نیلوفر منصوری دبیر گروه اجتماعی خبر آزار جنسی کودکان حادثه ای است که هرچند وقت یک بار بخشی از صفحات حوادث روزنامه ها را اشغال می کند. از رتیل گرفته که پسران دانش آموز را ربوده و به آنها تجاوز می کنند تا بیجه و قاتلان جنایت مرودشت که کودکان را پس از آزار جنسی […]
نیلوفر منصوری
دبیر گروه اجتماعی
خبر آزار جنسی کودکان حادثه ای است که هرچند وقت یک بار بخشی از صفحات حوادث روزنامه ها را اشغال می کند. از رتیل گرفته که پسران دانش آموز را ربوده و به آنها تجاوز می کنند تا بیجه و قاتلان جنایت مرودشت که کودکان را پس از آزار جنسی به قتل می رساندند. در میان این حوادث کودکان دیگری هم مورد آزار قرار می گیرند که از هوش پایین تری نسبت به کودکان عادی برخوردارند. چقدر به این موضوع توجه شده که کودکان کم توان ذهنی بارها بیشتر از کودکان عادی قربانی خشونت جنسی می شوند؟! که نمونه های آن در سال های اخیر کم نبوده اند.
ناصر قاسمی، روانشناس و مشاور معتقد است: نگهداری کودکان استثنایی کار دشواری است و نظام حمایتی دولتی باید به خانواده ها در این زمینه کمک کند، اما چون چنین نظامی در کشور ما وجود ندارد، در بسیاری از مواقع خانواده ها در نگهداری فرزندان استثنایی خود خسته و ناتوان می شوند. در این شرایط آینده تاریکی در انتظار کودک است و امکان هر نوع سوءاستفاده از وی وجود دارد.
حرف های قاسم زاده آینده دردناک؛ اردشیر را به یاد ما آورد. این نوجوان ۱۷ ساله مبتلا به اختلال فزون کنشی بود و هنگامی که پا به نوجوانی گذاشت، تحمل او برای خانواده اش دشوارتر شد. سرانجام پس از سال ها تلاش پدر و مادر اردشیر، هیچ حمایت دولتی شامل حال او نشد و هیچ مرکزی این کودک را تحت درمان قرار نداد. هنگامی که کاسه صبر والدین لبریز شد، پدر اردشیر فرزندش را از خانه بیرون کرد. این نوجوان فزون کنش که هیچ سرپناهی نداشت با خوردن قرص برنج به زندگی اش پایان داد. اگر اردشیر دست به خودکشی نمی زد، چقدر احتمال انواع سوءاستفاده از او وجود داشت؟
عقب مانده های ذهنی مقصر نیستند
این باور غلط که کودکان عقب مانده ذهنی تحرکات جنسی بیشتری نسبت به افراد عادی دارند هنوز در ذهن برخی خانواده ها جای دارد. این ذهنیت باعث می شود خانواده های کودکان آزاردیده خود را مقصر دانسته و در نتیجه کمتر به خشونت جنسی علیه کودکشان اهمیت می دهند. کارشناسان معتقدند افراد عقب مانده ذهنی تمایلات جنسی بیشتری نسبت به افراد عادی ندارند بلکه این تمایلات در بسیاری موارد پایین تر از افرادی با هوشی عادی است (مثلادر لندرون دان و ترنر.) یکی از عللی که باعث می شود کودکان عقب مانده ذهنی نسبت به افراد متجاوز منفعلانه عمل کنند، نبود جسارت ورزی و آشنایی نداشتن با مهارت های زندگی است. برای کودکان کم توان ذهنی تصمیم گیری مشکل است و معمولا در مقابل خواسته های متجاوزان تسلیم می شوند. بسیاری از این کودکان پس از نخستین باری که مورد آزار جنسی قرار می گیرند، توان و جرات بازگو کردن این موضوع را با خانواده خود ندارند و همین امر سبب ادامه این آزارها می شود.
ضعف رصد خشونت علیه افراد دارای معلولیت
مدیر عامل انجمن باور درباره تعرض به افراد دارای معلولیت گفت: به طور قطع افراد دارای معلولیت که توانایی کمتر مراقبت از خود و قدرت دفاعی کمتری دارند در معرض تعرض و تجاوز قرار دارند.
سهیل معینی با تاکید براینکه آزار جنسی افراد دارای معلولیت در تمام جهان وجود دارد و مختص به ایران نیست، ادامه داد: اما کمیت این موضوع در کشورهای مختلف متفاوت است، یعنی کشورهایی که دارای سازمان های متولی و سازمان های مدنی هستند که به طور دقیق تر وضعیت افراد دارای معلولیت را رصد می کنند نسبت به مسائل از جمله میزان آزار جنسی این افراد آگاه تر ویده و امکانات و ابزار حقوقی لازم را نیز برای دفاع از قربانیان در اختیار دارند.
مدیرعامل انجمن باور افزود: این درحالی است که در کشورهای در حال توسعه ضعف بیشتری درباره رصد، ضبط و ثبت خشونت و آزار افراد دارای معلولیت و نیز دفاع از قربانیان وجود دارد.
وی با بیان اینکه کشور ما نیز با مساله آزار جنسی مواجه است و دلیلی هم برای انکار این مساله وجود ندارد، خاطرنشان کرد: در رسانه های گروهی، اخبار زیادی درباره کودک آزاری داریم و وقتی با چنین مساله ای مواجه می شویم باید بدانیم افرادی که آسیب پذیرترند بیشتر هم در معرض خطر قرار دارند.
معینی با اشاره به اینکه زنان قربانی اصلی تعرض و سوءاستفاده جنسی هستند و در درجه بعد کودکان و عمدتا کودکان دختر هستند که در معرض چنین خطری قرار دارند و البته پسر بچه ها نیز با آزار جنسی مواجه می شوند، اظهار کرد: درمیان افراد دارای معلولیت نیز افرادی وجود دارند که کمتر قادر به مراقبت و دفاع از خود بوده و به مراتب بیشتر در معرض آزار جنسی قرار دارند که از آن جمله می توان به افراد کم توان ذهنی اشاره کرد که اساسا کمتر می توانند از خود دفاع کنند، کم توانان ذهنی شدید اصلا متوجه نمی شوند که مورد آزار جنسی قرار گرفته اند و فریب می خورند مگر اینکه آزار جنسی همراه با آزار جسمی باشد که در این صورت نیز قادر به بیان و متهم کردن فرد آزار دهنده نیستند.
