بعد از ۱۲ ماه بلاتکلیفی حالا چهار ماه دیگر به ایران فرصت داده شده تا با اصلاح قوانین برای همیشه از قرار گرفتن در لیست سیاه فاصله بگیرد؛ بحث بر سر لوایح چهارگانه دولت و جدال ایران و FATF است. ماجرایی که از ماه‌ها و حتی سال‌ها پیش مطرح بوده و حالا نزدیک به یک […]

بعد از ۱۲ ماه بلاتکلیفی حالا چهار ماه دیگر به ایران فرصت داده شده تا با اصلاح قوانین برای همیشه از قرار گرفتن در لیست سیاه فاصله بگیرد؛ بحث بر سر لوایح چهارگانه دولت و جدال ایران و FATF است. ماجرایی که از ماه‌ها و حتی سال‌ها پیش مطرح بوده و حالا نزدیک به یک سال است که انقدر کلاف تصمیم‌گیری درباره این لوایح پیچیده شده که مشخص نیست با پایان این ۱۶ماه آیا سایه بی‌تصمیمی از سر این لوایح برداشته خواهد شد یا خیر؟
بهروز نعمتی نماینده مردم تهران و سخنگوی هیات رئیسه مجلس در این رابطه می‌گوید: افرادی که امروز در مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند زمانی وزیر و وکیل بودند و یا سابقه حضور در میان سران سه قوه را در کارنامه خود دارند. از سوی دیگر مسئله پالرمو و CFT از موضوعاتی است که ما را با تنگنا مواجه خواهد کرد.
او ادامه می‌دهد: به اعتقاد من اگر بخواهیم در این زمینه کاری انجام دهیم باید حتما این توافق‌نامه بین‌المللی را به تصویب و تائید برسانیم. نعمتی همچنین درباره تبعات عدم تصویب این لوایح برای کشور می‌گوید: موضوع نقل و انتقال پول واقعیتی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. مشکلی که امروز با آن مواجه هستیم این است که پول ناشی از صادرات سخت به کشور باز می‌گردد و این نیازمند آن است که این کانال مالی برقرار است. پیش از این مجلس و شورای نگهبان مسوولیت برجام را به عهده گرفتند امروز این لوایح در مجمع مطرح است و مجمع باید مسوولیتش را بپذیرد.
نعمتی درباره اینکه چرا بحث‌های کارشناسی به جای محافل تخصصی سر از تریبون‌های نماز جمعه در می‌آورد می‌گوید: من فکر می‌کنم ائمه محترم نماز جمعه هستند بلاخره تریبونی در اختیار دارند تا نقطه نظراتشان را اعلام کنند و حتما هم از روی دلسوزی است که این موضوعات را بیان می‌کنند که البته مسوولیت شرعی آن با خود این عزیزان است. اما اینکه چرا این مسائل امروز اتفاق می‌افتد و قبلا چنین مباحثی مطرح نمی‌شد جای سوال است. بالاخره ما مذاکرات‌مان با اروپایی‌ها در موضوعات مختلف از جمله برجام، پالرمو و CFT و FATF از زمان آقای احمدی‌نژاد هم مطرح بود و اتفاقا مسوولیت موضوع هم با آقای جلیلی بود که ایشان امروز منتقد است و آن زمان نه تنها منتقد نبود بلکه موافق هم بود؛ موضوع همان موضوع است اما اینکه چه اتفاقی افتاده است که این دوستان آن زمان با تمام قوت موافق آن بودند و حالا با تمام قوت مخالف آن هستند.