تالاب بیشه دالان ازجمله تالابهایی است که از گزند شرایط نامساعد در امان نمانده و از یکسو تصرفهای غیرقانونی اراضی اطراف بیشه دالان توسط کشاورزان و جاری شدن فاضلابهای خانگی، صنعتی و کشاورزی در محیطزیست تالاب، استفاده بیشازحد سموم رفع آفات، بهرهبرداری تجاری از نیزار اطراف تالاب و شکار بیرویه و غیرمجاز و از […]
تالاب بیشه دالان ازجمله تالابهایی است که از گزند شرایط نامساعد در امان نمانده و از یکسو تصرفهای غیرقانونی اراضی اطراف بیشه دالان توسط کشاورزان و جاری شدن فاضلابهای خانگی، صنعتی و کشاورزی در محیطزیست تالاب، استفاده بیشازحد سموم رفع آفات، بهرهبرداری تجاری از نیزار اطراف تالاب و شکار بیرویه و غیرمجاز و از سوی دیگر چندگانگی مدیریتی بین منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، سازمان محیطزیست موجب شده تا وسعت آن تا حد زیادی کاسته شود.
همجوار بودن این تالاب با پنج روستای منطقه موجب شده که این تالاب درگیر اراضی کشاورزی و مخاطرات همجواری با جوامع انسانی منطقه شود، موضوعی که تاکنون بارها انتقادات فعالان محیطزیست را در پی داشته است.
همه عوامل یادشده دستبهدست هم داده تا این روزها روزگار ناخوش بیشه دالان موجب نگرانی دوستداران طبیعت شود، تالابی که سالهاست مأمن پرندگان آبزی و کنار آبزی است که با مرگ تالاب چارهای جز مهاجرت و یا گرفتار شدن در چنگال شکارچیان نخواهند داشت.
این در حالی است که هماکنون بخش عمدهای از اراضی این تالاب در دست کشاورزان قرار دارد و حتی در برخی موارد روستائیان نسبت به گرفتن سند اراضی نیز اقدام کردهاند. تنها حدود ۸۰ هکتار از باقیمانده این تالاب ارزشمند به اداره حفاظت محیطزیست واگذارشده است.
برای احیای «بیشه دالان» باید نقشه راه ترسیم شود
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد نیز در این رابطه اظهار داشت: برای احیای «بیشه دالان» باید نقشه راه ترسیم شود، با همکاری انجمنهای زیستمحیطی و مسئولان میتوان به یک فرمول رسید تا بتوانیم حداقل وضعیت موجود را حفظ کنیم.
امیر ثقلینی افزود: علامت سؤالهای زیادی در خصوص مشکلات تالاب «بیشه دالان»، اعم از مسائل اجتماعی و عدم آگاهی و شناخت مردم نسبت به اهمیت اکوسیستم طبیعی موجود، وجود دارد که حل کردن هرکدام از آنها به زمان نیاز دارد.
وی بابیان اینکه تأمین معیشت پایدار در حوزه یک تالاب رویکرد نوینی است که در دنیا بعد از کنوانسیون بینالمللی رامسر در سال ۲۰۰۵ پیشبینیشده است، تصریح کرد: همه زنجیرهوار در مقابل حفاظت از «بیشه دالان» مسئول هستیم و گرفتن حق آبه و حفظ محیطزیست این منطقه امروزه بسیار مهم بوده بهطوریکه این حق آبه در لایحه سال ۹۶ در محیطزیست کشور مصوب شده و مسئولان شهرستانی باید آن را مطالبه کنند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد ادامه داد: این موضوع که چه میزان از تالاب باقیمانده یا چه کسانی از وارد شدن آب به بیشه در زمینهای بالادستی جلوگیری میکنند از اهمیت بالایی برخوردار است، اینکه آلودگی موجود توسط اهالی به چه میزان بوده و آیا آلودگیهای موجود از شهر به این منطقه منتقل میشوند؟ همه مواردی است که باید مسئولان بهمنظور آگاهی بخشی مردم به آنها پاسخگو باشند.
ثقلینی ارزش یک هکتار تالاب را معادل ۱۵۰ هکتار جنگل دانست و خاطرنشان کرد: تا آنجا که نیاز است با توجه به مدیریت اکوسیستمی و جامع، باید تالاب این منطقه احیا شود.
واگذاری زمین های «بیشه دالان» در مقابل اندک هزینه ای!
وی با اشاره به کنوانسیون بینالمللی رامسر گفت: در این کنوانسیون حدود ۸۶ تالاب ثبتشده است، بیش از هزار و ۷۰۰ تالاب در ایران وجود دارد که از این تعداد تنها ۲۲ تالاب به ثبت جهانی رسیده است.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد بابیان اینکه نگاه کردن به ذینفعان تالاب و دیده شدن روستاهای اطراف تالاب بهعنوان هنر اکوسیستمی موضوعی مهم است، تصریح کرد: تالاب بیشه دالان بیش از ۲۵ سال است که نقشهبرداری نشده است و این مهم در پروسه زمانی ۶ ماهه توسط منابع طبیعی بروجرد انجام شد.
ثقلینی ادامه داد: طبق کمیسیون موجود در منابع طبیعی در دهه ۷۰، یکسری واگذاریهای زمین در بیشه دالان انجامشده است که مشخص است منابع طبیعی با گرفتن اندک هزینه زمینهای تالاب را واگذار کرده است و امروز منابع طبیعی در نظر دارد زمینهای واگذارشده تالاب را خلع ید کند.
۱۲۰ هکتار از اراضی ملی تالاب واگذارشده است
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد بابیان اینکه در حوزه منابع طبیعی در حال حاضر حدود ۱۲۰ هکتار از اراضی ملی تالاب واگذارشده است، اظهار داشت: باید یک بازنگری در حوزه منابع طبیعی و جهاد کشاورزی انجام شود، همچنین باید اداره حفاظت محیطزیست نیز همکاری لازم را داشته باشد، طوری که این نظارت با محوریت افرادی باشد که در حوزه آبریز تالاب قرار دارند و مدیریت اکوسیستمی منطقه را بر عهدهدارند.
ثقلینی تأکید کرد: آنچه مهم است تأمین معیشت پایدار در حوزه «بیشه دالان» است، باید کشتی جایگزین کشت برنج معرفی شود، به نظر میرسد کشت داروهای گیاهی مناسب باشد.
به نظر میرسد متولیان امر چشمهایشان را روی وضعیت تالابهایی چون «بیشه دالان» بستهاند، تالابهایی که در صورت خشک شدن هرکدام میتوانند به ظرفیت بالقوهای برای تولید گردوغبار تبدیل شوند. برنجکاری، کشت صیفیجات، بهرهبرداری نامناسب از تالاب و … حکایت رنجی است که بیشه دالان را هرروز نزارتر میکند.