واژه «سلبریتی» عنوانی است که برای چهره های سرشناس یا پرطرفدار در عرصه موسیقی، ورزش، سینما، تلویزیون، رسانه و… به کار می رود و طی چند سال گذشته در فرهنگ واژگان ما نیز مصطلح شده است. سلبریتی بودن لزوما به این معنی نیست که یک فرد از استعداد و مهارت بیشتری برخوردار است بلکه بیشتر […]
واژه «سلبریتی» عنوانی است که برای چهره های سرشناس یا پرطرفدار در عرصه موسیقی، ورزش، سینما، تلویزیون، رسانه و… به کار می رود و طی چند سال گذشته در فرهنگ واژگان ما نیز مصطلح شده است. سلبریتی بودن لزوما به این معنی نیست که یک فرد از استعداد و مهارت بیشتری برخوردار است بلکه بیشتر شاخصی است که نشان می دهد یک نفر بهتر از دیگران توانسته کالایی را که مردم می خواهند به آنان عرضه دارد. فرقی ندارد این کالا در حوزه زیبایی شناختی باشد یا در زمینه فعالیت های بشردوستانه، مهم این است که مردم با دیدن آن بتوانند رویایی از آن چه را ندارند در سر بپرورانند. به همین خاطر است که با بررسی سلبریتی های هر جامعه می توان به فرهنگ توده ای و ویژگی های آن در یک دوره مشخص پی برد.
ما در دنیای امروز با افزایش سلبریتی ها در انواع فضاهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، ورزش، هنر و … رو به رو هستیم. هر فردی که از فن جلب توجه و جذب مخاطب مطلع بوده و در آن دستی توانا داشته باشد یا از هنر و توانایی خاصی برخوردار باشد توانسته مسیر سلبریتی شدن را بپیماید.
روند تاثیر گذاری سلبریتی ها در جامعه امروز به شکلی است که به دنبال خود مباحثی در زمینه آسیب شناسی رفتاری آنان را به همراه آورده است. از جمله حوزه هایی که می توان به لحاظ آسیب شناسی رفتاری سلبریتی ها به آن نگریست حوزه مصرف است. «مصرف گرایی» پدیده نوظهور دنیای سرمایه داری است که افراد بیش از آنکه تولید کننده باشند به مصرف کننده صرف تبدیل شده اند. در این بین گروه های مرجع، بازیگران، هنرمندان و سلبریتی ها به عنوان ابزارهایی مورد توجه سرمایه داری قرار گرفته اند تا مردم را برای مصرف بیشتر تشویق میکنند.
از آنجا که این افراد جایگاه غیرقابل انکاری در میان مردم دارند از دامنه نفوذ اجتماعی قابل توجهی نیز برخوردارند و طبیعتا برای مقاصد گوناگون کارایی گسترده می یابند. سلبریتی ها با ارائه نوع و سبک زندگی خود مردم را بیش از پیش به مصرف و پیروی از مقاصد سرمایه داری می کشانند. برخی از اندیشمندان بر این باورند سبک زندگی، ازدواج ، تفریح و ادبیات سلبریتی ها با اینکه بازتابی از دنیای واقعی نداشته و ندارد،بیشترین آسیب را از نظر جامعه شناسی، روانشناسی و حتی اقتصادی به مخاطب متوسط رو به پایین یا قشر فقیر وارد می آورد و آنها را با موجی از مصرف گرایی و پوچ پنداری همراه می سازند.
