر از ریاست، به مربیگری علاقه‌مند است و نظرش هم احتمالاً تغییری نخواهد کرد. باید ببینیم آینده علی دایی چطور رقم خواهد خورد. آیا برای فصل بعد می‌توانیم او را روی نیمکت یکی از تیم‌های لیگ برتری ببینیم یا نه؟ حداقل این را می‌دانیم که دایی هر کجا باشد به جذابیت و کیفیت اضافه می‌کند. حالا می‌خواهد روی نیمکت مربیگری باشد یا میز ریاست فدراسیون فوتبال. هر چند اولی را شاید بپذیرد اما دومی نه.
