بازیکنان فوتبال ایران، به هر طریق ممکن، برای احقاق حق خود، در برابر مسایل گوناگون ،عکس العملهای منفی نشان می دهند. در حقیقت فرهنگ حاکم بر فوتبال ایران دستخوش، شرایطی شده است که باید در طول نود دقیقه فوتبال، منتظر هراتفاقی از جنس بد اخلاقی بود. ازاتفاقات آزادی تا فولادشهر علیرضا بیرانوند برای این که […]
بازیکنان فوتبال ایران، به هر طریق ممکن، برای احقاق حق خود، در برابر مسایل گوناگون ،عکس العملهای منفی نشان می دهند. در حقیقت فرهنگ حاکم بر فوتبال ایران دستخوش، شرایطی شده است که باید در طول نود دقیقه فوتبال، منتظر هراتفاقی از جنس بد اخلاقی بود.
ازاتفاقات آزادی تا فولادشهر
علیرضا بیرانوند برای این که ثابت کند در فوتبال ایران بی رقیب است. گاهی مرتکب رفتار هایی می شود که از حرفه ای بودن فاصله دارد. او اعتراضات خود را به هوادار و داور و همه عوامل مسابقه بدون رعایت مصلحت، روا داشته واز عواقب آن رفتار، در بازتاب های بین المللی نمی هراسد. اودر مورد اتفاقات بازی سپاهان، معتقد است؛ برخورد توپ به سر داور مسابقه، وادامه بازی، باعث از بین رفتن تمرکز او شده و نتوانسته است عکس العمل مناسبی در برابر شوت غیر قابل مهار کیروش استنلی نشان بدهد. عذربدتر از گناهی که علیرضا را بیشتر، مورد سوال قرار داده و رسیدن به مرز پختگی را برای او دور تر کرده است. در واقع همه حواشی دربی نود و الکلاسیکوی ایران، آبستن همین رفتار ناشیانه ای بود. حرکاتی که وقت وبی وقت از بازیکنان ملی ما سر می زند. آستانه تحمل اندکی که از مرتضی تبریزی، بازیکنی می سازد که در برابر اعتراضات درست و نادرست هوادار، کلمن آب نیمکت استقلال را سرنگون می کند. وهمان آماتوریسمی که آقایی و زکی پور را مجاب کرده تا نیمکت نشینی را برنتافته و بیراهه را برای اثبات شایستگی، انتخاب نمایند.
فحاشی هواداران باخت را توجیه نمی کند
رضا فتاحی سرپرست سپاهان معتقد است؛ تماشاگران پرسپولیس از دقیقه اول تا ۹۰ به سرمربی تیم آنان توهین کرده اند. او می گوید؛ متاسف هستیم که چنین جوی در ورزشگاه آزادی به وجود آمد، به همین علت، طی نامه ای شکایت خود را به فدراسیون فوتبال ارسال خواهیم کرد. درحالی که واگذاری نتیجه مسابقه، حاصل عدم تمرکز بازیکنان، در ارایه تاکتیک مورد نظر مربی است. ونه عواملی چون داور و تصمیات او، وگاهی این عدم تمرکز تحت تاثیر بازی برتر حریف هم اتفاق می افتد و اغلب با اشتباهات یک تیم به نفع دیگری به اتمام می رسد. شایسته نیست صعف تاکتیکی تیم را با فحاشی جبران کنیم. به خاطر همین دلایل فنی و غیر فنی است که فوتبال را بازی غیرقابل پیشبینی نامیده اند. چیزی که در این بین غیرقابل قبول است، رفتار مجموعه ای است که تمامی تلاش صنعت فوتبال، برای آنان صورت گرفته و اصل رضایت هوادار، اصلی ترین اصل فوتبال نام دارد. «فاصله گرفتن هوادار از اخلاق، هیچ نتیجه ای را توجیه نمی کند.»
استادیوم ها را چگونه کنترل کنیم
بدون تعارف فقر فرهنگی پر رنگی بر استادیوم های ایران سایه افکنده است. الفاظ و شعارها، فاجعه بار شده، و هیچ تضمینی برای بهبودی اوضاع نیز وجود ندارد. محرومیت ها و جریمه ها ، تاکنون کوچکترین اثری نداشته، و هوادار در برخورد با حوادث بازی، هر عکس العملی را به دلخواه نشان می دهد. هر ساله قبل از شروع فصل صحبت از بهتر شدن اوضاع می شود. اما در عمل چیزی تغییر نمی کند. مسایل مربوط به تهیه بلیط، ورود زود هنگام تماشاگران به استادیوم و نیز مشخص نبودن صندلی هر فرد، در کنار امکانات ضعیف سکوها، آغاز راهی است تا روح و روان هوادار را قبل از شروع مسابقه خسته و مجروح نماید. شروع مسابقه معمولا مصادف است با عصبانیت و خارج شدن از شرایط عادی، و نود دقیقه التهاب یک بازی، مزید علتی برای بدترشدن ذهنیت هوادار می شود. با این توصیف چگونه باید استادیوم ها را کنترل کنیم.
پایبندی به اخلاق، حلقه گمشده
فوتبال ایران
هر سوت داور، هر حرکت بازیکن و مربی، و هر اتفاق بازی، می تواند، مسابقه فوتبال را دچار افت و خیز هایی نماید که از زیبایی های آن کاسته می شود. پایبندی به حرفه و اعتقاد به اخلاق، در یک تعریف خاص و یک جمله کوتاه خلاصه نمی شود.
حملات بی درو پیکر در فضای مجازی و اظهار نظرهای متفاوت و گاه غیر اصولی و غیر استاندارد بعضی از کابران اپلیکیشین های رنگانگ، باعث سست شدن، اعتقاد و سطحی نگری به واقعیت های موجود شده است. حلقه گمشده ای که اغلب با دامن زدن پیشکسوتان و حتی مسئولین فوتبال، روز بروز نایاب تر شده و تفسیر آن در برنامه های مختلف تلویزیونی و رادیویی حاصلی نداشته است. پایبندی به اخلاق را باید با نهادینه کردن آن در فوتبال و با آماده کردن زیر ساخت های مناسب، دنبال کرد.
