مهسا حسینی آزاده صیدی، دختر ورزشکار کرمانشاهی، سابقه حضور در رشته های مختلف ورزشی را دارد.او تنها دختر کرمانشاهی است که همزمان در دو رشته تیم ملی عضو است.آزاده صیدی در مسابقات مختلف مدال های مختلفی کسب کرده است و چند بار روی سکو قرار گرفته است.به بهانه افتخار آفرینی های متعدد این بانوی ورزشکار، […]
مهسا حسینی
آزاده صیدی، دختر ورزشکار کرمانشاهی، سابقه حضور در رشته های مختلف ورزشی را دارد.او تنها دختر کرمانشاهی است که همزمان در دو رشته تیم ملی عضو است.آزاده صیدی در مسابقات مختلف مدال های مختلفی کسب کرده است و چند بار روی سکو قرار گرفته است.به بهانه افتخار آفرینی های متعدد این بانوی ورزشکار، مصاحبه ای با او ترتیب داده ام که به شرح زیر است:
خانم صیدی از خودتان بگویید.از این که کی ورزش را شروع کردید و چرا انقدر فعال هستید؟
من متولد ۱۷ شهریور ۱۳۷۱ هستم و در کرمانشاه به دنیا آمدم.۱۳ سال است که ورزش را شروع کرده ام.برای اولین بار در دنیای ورزش،تکواندو را تجربه کردم و بعد از آن به والیبال رو آوردم.برای والیبال تا سطح انتخابی تیم ملی هم پیش آمدم اما ادامه ندادم دلیل آن هم این بود که حواشی زیادی برای من به وجود آمد.بعد از والیبال وارد رشته راگبی شدم و نزدیک ۹ سال از اولین روزی که وارد ورزش راگبی شدم می گذرد.از سال ۹۰ وارد کبدی شدم و وارد اردوی تیم ملی شدم. ۴ سال قبل هم در اردوهای این چوان بودم و با یک بدشانسی دقیقه ۹۰ خط خوردم.فعالیتم در ورزش به دلیل علاقه ای است که به ورزش دارم.
با این سابقه در ورزش، تا الان چه عناوینی به دست آورده اید؟
من در مسابقات قهرمانی آسیا سال ۲۰۱۷ به همراه تیم در رشته کبدی قهرمان شدیم.درمسابقات جاکارتا ۲۰۱۸ هم توانستیم در آسیا اول شویم.یک مقام سومی آسیا هم در کارنامه خودم دارم.
این برای مسابقات خارج از کشور بود.در لیگ های داخلی چه مقام هایی به دست آوردید؟
سه مقام سومی،یک مقام دومی و یک مقام اولی در لیگ برتر رشته کبدی دارم.
در راگبی چطور؟به هرحال شما ۹ سال در راگبی بودید.یعنی مقامی نداشتید؟
در لیگ راگبی شش دوره مقام اول و یک مقام دوم به همراه تیم دارم.یک بار هم در سال ۹۳ به مسابقات انتخابی المپیک راگبی اعزام شدیم اما متأسفانه نتوانستیم سهمیه کسب کنیم.در حال حاضر برای مسابقات غرب آسیا رشته راگبی در اردوی تیمی هستم.این مسابقات از ۱۴ فروردین ۹۸ در کشور قطر برگزار می شود.
شما گفتید که دقیقه ۹۰ از حضور در تیم ملی کنار گذاشته شدید.علت خاصی داشت؟
من مصدوم نبودم و اتفاقا در آمادگی خوبی به سر می بردم.اسم من با نظر کادر فنی از تیم ملی خط خوردم و این نظر آن ها بود که در تیم نباشم و اتفاق خاصی رخ نداد.اتفاقا من پیگیری کردم اما کادر فنی به من گفت که بازیکنان دیگر بهتر هستند.من به نظر آن ها احترام گذاشتم و از تیم بیرون آمدم.
من مصاحبه های شما را خواندم و یک جا دیدم که گفته بودید از مسابقات که برگشتید،رفتار هم تیمی های شما در تیم کبدی تغییر کرده است.چه باعث این اتفاق شد؟
من فکر می کنم شاید مدتی که از آن ها دور بودم و از هم دیگر خبر نداشتیم باعث شده است که این اتفاقات پیش بیاید.بهتر است درمورد آن صحبتی نکنم.
برگردیم به مسابقات.شما در آسیا اول شدید،جوایز خود را گرفتید؟مبلغ جوایز چقدر بود؟
بعد از برگشتن تیم از مسابقات،فدراسیون هنوز جوایز ما را نداده است.یعنی قولش را داد اما خبری نشده است.فدراسیون به ما قول ۱۰ عدد سکه داد اما هنوز هیچ چیزی به ما ندادند.امیدوارم با سکه هایی که قرار است در اسفند ماه بدهند،تحویل بگیریم.
