کنفدراسیون فوتبال آسیا لبنان را به عنوان میزبان ششمین دوره جام ملتهای آسیا انتخاب کرده بود، اما جنگهای داخلی این کشور و عدم امنیت لازم جهت برگزاری مسابقات باعث شد تا میزبانی از لبنانسلب شود و ایران با توجه به نفوذی که در کنفدراسیون فوتبال آسیا داشت و همچنین تجربه و امکانات لازم برای برگزاری […]
کنفدراسیون فوتبال آسیا لبنان را به عنوان میزبان ششمین دوره جام ملتهای آسیا انتخاب کرده بود، اما جنگهای داخلی این کشور و عدم امنیت لازم جهت برگزاری مسابقات باعث شد تا میزبانی از لبنانسلب شود و ایران با توجه به نفوذی که در کنفدراسیون فوتبال آسیا داشت و همچنین تجربه و امکانات لازم برای برگزاری مسابقات، از طرفAFC به عنوان میزبان انتخاب شد تا بعداز ۸سال مجدد از تیمهای آسیایی پذیرایی کند.
برای اولین بار دو شهر و زمین مجزا برای برگزاری مسابقات دو گروه در نظر گرفته شد. بر همین اساس تیم های گروه A یعنی کویت، چین و مالزی باید در شهر تبریز و استادیوم باغشمال به مصاف هم میرفتند و تیمهای گروهB که شامل ایران، عراق و یمن جنوبی میشد نیز باید در ورزشگاه آزادی با یکدیگر به رقابت میپرداختند.
پنجشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۵۵ رقابتهای جام ششم رسما آغاز شد. کویت به ترتیب با دو برد ۲ بر صفر و ۱ بر صفر مقابل مالزی و چین به عنوان سرگروه انتخاب شد. چین نیز با توجه به تساوی ۱ بر ۱ مقابل مالزی و تفاضل گل بهتر به عنوان تیم دوم گروه A راهی مرحله نیمه پایانی شد.
ایران نیز با هدایت حشمت مهاجرانی ابتدا در بازی نخست با گلهای ناصر نورایی و حسن روشن با نتیجه ۲ بر صفر از سد عراق گذشت و سپس در بازی با یمن جنوبی این تیم را با نتیجه ۸ بر صفر درهم کوبید. علیرضا عزیزی در دقایق ۱۷، ۷۳، ناصر نورایی در دقایق ۴۰، ۴۲، علیرضا خورشیدی در دقیقه ۴۵ و غلامحسین مظلومی در دقایق ۶۳، ۷۴ و ۸۰ زننده گلهای ایران در این بازی بودند. ایران با این دو برد با اقتدار کامل به مرحله نیمه نهایی صعود کرد تا به مصاف چین برود و عراق نیز با برد خفیف ۱ بر صفر در مقابل یمن جنوبی به عنوان تیم دوم حریف کویت شد.
در مرحله نیمه نهایی کویت به سختی و در وقتهای اضافه توانست با پیروزی ۳ بر ۲ در مقابل عراق راهی فینال مسابقات شود، در پایان این بازی درگیری شدیدی بین بازیکنان دو تیم رخ داد.
جمعه ۲۱ خرداد ۱۳۵۵ و در حضور ۶۰هزار هوادار، ایران به مصاف چین رفت. بازی کاملا بسته و تدافعی چین مانع گلزنی ایران در طول ۹۰ دقیقه وقت قانونی بازی شد و دو تیم پس از استراحتی کوتاه در دو وقت ۱۵ دقیقهای به مصاف هم رفتند، اما بالاخره پس از حملات پر دامنه و ادامه دار این علیرضا خورشیدی بود که در دقیقه ۱۰۰ توانست قفل دروازه چین را با گلی زیبا باز کند. حسن روشن مهاجم تند و تیز ایران نیز در دقیقه ۱۱۹ گل دوم را وارد دروازه چین کرد تا شاگردان حشمت مهاجرانی برای دومین بار پیاپی راهی فینال شوند. عراق در دیدار ردهبندی ۱ بر صفر چین را شکست داد و به مقام سوم رسید.
۲۳ خرداد ۱۳۵۵ ورزشگاه آزادی مملو از تماشاگر بود. حشمت مهاجرانی از منصور رشیدی، حسن نظری، بیژن ذوالفقارنسب، نصرالله عبداللهی، آندرانیک اسکندریان، علی پروین، پرویز قلیچخانی(کاپیتان)، ابراهیم قاسمپور، علیرضا خورشیدی، ناصر نورایی و حسن روشن در ترکیب اولیه استفاده کرد. سرمربی کویت در این بازی ماریو زاگالو بود. فردی که ۲بار بعنوان بازیکن و یکبار بعنوان سرمربی توانسته بود با برزیل قهرمان جهان شود. قضاوت فینال را جین دوباچ از سوییس بر عهده داشت.
نیمه اول گلی را در پی نداشت. حتی ورود غلامحسین مظلومی به جای ناصر نورایی در دقیقه ۵۵ نیز نتوانست دفاع چند لایه کویت را درهم بشکند.
در دقیقه ۷۱ ایران صاحب یک ضربه کاشته درست چسبیده به خط محوطه جریمه شد، در حالیکه همگان منتظر ایستادن کاپیتان پرویز قلیچخانی پشت توپ بودند، این علی پروین بود که برای زدن ضربه پشت توپ حاضر شد و با یک شوت حساب شده و فنی بالاخره قفل دروازه کویت را باز کرد تا حساب کار یک بر صفر شود. ایران با همین تک گل پروین بازی را به سود خود به پایان برد تا پرویز قلیچخانی جام قهرمانی را برای سومین بار پیاپی بالای سر ببرد، او تنها بازیکن ایرانی است که در هر سه قهرمانی ایران حضور داشته است. علی پروین بهترین بازیکن جام شناخته شد و ایران با ۱۳گل زده و بدون گل خورده آماری خیره کننده از خود به جای گذاشت، هر چند که هواداران حتی بعداز قهرمانی در ورزشگاه آزادی، ایران را برای برد خفیف مقابل کویت با شعارهایشان مورد شماتت قرار دادند، اما یقینا آنها نمیدانستند که این شاید آخرین قهرمانی باشد. ایران با سه قهرمانی پیاپی با سه مربی ایرانی به تنهایی بر بام فوتبال آسیا ایستاد