پدیده فرار از خانه، سال هاست که با گوش مردم عجین شده است. دیگر مثل دهه ۶۰ و ۷۰ زیرپوستی اتفاق نمی افتد و قبح آن از بین رفته است. فرار از خانه با یک تصمیم اشتباه شروع میشود و بعد از مدتی پشیمانی ای که به بار می‌آورد قابل جبران نیست؛ زیرا باندهای مافیایی […]
پدیده فرار از خانه، سال هاست که با گوش مردم عجین شده است. دیگر مثل دهه ۶۰ و ۷۰ زیرپوستی اتفاق نمی افتد و قبح آن از بین رفته است. فرار از خانه با یک تصمیم اشتباه شروع میشود و بعد از مدتی پشیمانی ای که به بار می‌آورد قابل جبران نیست؛ زیرا باندهای مافیایی در کمین نشسته‌اند تا با سواستفاده از این دختران فراری سودهای کلان به دست آورند؛ دخترانی که زندگی در خانه پدری برایشان قابل تحمل نیست و صبرشان از مشکلات زندگی لبریز شده و به دنبال رها شدن از این مشکلات هستند؛ غافل از آنکه با فرار از خانه آینده خود را به تباهی می‌کشانند و شاید بعد از فرار از خانه، حتی زندگی به کامشان تلخ‌تر شود. به اعتقاد کارشناسان و صاحب نظران، پدیده دختران فرارى، نوعى انحراف اجتماعى است. یک پدیده اجتماعى زمانى به‌عنوان یک انحراف اجتماعى تلقى مى‌شود که با انتظارات و توقعات جامعه یا حداقل با یکى از گروه‌هاى اجتماعى درون جامعه سازگار و منطبق نباشد و حتى با آن در تعارض باشد. دختران فرارى کسانى هستند که به دلایل مختلف و در اثر فشارهاى ناشى از شرایط سخت زندگى، غالبا به‌رغم میل باطنى اقدام به ترک خانه و کاشانه خود کرده و از کانون خانواده جدا مى‌شوند و عموما در شهرى دیگر بدون داشتن مأمنى مناسب و خانه‌اى دایمى ساکن مى‌شوند. جامعه‌شناسان معتقدند که فرار از خانه، عوامل مختلفی دارد؛ برخی مشکل اقتصادی و برخی مشکل خشونت خانگی و… دارند و در واکنش به شرایط نامساعد و غیرقابل تحمل زندگی و یک مکانیسم دفاعی به منظور کاهش ناملایمات غیرقابل تحمل و تغییرناپذیر زندگی است که به منظور خلاصی از محرک‌های آزار دهنده و مضر و دستیابی به خواسته‌های مورد نظر و عموما دور و دراز صورت می‌گیرد.
پیامدهای اجتماعی فرار دختران
به گفته جامعه‌شناسان، فرار دختران می‌تواند بزرگترین لطمه و ضربه برای حیثیت و شرافت خانوادگی فرد باشد. این عمل اولا نشانه‌ای از ناکارآمدی خانواده در تربیت فرزندان، شکاف نسلی بین والدین و فرزندان و اختلاف خانوادگی است و ثانیا از آن جا که فرجام و سرانجام فرار دختران در اکثر موارد چنانچه ذکر شد گرفتار آمدن در دایره تنگ باندهای فساد و فحشا و ارتکاب جرایم اخلاقی است لذا فرار به مفهوم لکه ننگ و بدنامی برای خانواده محسوب میشود و اغلب پس از بی‌نتیجه ماندن جست‌وجوها و تلاش‌های خانوادگی فرار دختران به مراجع قضایی گزارش میشود.
پیامدهای اجتماعی فرار دختران از خانه را می‌توان در چندین مقوله مورد بحث قرار داد که از آن جمله تهدید بهداشت اخلاقی و روانی جامعه، تحمیل هزینه‌های اجتماعی، افزایش نرخ آسیب‌های اجتماعی و رشد جرایم در جامعه است.
دکتر فولادیان در همین باره می‌گوید: آسیب‌های اجتماعی از جمله فرار، همچون امراض و ویروس‌هایی هستند که اخلاقیات و حیات اجتماعی را با خطر مواجه کرده و باعث رواج بی‌حرمتی اخلاقی، تخطی از هنجارهای اجتماعی و ایجاد فضای مسموم در جامعه میشود که می‌تواند ضمن لکه‌دار کردن عفت عمومی و شکستن حریم‌های اخلاقی بهداشت روحی و روانی اعضای جامعه را تهدید کند و آسیب های جدی به سلامت جامعه وارد سازد.
آمارهایی از وضعیت دختران فراری
مدیرکل بهزیستی استان تهران، در رابطه با خدمات تخصصی برای دختران فراری گفت: پذیرش در مراکز مداخله در بحران، انجام مصاحبه، مشاوره روانشناسی، مددکاری و روانپزشکی و ارجاع به خانواده پس از حمایت های مادی و معنوی است.
داریوش بیات‌نژاد آخرین آمار این گروه از دختران را مربوط به سال ۹۶ عنوان کرد و گفت: حدود ۱۶۴ نفر پذیرش شدند که میانگین سنی آنها ۱۱ تا ۱۶ سال است؛ همچنین بیشترین علت فرار طبق آمار اغفال است. بیات‌نژاد گفت: همچنین بیشترین محل اسکان دختران فراری طبق آمار، خیابان است؛ همچنین طبق آمار اولین پیامد و تجربه پس از فرار، دستگیری توسط نیروی انتظامی گزارش شده‌است.
معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در خصوص دختران فراری نیز گفت: آماری از اینکه تعداد دختران فراری در کشور و اینکه آیا رو به افزایش است یا نه، نداریم، اما راهکار برای مقابله با این موضوع، آموزش خود مراقبتی و حقوق خود و توان افزایی است.
معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در ادامه بیان کرد: لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در مجلس تصویب شده و امید است که شورای نگهبان نیز زودتر آن را تصویب کند . ما برای اجرای لایحه آماده‌ایم که به موضوع حمایت از کودکان و نوجوانان بسیار کمک می‌کند.
