۱۰ حسرت؛ ترنسفرهایی که هرگز انجام نشد
۱۰ حسرت؛ ترنسفرهایی که هرگز انجام نشد

    در روزهایی به سر می بریم که شیوع ویروس کرونا تمام فعالیت ها در جهان از جمله مسابقات فوتبال را تحت تاثیر قرار داده است. تعطیلی فوتبال های سراسر دنیا همه هواداران فوتبال را از ایده آل و آرزویشان دور کرده و به قول پپ گواردیولا کاری کرده که دلشان برای زندگی روتین […]

 

 

در روزهایی به سر می بریم که شیوع ویروس کرونا تمام فعالیت ها در جهان از جمله مسابقات فوتبال را تحت تاثیر قرار داده است. تعطیلی فوتبال های سراسر دنیا همه هواداران فوتبال را از ایده آل و آرزویشان دور کرده و به قول پپ گواردیولا کاری کرده که دلشان برای زندگی روتین قبلی تنگ شود.
ما هم در این روزها علاوه بر خبرهایی که همگی به کرونا مستقیم یا غیر مستقیم مربوط هستند، گریزی به گذشته می زنیم و برای مطالبی از جنس خاطرات دست به قلم می شویم. در اینجا هم می خواهیم به ۱۰ انتقالی بپردازیم که فوتبالیست ها یا مربیان ایرانی را در آستانه اش قرار گرفتند اما هرگز محقق نشد تا مسیر آنها به کلی عوض شود. افرادی که همه آنها در زمره ستاره های فوتبال ایران قرار داشته اند و همین مسئله باعث شده رسمی نشدن این ترنسفرها در ذهن ها ماندگار شود. البته به جز این ۱۰ مورد، حتما انتقال های زیاد دیگری نیز بوده اند که حتی در حالت غیر رسمی سر و صدای زیادی به پا کرده اند اما اینجا فقط به ۱۰ مورد اشاره می کنیم.

۱- علی کریمی – اتلتیکو مادرید
همه روزهای اوج علی کریمی در فوتبال باشگاهی را با لباس بایرن مونیخ به یاد دارند اما جادوگر خیلی قبل تر از اولین تجربه اروپایی، پیشنهاد تیم های مهم را در جیب خود می دید. ۴ سال قبل از عزیمت به آلمان، عملکرد علی کریمی جوان در لباس پرسپولیس و تیم ملی توجه مسئولان باشگاه هایی مثل پروجا ایتالیا و اتلتیکو مادرید اسپانیا را جلب کرده بود. کریمی برای رفتن به پروجا راهی ایتالیا شد اما پیشنهاد نزدیک ۱٫۵ میلیون یورویی راضی اش نکرد. توجه اتلتیکو هم در حدی بود که چند روز کریمی در مادرید حاضر شد و از این تجربه هم اظهار رضایت کرد ولی به خاطر پیشنهاد پایین مالی، جادوگر حاضر به پیوستن به این تیم نشد. حتی مسئولان اتلتیکو درخشش او در تهران مقابل الهلال عربستان را هم از نزدیک دیدند و بار دیگر علاقه شان را ابراز کردند ولی کریمی که جواب نهایی را به بعد از پایان رقابت های آسیایی موکول کرده بود، سرانجام به الاهلی امارات رفت تا ۴ سال دیرتر و از مبدا امارات راهی اروپا شود.
۲- علیرضا نیکبخت – فنرباغچه
دو سال بعد از علی کریمی، فرصت اروپایی شدن برای ستاره جوان استقلال به وجود آمد. علیرضا نیکبخت که در استقلال خوش درخشیده بود و به تیم ملی هم رسیده بود، پیشنهادی جدی از فنرباغچه ترکیه گرفت. رولند کخ که قبلا در استقلال سرمربیگری کرده بود، در این تیم ترکیه ای دستیار کریستف دام بود و در رقم خوردن این انتقال نقش داشت. اما در نهایت کامران منزوی اعلام کرد نیکبخت به دلیل بهانه های مکرری که ترکیه ای ها آوردند و شرایط سختی پیش پای این قرارداد گذاشتند، به فنرباغچه منتقل نشد و استقلالی ماند.

۳- آرش افشین – لیل
در میانه های فصل ۹۲-۹۱ فوتبال ایران بود که مهاجم جوان تیم فولاد خوزستان مورد توجه باشگاه لیل فرانسه قرار گرفت و حتی در تست های این باشگاه هم شرکت کرد. شنیده می شد آرش افشین از نیم فصل دوم به فرانسه می رود و پیراهن لیل را بر تن می کند اما افشین هرگز نتوانست لقب اولین ایرانی تاریخ لوشامپیونه را به دست بیاورد. او در میانه فصل در مدت کوتاه حضور در فرانسه نظر مثبت کادر فنی لیل را جلب کرد اما به دلیل بازگشت به اردوی تیم ملی، فرصت عقد قرارداد را از دست داد. در پایان فصل هم تغییرات کادر فنی لیل، این مهاجم مستعد فولاد را از آرزویش دور نگه داشت. افشین که در ۲۱ سالگی چنین فرصتی را نزدیک خود می دید، در فوتبالش مسیری را رفت که حالا در ۳۱ سالگی به دنبال ورود به عرصه بازیگری و مدلینگ است.

۴- کریم باقری – بایرن مونیخ
در سال ۱۹۹۷ وقتی کریم در آرمنیا بیله فلد بازی می کرد، مورد توجه بایرن مونیخ بود و مسئولان باشگاه حتی در برخی بازی ها بازی او را زیر نظر گرفتند. باقری قبل از علی دایی توجه بایرن را جلب کرده بود اما در پایان فصل، این علی دایی بود که راهی مونیخ شد و کریم در آرمنیا باقی ماند.

