شاید اگر مربی دیگری روی نیمکت استقلال بود، بعد از پیروزی مقابل سپاهان و امیر قلعه‌نویی که به حالتی غمناک روی سکوها نشسته بود، علامت هیس را نشان نمی‌داد. به نظر می‌رسید این یک تسویه حساب مستقیم از سوی فرهاد مجیدی خطاب به سرمربی‌ای باشد که اگرچه شاگردان دیگرش که در لیگ برتر […]
شاید اگر مربی دیگری روی نیمکت استقلال بود، بعد از پیروزی مقابل سپاهان و امیر قلعه‌نویی که به حالتی غمناک روی سکوها نشسته بود، علامت هیس را نشان نمی‌داد.
به نظر می‌رسید این یک تسویه حساب مستقیم از سوی فرهاد مجیدی خطاب به سرمربی‌ای باشد که اگرچه شاگردان دیگرش که در لیگ برتر سرمربی هستند، از او با احترام و نیکی یاد می کنند، اما در مورد فرهاد اوضاع به این شکل نیست. این دو از همان ابتدا و در هر مدل از همکاری دو طرفه با هم مشکلاتی داشتند و سابقه رودررویی و شقاوت بین این دو بیش از یک دهه به طول انجامیده و امروز هم اتفاق متفاوتی در این مسیر رخ نداد.
بنابر این، در شرایطی که انتظار می‌رفت مجیدی پس از پیروزی دوم مقابل قلعه‌نویی کمی دل‌رحم‌تر باشد، اما او مثل مرتبه‌های پیشین راه خودش را رفت که شاید این مسئله جوابی بر این جدال دو نفره بود که زمانی به‌عنوان سرمربی- بازیکن می‌توانستند همکاری نزدیک‌تری داشته باشند و یا شاید به‌عنوان دو سرمربی می‌توانستند بیشتر با هم دوست باشند، اما جدال محبوبیت یا رقابت شخصی فنی این روزها داغ‌تر از آن است که بشود از آن با بزرگ‌منشی عبور کرد.
تا قبل از اینکه لیگ برتر با گذر از تعطیلات کرونایی دوباره از سر گرفته شود، استقلال حتی برای قهرمانی در لیگ برتر هم شانس داشت اما با آغاز دوباره مسابقات آواری از مشکلات بر سر فرهاد مجیدی و تیمش ریخت تا آبی‌ها روزهای پرفشاری را پشت سر بگذارند. شیوع ویروس کرونا در اردوی استقلال، محرومیت‌ها و مصدومیت‌های نفرات کلیدی مزید بر علت شد تا مجیدی در چند مسابقه پشت سر هم نتواند از همه نفراتش استفاده کند و از طرف دیگر نتایجی که به دست آمد هم خوب نبود. در این شرایط طاقت هواداران هم به سر آمد و شایعاتی درباره جدایی فرهاد مجیدی نیز به گوش رسید.
شرایط استقلال اما آرام آرام بهبود یافت و مجیدی با بازگشت نفرات باتجربه‌اش کم کم توانست تیمش را از نو بسازد. دو برد متوالی در بازی عقب افتاده مقابل پارس جنوبی و سپاهان کافی بود تا آبی‌ها به اوج برگردند و تساوی با شهرخودرو در مشهد نیز این شرایط را حفظ کرد تا به دیدار حساس با سپاهان در حذفی برسند؛ مسابقه‌ای که از بعد کسب جام قهرمانی حذفی برای هواداران ارزش زیادی داشت.
استقلال در این مسابقه نیز با نتیجه ۲ بر صفر یک برد منطقی و ارزشمند را به دست آورد و فرهاد مجیدی در دومین مسابقه متوالی موفق شد امیر قلعه نویی را شکست بدهد.
نکته مهم درباره تقابل جذاب امیر قلعه‌نویی و فرهاد مجیدی دقیقا همین بود که از گذشته تاکنون، سرمربی مستعفی سپاهان هیچ وقت نتوانسته برنده در جنگ با هدایت‌گر استقلال بیرون بیاید.
مجیدی که در استقلال مدتی شاگرد قلعه‌نویی بود و حتی آخرین جام این مربی در استقلال هم روی دستان فرهاد بالا رفت، هیچ‌وقت رابطه صمیمانه‌ای با او نداشته؛ در آن مقطع همه می‌دانستند که قلعه‌نویی چندان راضی به حفظ فرهاد مجیدی در تیمش نیست و شاید اگر فشار هواداران به‌خاطر محبوبیت این ستاره نبود، برای نگه داشتن او تلاشی نمی‌کرد. نیمکت‌نشینی‌های مجیدی در آن دوران دلیلی برای اثبات این ادعا است که قلعه‌نویی چندان رابطه خوبی با کاپیتان تیمش نداشت.
البته جنگ این دو نفر هیچ وقت شدید نشد و همواره آنها با حفظ ظاهر سعی کردند شرایط را آرام جلوه دهند، حتی در اوج درگیری‌شان هم وقتی مادر امیر قلعه‌نویی فوت کرد، مجیدی به دیدار با سرمربی سابقش رفت و به این شکل از او دلجویی کرد.
در تمام آن دوران اما همواره در بحث‌های هواداری کفه سنگین ترازو به سمت مجیدی بود و به نوعی محبوبیت او بر هر مساله دیگری غلبه می‌کرد.
البته باید به این نکته اشاره داشت مجیدی با وجود اینکه جای قلعه‌نویی را روی نیمکت استقلال گرفته و محبوبیت بیشتری هم با نتایج اخیرشان به دست آورده، این مباحث را بیشتر از همیشه ادامه‌دار می‌کند؛ مثل نمایش «هیس» بعد از دو برد مقابل سپاهان و رو به نیمکت حریف.
اما استعفای امیر قلعه‌نویی پس از بازی امشب یادآور یک خاطره هم بود؛ زمانی که مجیدی در قامت بازیکن در استقلالِ قلعه نویی حضور داشت ولی شرایطی برای او به وجود آمد که مجبور به خداحافظی شود و حالا فرهاد با دو برد پیاپی در لیگ برتر و جام حذفی کاری کرد تا ژنرال از سرمربیگری تیمش خداحافظی کند!
