در بین گنج استردادشده از سوئیس به ایران، آجرهایی لعابدار منقوش به «شیرزن» آثاری شاخص و درخور توجه است. نمایش این آجرها که قدمتی در حدود ۲۸۰۰ سال دارند تا پایان فرودینماه ادامه دارد. ۵۱ قطعه آجر لعابدار که بیش از یک سالونیم پیش از سوئیس به ایران بازگردانده شد، نوروز ۱۴۰۱ در […]
در بین گنج استردادشده از سوئیس به ایران، آجرهایی لعابدار منقوش به «شیرزن» آثاری شاخص و درخور توجه است. نمایش این آجرها که قدمتی در حدود ۲۸۰۰ سال دارند تا پایان فرودینماه ادامه دارد.
۵۱ قطعه آجر لعابدار که بیش از یک سالونیم پیش از سوئیس به ایران بازگردانده شد، نوروز ۱۴۰۱ در موزه ملی ایران به نمایش درآمد. نقوش این آجرها گویای هنر «ماناها» در حدود ۲۸۰۰ سال پیش در ایران است.
در هنر ماناها، زنان حضور پررنگی دارند، مثال بارز نقشهایی در آجرهای لعابدار بوکان است که در این مجموعه نیز مشاهده میشود. نقوش الهههای زانوزده که آنان را احتمالا در مراسم برکتدهی در کنار درخت زندگی نقش کردهاند. الهههایی که با سربند معروف امروزه زنان زاگرسنشین دیده میشوند و آیینهای در دست دارند و به شکلی تدوام سنت سربندهای زنان کُرد و لُر را به مدت سههزار سال نشان میدهد.
در چند قطعه از آجرهای این مجموعه استردادی، سر یک زن روی بدن شیر دیده میشود، همراه با جزئیات موها، سربندها و تاجها که نشان از جایگاه ویژه زنان در اسطورهها و اجتماع ماناها دارد، اسطورههایی که نیاز به کالبدشکافی بیشتر پژوهشگران دارد و هنرمندان را در بازنمایی گذشته یاری میدهد. در این آجرها که در سالن نمایشگاهی موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است، بدن شیر بالدار با سر انسانی (بانو) ترکیب شده و بالهای بلند آن به صورت منظم رو به بالا نشان داده شده است. سر با ابروی کشیده و چشمهای درشت، سربند سنتی و موهایی در پشت گردن جمع شده است که به وضوح یک زن را نشان میدهد.