با شنیدن نام پرویز مظلومی اگر استقلالی باشید اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چهار برد پیاپی مقابل پرسپولیس است و اگر پرسپولیسی باشید، آن کامبک رویایی ده نفره. دوران مربیگری مظلومی همیشه همین قدر صفر و صدی بوده،گاهی مانند قهرمانی جام حذفی، نایب قهرمانی لیگ با استقلالی که یک هفته مانده به لیگ […]
با شنیدن نام پرویز مظلومی اگر استقلالی باشید اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چهار برد پیاپی مقابل پرسپولیس است و اگر پرسپولیسی باشید، آن کامبک رویایی ده نفره. دوران مربیگری مظلومی همیشه همین قدر صفر و صدی بوده،گاهی مانند قهرمانی جام حذفی، نایب قهرمانی لیگ با استقلالی که یک هفته مانده به لیگ بسته شد و کسب سهمیه آسیا با مس کرمان درخشان بوده است و گاهی مانند سقوط با آلومینیوم و شکست های عجیب در دربی ضعیف و ناامید کننده. با همه این ها پرویز مظلومی در فوتبال ایران فردی قابل احترام است؛ او پس از دوره دوم حضورش در استقلال دیگر سرمربی تیمی نشد و این روزها در کمیته فنی این تیم حضور دارد.
محمود یاوری، سرهنگ به دور
از فوتبال
محمود یاوری این روزها و در سن ۷۹ سالگی کاملا از فضای فوتبال دور است. یاوری که اهل اصفهان است در لیگ برتر بیشتر مربی تیم هایی بوده که نه برای قهرمانی و کسب سهمیه آسیا که تنها برای بقا در لیگ برتر جنگیده اند؛ تیم هایی چون برق شیراز، راه آهن، صبای قم، استیل آذین، شاهین، ذوب آهن و … . یاوری در دوران مربیگری اش همواره به عنوان یک گزینه نجات برای تیم های در حال سقوط مطرح می شد و توانست چند تیم فانوس به دست را هم نجات دهد. آخرین تیم محمود یاوری فجر شهید سپاسی بود که البته سرهنگ این بار نتوانست آن ها را در لیگ برتر حفظ کند و پس از آن دیگر در تیمی مربیگری نکرد.
به یاد کارخانه بازیکن سازی فجر
غلامحسین پیروانی، زمانی با فجر سپاسی از جذابیت های لیگ برتر بود، مردی که بازیکنان زیادی را به لیگ برترمعرفی کرده و فوتبال ما همواره از خدمات او بهره برده است. پیروانی ده فصل سرمربی فجر بود و با کمترین هزینه این تیم را در لیگ برترنگه داشت؛ ولی جدایی از این تیم و پیوستن به تیم ملی امید هم برای شاغلام و هم برای فجر شروع یک پایان بود و دو طرف پس از این جدایی روز خوش ندیدند. فجر پس از پیروانی به لیگ پایین تر سقوط کرد و هر چند که یک بار موفق به بازگشت شد ولی حضور دوباره این تیم قدیمی دوامی نداشت. پیروانی هم در نفت آبادان ناکام بود و در بازگشت به فجر نتوانست مانند گذشته عمل کند.
محمد مایلی کهن،مرد همیشه معترض
این روزها از محمد مایلی کهن کمتر خبر داریم و این مربی سابقا پرحاشیه چندان در کانون توجهات حضور ندارد. مایلی کهن با سابقه حضور در تیم ملی در سال ۱۹۹۶ و آن برد پرگل مقابل که جنوبی در سال های اخیر و پس از ناکامی در صبای قم دیگر در لیگ برتر حضور نداشته است. مایلی کهن که سابقه حضور در سایپا، پیکان، فولاد و گهر را هم دارد بعد از صبا دو سال مدیر فنی تیم امید بود که با خاکپور به جایی نرسید. او در سال های اخیر نه در فولاد موفق بود و نه در صبا و گهر را هم نتوانست در لیگ برتر حفظ کند هم چنین در رساندن ملوان به لیگ برتر ناکام بود تا امروز تیمی علاقه ای به بستن قرارداد با او نشان ندهد؛ اگر مایلی کهن انتخاب های بهتری داشت، شاید اکنون خانه نشین نبود.
