اردشیر لارودی/ قهرمان حتمی‌الوقوع پرسپولیس که این‌بار فاتحانه‌تر از همیشه جام و جایزه لیگ برتر را از آن خود می‌کند -بلکه مال خود کرده است- به جای خود بسیار خوب است و خیلی هم عالی، اما از شما -که دوستدار دوآتیشه پرسپولیسید- می‌خواهیم کلاه خودتان را قاضی کنید و جواب بدهید: بازی‌های منجر […]
اردشیر لارودی/
قهرمان حتمی‌الوقوع پرسپولیس که این‌بار فاتحانه‌تر از همیشه جام و جایزه لیگ برتر را از آن خود می‌کند -بلکه مال خود کرده است- به جای خود بسیار خوب است و خیلی هم عالی، اما از شما -که دوستدار دوآتیشه پرسپولیسید- می‌خواهیم کلاه خودتان را قاضی کنید و جواب بدهید:
بازی‌های منجر به این قهرمانی بدون گفتگو، از جانب پرسپولیس قهرمان، چقدر لذت‌بخش بود؟ چقدر شمای بیننده و همه تماشاگران فوتبال قرمزپوشان را سر کیف آورد و کیفور کرد؟ مثلاً همین بازی با فولاد اهواز، دیدنی هم بود؟
آیا شما این حرف را قبول دارید که همین هست که هست؟ آیا شما را هم متقاعد کرده‌اند به غلط که استعدادی برای نخبه‌یابی و استعدادپروری، اگر هم هست، در همین حد است و همین اندازه؟ یعنی ناچیز از نظر سلیقه، حداقلی از زاویه پرورش نخبه‌هایی که بالقوه موجودند ولی کسی در پی کشف بالفعل خود آنها نیست!
یعنی چه این حرف دشنام‌گونه که: دیگر نداریم! استعدادها آب رفته‌اند! و صاحبان ویژگی‌های خداداده، به حداقل رسیده‌اند؟ که به‌خدا نیست این‌طور! چه کسی این حکم غلط را امضا کرده است؟ چه کسی در باوراندن این غلط پا پیش گذاشته است؟!
همه این‌ها که روزی انکار می‌شدند
چند سال پیش که از مهدی طارمی در پرسپولیس خبری نبود یا سردار آزمون را هنوز ندیده بودیم که در تیم جوانان ایران و در بندرعباس، با کلاس بالاتری از بقیه بازی می‌کرد ولی دیده نمی‌شد، آیا این دو نبودند؟ پس چگونه پیدایشان شد؟ جهانبخت چطور؟ پورعلی‌گنجی چطور؟ بیرانوند چطور؟ عابدزاده چطور؟ حرف ما این است:
همه‌ساله عده‌ای در آستانه لیگ برتر و جام آزادگان مطرح و سپس محو می‌شوند، چرا؟ به چه دلیل؟ علیرضا رمضانی را در تیم استقلال یادتان هست؟ یا یعقوب کریمی، محسن کریمی چطور؟ امیرحسین طاحونی کجاست که به او آینده استقلال می‌گفتند؟ همین امین قاسمی‌نژاد از شهرخودرو، چرا باید در ٣١، ٣٢ سالگی چهره شود، او پیش‌تر از این وقتی ٢٤ سال داشت، کجا بود؟
هم‌اکنون فرشید اسماعیلی را در کدام رسته باید قرار داد؟ پیشرفت‌کنندگان و محصولات درجه اول لیگ هفدهم یا درجا زنندگان عقب نشسته که انگار نه انگار در تیم شفر، بهترین فوتبالیست آینده را نوید می‌داد؟
محمد محبی و پسرفت ترس‌آورش -ترس از دست دادن یک بازیکن خوب‌تر- محصول چه رابطه‌ای است؟ فوتبالیست ایرانی، چرا هرچه بیشتر پول می‌گیرد، بدتر و در کلاسی نازل‌تر بازی می‌کند؟ همین بازی پرسپولیس- فولاد و همین بازی نفت آبادان و استقلال! هر دو مسابقه از نظر کیفی چه داشت؟
آری، پرسپولیس قهرمان شد! قهرمانی اش هیچ شبهه‌ای هم نداشت! ولی آیا بازی اش و بازی‌هایش دیدنی هم بود؟
حرفی که یحیی می‌فهمد
با یحیی -که انسان نجیبی است و حرف حساب را می‌فهمد و قدر ارزش‌های خودش را می‌داند- حرف‌ها داریم، مثلاً اینکه:
… آقای گل‌محمدی، تو می‌توانی ۱۰ برابر قوی‌تر از این مربیگری کنی! تیم تو باید به مراتب بهتر از این بازی کند! تو وظیفه داری بازیکنان شایسته‌تری را به سطح اول فوتبال ایران بیاوری، باید اجازه ندهی (در دایره قدرت و اختیار توأم با اقتدار خودت) امین‌ها -قاسمی‌نژادها- تا ٣٢ سالگی دیده نشوند! تو نباید اجازه دهی، استعدادسوزی، دست‌کم در حیطه کاری تو، یک ضرورت گویا عینی باشد! نباید اجازه بدهی مردم از «دل کرونا» پول درآورند و این پول، خرج فوتبالی نازیبا، بازیکنانی ناکامل و بازی کردنی بشود که نتیجه اش باختن به السد و الهلال و شارجه و کوفت و زهرمار‌های دیگر است!
آقای گل‌محمدی! شما نفر اول صف بسیار کوتاهی هستید که حق حرف زدن و حق نمونه‌وار عمل کردن را دارند! از حق خود استفاده کنید! پرسپولیس، باید هم بسازد، هم بازی کند و هم قهرمان شود! فعلاً یک‌سوم وظایفش را انجام می‌دهد: فقط قهرمان می‌شود!
غوغا در لیگ یک
در بازی‌های لیگ یک، اتفاقاتی که همه غافلگیر کننده‌اند، کم رخ نمی‌دهد! کمیته داوران مواظب باشد با درست عمل کردن، موجبات حرف و حدیث‌های بعدی را فراهم نیاورند! بالای جدول لیگ یک، مس رفسنجان و مس کرمان پیشتازند! در انتهای جدول، هم حال ملوان خوب نیست و هم حال سپیدرود! بازی‌های باقی‌مانده همه و هرکدام حکم یک فینال را دارند! باید مواظب بود تا سر اراک کلاه نرود و باید مراقبت کرد تا سر ملوان را نبرند! داوری‌ها باید حساب شده و داوران باید درست انتخاب شوند!