کمی از راگبی بپرسم. فکر می کنم در ایران ناشناخته تر باشد.ورزش راگبی چقدر در ایران حمایت می شود؟
راستش را بخواهید علاوه بر ناشناخته بودن به ورزش راگبی بها نمی دهند.وقتی ما برای مسابقات کبدی در جاکارتا بودیم،همه کشورها حتی کشور افغانستان هم در رشته راگبی تیم داشت.این داستان واقعا من را غمگین کرد که حتی کشورهایی که از نظر ورزشی و اقتصادی از ایران پایین تر هستند در مسابقات تیم داشته باشند اما ایران تیم نداشته باشد.حتی مسابقات غرب آسیا هم که اعزام می شویم به سختی این اتفاق می افتد چون بودجه نداریم.
راگبی لیگ دارد و شما بارها قهرمان شدید. لیگ آن به چه صورت برگزار می شود؟
بله راگبی لیگ دارد اما تعداد تیم هایی که شرکت می کنند خیلی کم است.این اتفاق یک دلیل ساده دارد.بودجه و اسپانسر نداریم.مثلا تیم ما برای تهران است اما بیشتر اوقات خودمان خرج می کنیم.هزینه رفت و آمد،لباس ها،خوابگاه و باقی هزینه ها را از جیب خودمان می دهیم چون مجبور هستیم.مربی ما نمی تواند همه هزینه ها را شخصا پرداخت کند.حتی برای برگزاری مسابقات صرفا جهت کسب تجربه هم ما خودمان پول می دهیم.
یعنی اردو هم ندارید.
داریم.از ۱۶ بهمن تا ۲۴ بهمن ماه اردو برقرار بود.اما به دلیل کمبود شدید بودجه اردوهای محدودی برگزار می شود.حتی تیم ملی هم اسپانسر ندارد.
کسی قبول زحمت نمی کند یا فدراسیون تلاش نمی کند؟
اتفاقا در این مورد فدراسیون خیلی تلاش می کند که اسپانسر پیدا شود اما با این وضعیت اقتصادی که کشور ما دارد هیچکس حاضر نیست برای تیم ملی هزینه کند.مثلا بلیت یک بازیکن برای اعزام ۵ میلیون تومان است حالا به این هزینه،هزینه های هتل،خوابگاه و لباس را هم اضافه کنید.خیلی هزینه دارد و با توجه به همه این ها فعلا کسی قبول نکرده است که اسپانسر تیم ملی باشد.
به مسابقات راگبی که در غرب آسیا برگزار می شود چقدر امیدوار هستید که مقام بیاورید؟
من ۷۰ درصد احتمال می دهم که با تمام مشکلات اول شویم.امیدوارم این اتفاق بیفتد.شاید با این قهرمانی دیده شویم و بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.رشته راگبی در حال حاضر انجمن است،چند مقام می تواند انجمن را به فدراسیون تبدیل کند.
این سختی هایی که حالاحالا قصد تمام شدن ندارد،تا به حال شمارا در این فکر انداخته است که ورزش را کنار بگذارید؟
هیچوقت.واقعیت این است که من الان در دو رشته بازیکن تیم ملی هستم.اگر قرار بود خسته شوم مدت ها پیش خسته می شدم و از ورزش کنار می رفتم.می خواهم به شما بگویم که قراردادهای تیم کبدی هم چنگی به دل نمی زند.نهایت قرارداد برای تیم ملی کبدی در یک دوره حدودا ۳ ماه،بین ۲ الی ۳ میلیون تومان است.این در حالی است که ما هرروز تمرین می کنیم و برای استان ها دیگر هم بازی می کنیم.خرج ما خیلی بالا است.این پول کفاف هزینه ها را هم نمی دهد چه برسد به درآمدزایی.اما در آخر این امید و هدف است که ما را سراپا نگه داشته است.این هدف در کبدی نزدیک شده است.پس از انقلاب برای اولین بار بود که ما توانستیم در آسیا به مقام قهرمانی برسیم.پس از ۱۵ سال توانستیم تیم هند را شکست دهیم و با اقتدار قهرمان شویم.
این افتخار خیلی بزرگی است.وضعیت کبدی چگونه پیش می رود؟
در حال حاضر مسابقات لیگ برگزار می شود.قرار بود یک سری مسابقات جهانی برگزار شود که کنسل شد و قرار است سال آینده برگزار شود اما هنوز تاریخ مشخصی ندارد.
امیدوارم که هم در رشته کبدی و هم در رشته راگبی بتوانید افتخار آفرینی کنید. به عنوان صحبت پایانی می خواهید چیزی اضافه کنید؟
تنها صحبتی که باقی می ماند این است که اگر به رشته های ورزشی بانوان بها بدهند می توانند بیش از این افتخار آفرینی کنند و پرچم ایران را بالا ببرند.از شما بابت این مصاحبه تشکر می کنم.
