نیک رایت آی‌اسپورت: انتقال ۱۳٫۵ میلیونی ژردان شکیری از استوک سیتی به لیورپول در تابستان امسال خریدی عالی از نظر یورگن کلوپ بود. کیفیت بالای او و تجربه‌اش در لیگ برتر عواملی بودند که هیچ شک و تردیدی برای کلوپ باقی نگذاشتند: «او سرعت و تکنیک بالایی دارد و درجه‌ای درست از غرور را در […]
نیک رایت
آی‌اسپورت: انتقال ۱۳٫۵ میلیونی ژردان شکیری از استوک سیتی به لیورپول در تابستان امسال خریدی عالی از نظر یورگن کلوپ بود. کیفیت بالای او و تجربه‌اش در لیگ برتر عواملی بودند که هیچ شک و تردیدی برای کلوپ باقی نگذاشتند: «او سرعت و تکنیک بالایی دارد و درجه‌ای درست از غرور را در زمین به نمایش می‌گذارد و شجاعت تصمیم‌گیرهایی را دارد که گاهی سرنوشت بازی‌ها را تغییر می‌دهد. چند پسته بودن او هم کمک زیادی به تیم و اسکواد می‌کند».
کلوپ شکیری را از زمانی که در بازل ظهور کرد زیر نظر داشت و با کمال میل او را به آنفیلد آورد. از منظر منتقدین این ستاره سوئیسی اما، با اینکه هرگز تردیدی درباره تکنیک و خلاقیت بالای او نبوده، نداشتن تداوم و تلاش کافی‌اش در زمین، به خصوص بدون توپ، همیشه علامت سوال بزرگی پدید آورده. آیا او با این رویکردش به فوتبال اصلا امکان داشت جایی در تیم کلوپ پیدا کند؟
شکیری در ماه سپتامبر و مقابل ساوتهمپتون برای اولین بار در ترکیب اصلی لیورپول در لیگ برتر به زمین رفت و نقشی کلیدی در دو گل تیمش در همان نیمه اول داشت. با اینکه او بین دو نیمه تعویض شد، کاملا مشخص بود که بازیکن سابق اینتر و بایرن مونیخ چه تاثیری می‌تواند روی تیم جدیدش داشته باشد، تاثیری که از نگاه کلوپ هم به هیچ وجه پنهان نبود: «صادقانه بگویم این تصمیم ساده‌ای نبود. بخشی از شغل من این است که خبرهایی که هیچکس دوست ندارد بشنود را اعلام کنم. “شک” در نیمه اول عالی بود، ولی من برای کنترل بازی تصمیم گرفتم جیمز میلنر را به جایش در نیمه دوم به زمین بفرستم».
با وجود این نمایش بسیار امیدوارکننده، مشخص بود که شکیری هنوز نیاز به زمان بیشتری برای تطبیق دادن خودش با سبک فوتبال هوی متال کلوپی دارد. دفعه بعد که شکیری در ترکیب اصلی لیورپول در لیگ برتر قرار گرفت مقابل هادرزفیلد بود، بازی‌ای که در آن نه تنها ۹۰ دقیقه در زمین باقی ماند، بلکه بیشتر از تمام هم‌تیمی‌هایش دوید. آمار ۱۱٫۵ کیلومتری که شکیری در این بازی از خودش به جا گذاشت رکورد دوندگی او در لیگ برتر بود. آمار مهمتر این بود که در این بازی فقط محمد صلاح بیشتر از شکیری در یک سوم حریف توپ را از بازیکنان هادرزفیلد پس گرفت. این نمایشی کامل از یک مهاجم کلوپی بود.
اما آمار شکیری در بعد هجومی هم تا امروز چشمگیر بوده. او در تنها ۳۸۱ دقیقه‌ای که در لیگ برای لیورپول بازی کرده دو گل زده و دو پاس گل داده. هر دو گل او، مقابل کاردیف و فولام، هم با ضرباتی زیبا به تور دروازه حریفان چسبیده. شکیری در واقع با تکنیک و خلاقیت بالایش، و با توانایی‌اش در پیدا کردن روزنه‌ای در فضاهای بسته، جای خالی فیلیپه کوتینیو را برای لیورپول پر کرده. او در این فصل به صورت میانگین در هر ۹۰ دقیقه ۲٫۱ فرصت گلزنی برای هم‌تیمی‌هایش پدید آورده و از این نظر ارزشمندترین بازیکن لیورپول بوده.
شکیری در چمپیونز لیگ هم در پیروزی ۰-۴ مقابل رد استار درخشید و نقشی کلیدی روی دو گلی که صلاح زد داشت. برای همین بود که بعد از بازی کلوپ یک بار دیگر به تمجید از بازیکن ۲۷ ساله‌اش پرداخت: «به نظرم “مو” باید از هم‌تیمی‌هایش تشکر کند، چون گل زدن بدون این پاس‌ها و ارسال‌های دقیق کار خیلی سختی می‌شود. به خصوص گلی اولی که زد روی بازی ترکیب شاهکار با “شک” بود».
چند پسته بودن شکیری دست کلوپ را برای تغییر سیستم هم باز کرده. شکیری هم در مرکز زمین قادر به بازی است و هم در کناره‌ها. وقتی او در بال راست بازی می‌کند، صلاح می‌تواند نقشی مرکزی‌تر داشته باشد و بیشتر در موقعیت‌های گلزنی قرار بگیرد. در واقع در چهار بازی‌ای که لیورپول با این چینش بازی کرده، ستاره مصری این تیم چهار گل زده.
بدین ترتیب حالا دیگر تمام شک و تردیدهایی که درباره شکیری به گوش می‌رسید از بین رفته و او در آستانه دربی مرسی ساید بدل به یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های کلوپ شده.
