– بلیط فروشی دیدار پدیده و استقلال هزار و یک داستان داشته. هواداران دو تیم در صف‌های شلوغ و ازدحام جمعیت و زیر آفتاب و در فشردگی جمعیت ساعت‌ها برای خرید بلیط انتظار و دردسر را به جان خریده‌اند و بعد از ساعت‌ها انتظار برخی موفق به تهیه بلیط شدند و برخی هم خیر. شلوغی […]
– بلیط فروشی دیدار پدیده و استقلال هزار و یک داستان داشته. هواداران دو تیم در صف‌های شلوغ و ازدحام جمعیت و زیر آفتاب و در فشردگی جمعیت ساعت‌ها برای خرید بلیط انتظار و دردسر را به جان خریده‌اند و بعد از ساعت‌ها انتظار برخی موفق به تهیه بلیط شدند و برخی هم خیر. شلوغی و بلاتکلیفی موجب شد تا شاهد زد و خوردها و فحاشی‌ها هم باشیم.
خب مشخص است تماشاگر وقتی با ساعت‌ها انتظار و خستگی و دردسر به جان خریدن وارد استادیوم می‌شود تنش را هم با خود به استادیوم می‌برد و با هر اتفاقی از کوره در می‌رود. این است فوتبال ما. این گونه است که حالا خبر می‌رسد که بلیط در بازار سیاه به قیمت ۲۵۰ هزار تومان در حال فروش است. این چه فوتبال و چه مکانیزم ناقصی در بلیط فروشی است که این فساد و این بازار سیاه و این تخلفات آشکار و این ناهنجاری‌ها را به همراه خود دارد؟ چه زمانی می‌شود که شاهد این اتفاقات تلخ در فوتبال نباشیم. چه زمانی می‌رسد که تماشاگر راحت و بی‌دغدغه وارد استادیوم شود؟ چرا باید در خارج از کشور ببینیم که تماشاگر نیم ساعت یا یک ساعت مانده به آغاز مسابقه وارد استادیوم می‌شود و هیچ مشکلی هم برای او پیش نمی‌آید و همه امکانات از سرویس بهداشتی تا تغذیه و…. برای او فراهم است اما… آیا با این وضع بلیط فروشی باید انتظار داشته باشیم دیدار استقلال و پدیده هم هیچ تنش و جنجال و زد و خورد یا حاشیه‌ای نداشته و اوضاع در طول نود دقیقه گل و بلبل باشد؟
به تماشاگر چه می‌دهیم و از او چه می‌خواهیم؟ کدام فرهنگ‌سازی را در برنامه‌های ورزشی تلویزیون به عنوان رسانه‌ای فراگیر و ملی شاهد هستیم؟ آرامش را قبل از بازی با این مکانیزم بلیط فروشی از تماشاگر می‌گیریم و اعصابی درهم ریخته و جسمی خسته را قبل از بازی به او تحمیل می‌کنیم یا که در نهایت عزت و احترام و آرامش او را به استادیوم می‌فرستیم؟ آنجا در داخل استادیوم امکانات فراهم است یا که برای نماز خواندن و تغذیه و رفتن به سرویش بهداشتی باید هفت خوان رستم را طی کرد؟ آیا با تخلفات برخوردی قاطع داریم که شاهد تکرار آن نباشیم یا که با دخالت سیاسیون و نمایندگان یا اعمال نفوذها یکی را محروم نمی‌کنیم و سر تیمی دیگر را می‌بریم و با همین بی‌عدالتی‌ها تماشاگر را جری و عصبی‌تر می‌کنیم؟ این چه فوتبالی است که ما داریم و این چه انتظار باطلی است که از تماشاگران داریم. مقصر اهمال کاری مسوولان و دخالت‌های نابجای مدیران و مصلحت‌اندیشی و مماشات و تبعیض‌ها و ایضا آیین‌نامه‌های غلط و اعمال نفوذها و مکانیزم غلط حاکم بر فوتبال و استادیوم‌ها است یا تماشاگر؟! اول یک جوالدوز به خودمان بزنیم بد نیست.
