یک مطالعه جدید از دانشگاه هاروارد می‌گوید که فضای بیرونی کمی نسبت به آنچه در گذشته باور داشتیم، به زمین نزدیکتر است. ایسنا به نقل از دیلی‌میل نوشت: اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد می‌گوید که مدل‌سازی ریاضی نشان داده است که فضا تنها کمی بیش از ۸۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین است. جو زمین و فضای […]
یک مطالعه جدید از دانشگاه هاروارد می‌گوید که فضای بیرونی کمی نسبت به آنچه در گذشته باور داشتیم، به زمین نزدیکتر است.
ایسنا به نقل از دیلی‌میل نوشت: اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد می‌گوید که مدل‌سازی ریاضی نشان داده است که فضا تنها کمی بیش از ۸۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین است. جو زمین و فضای بیرونی از کجا آغاز می‌شوند؟ یک مقاله جدید می‌گوید فضا تنها در فاصله ۸۰ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد.
“جاناتان مکداول” اخترفیزیکدان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان استدلال می‌کند که دانشمندان ممکن است مرز فضای بیرونی را اشتباه گرفته باشند. وی در یک مطالعه جدید که برای انتشار در مجله Acta Astronautica برنامه‌ریزی شده است، می‌گوید که فضای بیرونی در ارتفاع ۸۰ کیلومتری از سطح زمین و به طور کلی حدود ۲۰ کیلومتر کمتر از خط کارمن(Karmán) قرار دارد. خط کارمن از تئوری رایج در دهه ۱۹۶۰ میلادی می‌آید که فرض را بر این گذاشته بود که فضای بیرونی، ۱۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین است.
خط کارمن(Karman line) خطی فرضی در آسمان در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری (۶۲ مایلی) از سطح دریاهای آزاد زمین است. این خط از دیدگاه هوانوردی، نشان دهنده مرز میان اتمسفر زمین و فضای بیرونی آن است. این تعریف توسط فدراسیون بین‌المللی هوانوردی (FAI)پذیرفته شده و این فدراسیون عهده‌دار تنظیم استانداردها و نگهداری و ثبت رکوردهای بین‌المللی برای مکانیک پرواز و امور هوانوردی است.
این خط به نشانه قدردانی از “تئودوره فون کارمن”، مهندس و فیزیکدان مجارستانی-آمریکایی که قبل از هر چیز، هوانورد و فضانوردی فعال نیز بود، «خط کارمن» نامیده می‌شود. کارمن برای نخستین بار از راه محاسبه به این نتیجه رسیده بود که در حدود چنین ارتفاعی جو زمین برای پرواز و هوانوردی، بیش از حد نازک می‌شود .یک وسیله نقلیه هوایی در این ارتفاع ناچار است که سریع‌تر از سرعت مداری پرواز کند تا بتواند به اندازه کافی نیروی “برا” یا (برداشت آیرودینامیکی) و (صرف نظر از نیروی گریز از مرکز) برای نگهداری خود تولید کند.
افزایش ناگهانی دما و تعامل با تابش پرتوهای خورشیدی درست در زیر این خط قرار دارد که خود خط را در درون ترموسفر قرار می‌دهد. فضای بیرونی که در اصطلاح عامیانه به آن فضا می‌گویند، به منطقه‌ای نسبتا خلا در گیتی گفته می‌شود که خارج از جو می‌باشد.