۵- جواد کاظمیان – کایزرسلاترن
درخشش در ترکیب تیم پرسپولیس و جلب نظر سرمربی تیم ملی، باعث شد نگاه های بیشتری متوجه عملکرد جواد کاظمیان شود. این بازیکن زمانی که به پرسپولیس پیوست، پیشنهادی از بوخوم داشت و در سال ۸۴ که قراردادش را با پرسپولیس تمدید کرد، از کایزرسلاترن آلمان پیشنهاد دریافت کرد اما به آن جواب منفی داد. کاظمیان خودش را یک فوتبالیست احساسی می دانست و گفت که به دلیل همین ویژگی دوست ندارد از خانواده اش زیاد دور شود و پیشنهادهای اروپایی را هم به این خاطر رد کرده است.

۶- مهدی طارمی – اسپورتینگ لیسبون
هرچند طارمی خیلی دیرتر از زمان ایده آل فوتبال خود را در اروپا آغاز کرد، ولی در زودترین زمان ممکن توجه تیم های مطرح اروپایی را به خود جلب کرد. مهاجم ملی پوش ایرانی تنها پس از نیم فصل بازی برای ریو آوه، در نخستین پنجره نقل و انتقالاتی مورد توجه تیم هایی مثل اسپورتینگ لیسبون، بنفیکا و بوردو قرار گرفت. به نظر می رسید عزم اسپورتینگ برای به خدمت گرفتن طارمی جزم تر از دیگر رقبا بود ولی باشگاه ریو آوه قصد نداشت ستاره خط حمله خود را به این زودی از دست بدهد. خود مهدی نیز با توجه به نگاهی که به پیشنهادهای دیگر لیگ ها از جمله جزیره داشت، ترجیح داد صبر کند تا در تابستان یک انتقال بزرگ را تجربه کند.

۷- امیر قلعه نویی – پرسپولیس
پرافتخار ترین سرمربی استقلالی ها زمانی که محمد رویانیان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بود، تماسی از وی دریافت کرد و با پیشنهاد هدایت سرخپوشان پایتخت حتی بدون محدودیت مالی روبرو شد. اما قلعه نویی درخواست رویانیان را نپذیرفت و ترجیح داد به عنوان یک استقلال پیشکسوت، در مقام سرمربی حاشیه ساز نشود. اما پیشنهاد پرسپولیسی شدن برای امیر جدید نبود؛ او در دوران بازیگری هم زمانی که از فوتبال قطر به ایران برگشت، مورد توجه علی پروین برای حضور در پرسپولیس بود ولی عبدالعلی چنگیز وی را با خود به سمت استقلالی ها برد و قلعه نویی اولین بازی رسمی خود برای استقلال را در جام حذفی مقابل پرسپولیس انجام داد.

۸- محسن مسلمان – استقلال
ستاره ای که در قهرمانی های پرسپولیسِ برانکو ایوانکوویچ نقش مهمی داشت، چند ماه قبل از سرخپوش شدن در آستانه پیوستن به اردوی رقیب بود. محسن مسلمان که در سن پایین خود را با پیراهن ذوب آهن مطرح کرده بود، بنا به اتفاقاتی مجبور شد این تیم را ترک کند. مسلمان نهایتا به تیم فولاد پیوست اما این انتقال در حالی رقم خورد که او در مسیر استقلال بود و حتی در دفتر این باشگاه هم حاضر شده بود. انتشار مصاحبه ای به نقل از او با این عنوان که حاضر است به خاطر علی منصوریان با هزار تومان هم به استقلال برود، بعدها حسابی برایش حاشیه ساز شد. سرانجام مسلمان به جای استقلال راهی فولاد شد و پس از نیم فصل حضور در اهواز، به پرسپولیس پیوست. علاوه بر انتقادهایی که درباره ناآماده بودن مسلمان مطرح شد، شایعات استقلالی بودن وی نیز دردسر های زیادی درست کرد ولی هرچه بود، او با پرسپولیس و برانکو استارت زد و دوران فوق العاده ای را نیز تجربه کرد.

۹- ناصر حجازی- منچستر یونایتد
بعد از جام جهانی ۱۹۷۸، حجازی به منچستر رفت. در آن زمان، گری بیلی دروازه بان شیاطین سرخ بود. از خود مرحوم حجازی نقل شده که او توانست نظر مثبت کادر فنی منچستر را جلب کند ولی باشگاه شهباز، حاضر نشد رضایتنامه وی را صادر کند و به این ترتیب فرصت یک انتقال بزرگ برای این دروازه بان ملی پوش از دست رفت. جالب اینجاست که سالها پس از فوت ناصر حجازی، باشگاه منچستر یونایتد با اعلامیه هایی از او یاد کرده است.

۱۰- مهرداد اولادی – خرز اسپانیا
یکی از استعدادهای درخشان فوتبال ایران در سال های نه چندان دور، مهرداد اولادی بود. این ستاره شمالی که در پرسپولیس خود را به عنوان یک پدیده مطرح کرده بود، خیلی زود راهی فوتبال امارات شد و رفت و برگشت هایی بین پرسپولیس و الشباب تجربه کرد. بعد از حضور موفق در این دو تیم، در سال ۲۰۰۹ بود که باشگاه خرز(Xerez) اسپانیا از وی خواست مدتی به تمرین بپردازد و شرایط امکان عقد قرارداد را بررسی کنند. اولادی در بازی های دوستانه برای خرز به میدان رفت ولی نهایتا محدودیت این باشگاه برای سهمیه غیر اروپایی و همچنین رقابت شدید در خط حمله این تیم، اولادی را به فوتبال اسپانیا نرساند.