وقتی ابتدای فصل فلورنتینو پرز کریستیانو رونالدو را فروخت و با این توجیه که تیمش کامل است از خرید بازیکن جدید امتناع کرد، پیش بینی چنین روزهایی برای قهرمان سه دوره اخیر لیگ قهرمانان اروپا کار چندان سختی نبود؛ در واقع رییس باشگاه رئال مادرید که علاقه زیادی به دخالت در مسائل فنی باشگاه دارد […]
وقتی ابتدای فصل فلورنتینو پرز کریستیانو رونالدو را فروخت و با این توجیه که تیمش کامل است از خرید بازیکن جدید امتناع کرد، پیش بینی چنین روزهایی برای قهرمان سه دوره اخیر لیگ قهرمانان اروپا کار چندان سختی نبود؛ در واقع رییس باشگاه رئال مادرید که علاقه زیادی به دخالت در مسائل فنی باشگاه دارد با دستان خودش تیمش را از قله اروپا پایین آورد و در این گرداب گرفتار کرد. پرز با دو چک پنجاه میلیون یورویی کریستیانو رونالدو را به یوونتوس فرستاد و به جایش تنها ماریانو را به خدمت گرفت که اتفاقا بازیکن خوبی است ولی هرگز نمی تواند جای دارنده پنج توپ طلا را پر کند. در روزهایی که هواداران مادریدی در انتظار خرید چند فوق ستاره برای تیمشان بودند، پرز تنها ستاره تیمشان را هم به فروش رساند و معنقد بود گرت بیل ولزی و کریم بنزما فرانسوی برای پر کردن جای خالی رونالدو کافی هستند؛ در حالی که مانند روز روشن بود که بدون رونالدو خط حمله رئال دیگر مانند گذشته خطرناک نخواهد بود. نتیجه تمام لجبازی های فلورنتینو وضعیت فعلی رئال است؛ تیمی که هشت سال پیاپی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان حاضر شده بود و در سه دوره پیاپی قهرمان شده بود، اکنون در یک هشتم نهایی در خانه اش حذف می شود و ۱۸۰ دقیقه از باز کردن دروازه بارسلونایی که به وضوح در بهترین وضعیت خود نیست عاجز می ماند.
اگر بخواهیم عمق خیانت های پرز به رئال را بیشتر درک کنیم کافی است مقایسه ای بین لیست نفرات رئال در فینال کاردیف و لیست تیم فعلی داشته باشیم؛ از آن تیم نفراتی چون پپه، دانیلو، متئو کواچیچ، خامس رودریگز، کریستیانو رونالدو و آلوارو موراتا جدا شده اند و جای خود را به نفراتی چون خسوس وایخو، دنی سبایوس، آلوارو اودروزولا، ماریانو دیاز ، وینیسیوسجونیور، براهیم دیاز و فدریکو والورده داده اند که از این جمع تنها سبایوس، اودریوزولا و وینیسیوس تا حدوی توانسته اند انتظارات را برآورده سازند و بازیکنی مانند وایخو که جانشین پپه شده است در دو فصل اخیر اغلب مصدوم بوده و اگر مصدوم نبوده هم به دلایل فنی از لیست خط خورده است و در روزهایی که راموس محروم است هم نامش به لیست هجده نفره تیم راه پیدا نمی کند. به تمامی این نفرات زیدان افسانه ای را هم اضافه کنید که پرز به راحتی با جدایی او به دلیل دخالت های خودش موافقت کرد و سکان هدایت تیمش را به سولاری که در تیم آکادمی هم یک مربی ناکام بود سپرد! در حالی که پیش از آغاز فصل زیدان مخالف خرید تیبو کورتوا و فروش رونالدو بود و گفته می شد قصد داشت با فروش گرت بیل راه را برای ورود کیلیان امباپه به مادرید باز کند، موضوعی که مورد موافقت پرز قرار نگرفت و اجازه جدایی یکی از سوگلی هایش در کنار کریم بنزما را نداد. شاید بهتر است فلورنیتنو پرز به جای مدیریت رئال، هنرش در نابود کردن قهرمان سه دوره اخیر لیگ قهرمانان را تدریس کند تا برای دیگر مدیران یک درس عبرت خوب باشد که در مسیر او حرکت نکنند. پرزی که روزگاری با فروش کلود ماکلله و برکناری دل بوسکه تیم رویایی سال ۲۰۰۲ را نابود کرد و اکنون با فروش رونالدو و جدایی زیدان تیم رویایی ۲۰۱۷ را.
پایان این داستان هم از حالا مشخص است، سولاری دیر یا زود اخراج می شود، چند ستاره مانند ایسکو و مارسلو به عنوان مقصران اصلی ناکامی ها به فروش می رسند و فلورنتینو پرز به حکومت خود ادامه می دهد و باز هم سیاست اسطوره سوزی را در پیش خواهد گرفت؛ شاید هم این بار نوبت سرخیو راموس باشد تا توسط پرز به عنوان یک خائن از تیم کنار گذاشته شود، به خصوص که این روزها صدای پای مورینیو هم شنیده می شود و همگان از اختلافات راموس و مربی پرتغالی آگاه هستند و شایعات زیادی هم مبنی بر درگیری لفظی راموس و پرز در رختکن به گوش می رسد. البته درگیری پرز با کاپیتان های تیمش موضوع تازه ای نیست، او پیش از این با هیرو، رائول، کاسیاس و رونالدو هم به مشکل خورد و همه آنها را فروخت؛ به هر حال از نظر پرز همگان اعم از مربی و بازیکن و پزشک مقصر هستند ولی او از هر اشتباهی مصون است. در مجموع مادامی که پرز در تصمیمات فنی و نقل و انتقالات باشگاه دخالت می کند، رئال مادرید نمی تواند با آرامش به مسیرش ادامه دهد.
