برای پی بردن به تفاوت فوتبال مدرن در دنیا با فوتبال آماتور گونه ما لازم به پژوهش و پرداختن به جز به جز آن نیست. سوژه های روز فوتبال در ایران را با هم مروری می کنیم تا وقتی می گوییم موفقیت ملی و باشگاهی ما ظلم است در قبال دیگر تیم های درجه یک […]
برای پی بردن به تفاوت فوتبال مدرن در دنیا با فوتبال آماتور گونه ما لازم به پژوهش و پرداختن به جز به جز آن نیست. سوژه های روز فوتبال در ایران را با هم مروری می کنیم تا وقتی می گوییم موفقیت ملی و باشگاهی ما ظلم است در قبال دیگر تیم های درجه یک متهم به فوتبال ایرانی ستیز بودن و گزافه گویی نشویم. اما بخوانید از حواشی این چند روز . در آستانه بازی پرسپولیس و سپاهان که به ال کلاسیکوی ایران مشهور است چه تعداد مطلب فنی از این دیدار را خوانده یا پیرو آن با دوستان فوتبالی خود گفت و گو کردید ؟! از درون این بازی قرار است چه چیز نصیب علاقمندان فوتبال ما شود ؟
هرچی نگاه می کنیم و میبینیم حاشیه . هرچه بود انتخاب سوال برانگیز فغانی بود برای این دیدار حساس و پرداختن به اشتباهات گذشته این داور که ما می گوییم سهوی اما حساسیت زا. اما آیا فغانی که فینال المپیک و رده بندی جام جهانی را سوت زده به فدراسیونی ها التماس این مسابقه داخلی را کرده که حتما مرا به عنوان قاضی این دیدار انتخاب کنید با شناختی که ما از فغانی داریم به شما می گوییم قطعا خیر.
مشکل از جای دیگر است ، کمیته داوران یا دپارتمان چگونه این حساسیت ها را رصد نمی کند تاکید می کنیم در این مطلب قصد دفاع یا نقد از فغانی را نداریم . همانطور که اول به آن پرداختم قرار به پرداختن به مدیریت حاشیه پرداز این فوتبال آماتورگونه است.
اما مدیریت کلان تر هفته تمام فوتبالی ما را حاشیه سازتر کرده است! در کوچه پس کوچه های انتخاب فغانی و جنجالی بودن آن برای این دیدار عبور می کردیم تا رسیدیم به استعفای اجباری گرشاسبی !
هدف از این مطلب ثانویه هم همان چند خط اول است نه دفاع از گرشاسبی. پرسپولیس با گرشاسبی موفق عمل کرده این را همه می دانند و ستون ستون مطلب می شود در اینباره نوشت اما آخر برای چه ؟! وقتی در فوتبال ما مدیر موفق را نمی خواهند.
دردی را دوا نمی کند بنویسیم گرشاسبی چنین کرد یا چنان کرد. بنویسیم هوادار ،بازیکن ، کادرفنی، حتی ژورنالیست ها از مدیریت این شخص رضایت دارند چه سودی دارد ؟ وزرا تصمیم را گرفته اند . برای به اجرا در آوردن آن فقط می شود یک توصیه کرد آقای وزیر ! آقایان تصمیم گیرنده ! بروید به تصمیم گیرندگان مثلا فوتبال ژاپن بگوید ما یک مدیر داریم که نتیجه گرفته ، مدیریت بلد است اما باید بازنشسته شود چون سن این مدیر با عددی که ما می خواهیم برای جوانگرایی در مدیریت جور در نمی آید و گوش بدهید به شما چه می گویند . اگر ژاپنی ها برای آموزش مدیران جوان خود از شما تقاضای وقت برای آموزش جوانانش نزد گرشاسبی نکنند حداقل آن با زبان محترمانه می گویند حماقت نکنید چون تصمیم گیری صحیح در مدیریت صحیح به تجربه است نه تاریخ تولد! می دانیم این توصیه ما هم برای آقایان ارزشی ندارد چون هیچ کسی را قبول ندارند چون اصولا تصمیمات فرمایشی الگویی را ملاک و شایسته نمی داند. چند روز با حمله به بهترین داور آسیا نه به انتخاب کنندگان این داور (حالا شده جنجالی گذشت) و چند روزی هم به جدایی یکی از بهترین مدیران کشور اختصاص می دهیم اما حقیقت فوتبال ما همین است که می بینید از پایه و اساس ویران است .
همین دو پروژه فوتبالی را در این هفته را مرور کنید تا ببینید چرا مثل فوتبال ژاپن ، استرالیا، سوئد ، بلژیک ، کرواسی و… نیستیم . چون تصمیم گیرندگانی نداریم که به قول معروف این کاره باشند . چون آدرس غلط به مردم می دهند تا حق کشی کنند و سر امثال خیلی راحت فغانی و گرشاسبی و … را بریده می شود . ترس از محبوبیت ها ، به جان هم انداختن ها ، حذف شایسته ها ، میدان دادن به ژن های خوب خلاصه مدیریت کردن در این فوتبال ید طولانی دارد که اگر عمری باشد به آن خواهیم پرداخت.
