پایداری و آرزوی برجام
پایداری و آرزوی برجام
باور ما این است که درموضوع همکاری‌های جدید اتمی نیز تصمیم در اتاق «محمد اسلامی» یا حتی در هیأت دولت و توسط دکتر ابراهیم رییسی گرفته نشده است و همان شوراها و نهادهای بالادستی، به چنین جمع‌بندی رسیدند و اگر این‌گونه نمی‌بود پیش از آنکه صدای اعتراض نماینده پایداری، بلند شود، بسیارانی دیگر معترض می‌شدند.

سخنان «علی خضریان» نماینده مجلس، عضو جبهه پایداری و سخنگوی کمیسیون اصل نود درخصوص نتیجه نشستی که با «محمد اسلامی» رییس سازمان انرژی اتمی داشت، این جمله را به ذهن ما رساند که در مدیریت گفته‌ می‌شود تصمیمِ بد، همان تصمیم خوب است که دیرهنگام یا در زمان بدی اتخاذ شود و امروز گویا اعضای جبهه پایداری که در هنگام امضای توافق برجام، در مخالفت با آن خود را به آب و آتش زدند و «محمدجواد ظریف» را مورد شماتت قرار دادند و به دولت حسن روحانی به خاطر این توافق، اتهام خیانت زده بودند، امروز به آن راضی شدند.

علی خضریان در تشریح نشست کمیسیون با حضور رییس سازمان انرژی اتمی و معاونان این سازمان گفت: «این جلسه در چارچوب نظارت بر حُسن اجرای قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران به‌ویژه ماده ۶ این قانون برگزار شد.»

رییس کمیته سیاسی، نظامی و امنیتی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی با اشاره به گزارش ۱۰ خرداد دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورای حکام  مبنی بر توافق این آژانس با سازمان انرژی اتمی ایران در مورد افزایش نظارت‌ها و ایجاد نظارت‌های فراپادمانی گفت: «در این جلسه  ابتدا رییس سازمان انرژی اتمی گزارشی از ابعاد مختلف توافق و آخرین وضعیت قانون اقدام راهبری ارائه کرد.»

خضریان ادامه داد: «پس از استماع گزارش «دکتر محمد اسلامی»، برای اعضا کمیسیون محرز شد که توافق صورت گرفته، خلاف قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها و تأکید رهبر معظم انقلاب بر عدم تخطّی از این قانون است که ایشان این موضوع را در دیدار با داشنمدان و مقامات صنعت هسته‌ای تصریح فرمودند.»

وی با اشاره به برخی از ابعاد توافق صورت‌گرفته گفت: «در حالی که جمهوری اسلامی ایران خود را مکلف به همکاری و تعامل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب مقررات پادمانی دانسته و با توجه به این‌که بر اساس تأکید رهبری معظم انقلاب نباید تعهدات فراپادمانی را بپذیرد متأسفانه بر اساس بیانیه آژانس حدود ۱۰ دوربین فراپادمانی در کارگاه تولید سانتریفیوژ در سایت اصفهان نصب شده است.»

درخصوص اظهارات این نماینده جبهه پایداری چند نمته را لازم به ذکر می‌دانیم:

نکته اول این‌ که مقام معظم رهبری در پاسخ به فایل صوتی گفت‌وگوی «محمدجواد ظریف» با «سعید لیلاز» در اردیبهشت ۱۴۰۱گفته بودند: «این را همه بدانند که سیاست خارجی در هیچ جای دنیا در وزارت خارجه تعیین نمی‌شود. سیاست خارجی در همه‌ جای دنیا مربوط به مجامع بالادستی وزارت خارجه است؛ مجامع بالادستی و مسئولین عالی‌رتبه‌ی کشور هستند که سیاست خارجی را [تعیین می‌کنند]؛ البتّه وزارت خارجه هم در این‌ها مشارکت دارد، لکن این جور نیست که تصمیم‌گیری، تابع وزارت خارجه باشد؛ نه، وزارت خارجه مجری است؛ سیاست‌های خارجی را [اجرا می‌کند]؛ اینجا در کشور ما هم همین جور است؛ در شورای عالی امنیّت ملّی که همه‌ مسئولین در آنجا حضور دارند، تصمیم‌گیری می‌شود و وزارت خارجه با شیوه‌های خودش بایستی آنها را عملی بکند و پیش ببرد.»

باور ما این است که درموضوع همکاری‌های جدید اتمی نیز تصمیم در اتاق «محمد اسلامی» یا حتی در هیأت دولت و توسط دکتر ابراهیم رییسی گرفته نشده است و همان شوراها و نهادهای بالادستی، به چنین جمع‌بندی رسیدند و اگر این‌گونه نمی‌بود پیش از آنکه صدای اعتراض نماینده پایداری، بلند شود، بسیارانی دیگر معترض می‌شدند ضمن این‌که اعتراض نرم و ملایم جناب خضریان به دولت درخصوص تصمیمات جدید حوزه هسته‌ای و همکاری با آژانس بین‌المللی نشان می‌دهد وی و همکارانش نیز به‌خوبی متوجه موضوع هستند اما نمی‌خواهند در برابر افکار عمومی یا سوالات آینده، دستِ خالی باشند و مثلاً بعدها مدعی شوند که ما به دولت تذکر داده بودیم.

نکته مهم بعدی که در سخنان این نماینده مجلس وجود دارد و پیشتر نیز توسط اصولگرایان دیگری در دولت و بیرون از دولت تکرار شد این است که تلاش می‌کنند به قرارداد ۲۰۱۵ یعنی همان برجام دولت حسن روحانی برسند در حالی‌که آن روز یعنی ۸ سال قبل، آن را خیانت می‌دانستند و این تغییر رویکرد، حکایت از این دارد که آنان حقایق سیاسی و اقتصادی جهان امروز را با تأخیر، درک می‌کنند و باید از این طیف سیاسی پرسید اگر در سایر موضوعات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی هم این‌گونه باشند، چه آسیب و خساراتی به کشور و منافع ملی تحمیل خواهد شد؟

نکته بعدی این است که معنای دیپلماسی جز این نیست که شما در مذاکرات با کشورها و سازمان‌های بین‌المللی که اختلاف نظر دارید، وارد مذاکره شوید و بخشی از مطالبات آنان را بپذیرید و بر بخشی از حق و حقوق خود تأکید کنید تا در نهایت به یک توافق «بُرد-بُرد» برسید مانند آنچه که در مذاکرات با کشور عربستان محقق شد و اتفاقاً موضوع مثبتی بود و باید از دولت سیزدهم بایت آن قدردانی کرد لذا در توافق با آژانس نیز لازم است به همین شیوه عمل کرد و اگر دولت توانست به توافقی پایدار با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برسد باید به آنان خداقوت گفت.

 

روزنامه جمله