شهلا منصوریه دیگر به تعطیلی و غیرتعطیلی مربوط نمی شود؛ زباله هایی که هر روز به وسعت بی نهایت، جنگل های هیرکانی را می بلعند. زباله هایی که بخشی جدا نشدنی از آب های زیرزمینی شده اند. رودخانه تلار، جنگل هاي حفاظت شده «انجيلي» شيرگاه، مراتع زيباي «ارس» بين کياسر و سمنان، کوهپايه هاي البرز […]
شهلا منصوریه
دیگر به تعطیلی و غیرتعطیلی مربوط نمی شود؛ زباله هایی که هر روز به وسعت بی نهایت، جنگل های هیرکانی را می بلعند. زباله هایی که بخشی جدا نشدنی از آب های زیرزمینی شده اند. رودخانه تلار، جنگل هاي حفاظت شده «انجيلي» شيرگاه، مراتع زيباي «ارس» بين کياسر و سمنان، کوهپايه هاي البرز را هم زباله هاي شهري- صنعتي آمل محاصره کرده تا شيرابه هاي آن آبشاروار به سمت هراز بريزد. زباله هايي که منبع درآمدی برای خانواده هاي کارگري غيرقانوني شده است که به نوعی صاحب اختيار مافياي زباله هستند. آن طور که ولی الله نانواکناری نماینده مردم بابلسر در مجلس شورای اسلامی می گوید: بیش از یک دهه است که مازندران با مشکل دپوی زباله مواجه است و میلیون ها تن زباله در این منطقه رها شده است که شیرابه های آن وارد زمین های کشاورزی می شود و صدمات ناشی از انباشت زباله سلامت هم‌وطنان مناطق ساحلی را تهدید می کند.
قصه تلخی است، اینکه استان های شمالی کشورمان هر روز بیشتر از روز گذشته در زباله غرق می شوند؛ با این وجود هنوز هیچ سیستم مناسبی برای بازیافت زباله در آنجا وجود ندارد، به همین جهت چهره محیط زیست استان‌های سبز کشور هر روز مخدوش‌تر از دیروز می شود. تلخ ترین قسمت ماجرا آنجاست که بسیاری از زباله‌های تولید شده سر از دریا یا جنگل‌ها درمی‌آورند و تغییرات فراوانی در چرخه محیط زیست را ایجاد می‌کنند. کوهی از زباله های رها شده در گوشه گوشه روستاهای استان، کنار سواحل، مناطق کوهستانی، دل جنگل ها، لابه لای درختان و حاشیه جاده ها نه تنها زيبايي اين استان هاي گردشگرپذير را خدشه دار كرده و تصاوير زشتي را به نمايش گذاشته، بلكه باعث آلودگي محيط زيست و تهديد بهداشت و سلامت مسافران و شهروندان نيز شده است. ضمن اين كه ورود شيرابه اين زباله ها كه عمدتا زباله تر است به رودخانه ها و سپس دريا در سال هاي اخير باعث افزايش آلودگي دريا و به مخاطره افتادن زندگي آبزيان شده است.
بر همین اساس؛ نماینده بابلسر از وزارتخانه های کشور، نیرو، جهاد کشاورزی و سازمان محیط‌زیست درخواست کرد تا جلسه ای با مجمع نمایندگان مازندران درباره دپوی زباله در این استان داشته باشند.
ولی الله نانواکناری با بیان اینکه حجم انبوه زباله در استان های شمالی به معضل عظیم محیط زیستی تبدیل شده تاکید کرد: اگر در این زمینه چاره اندیشی نشود این مشکل از بمب شیمیایی حلبچه هم بدتر است. آنگونه که این نماینده مجلس شورای اسلامی می گوید: این پسماندها در ۲۷ نقطه مازندران وجود دارند، شیرابه های آن در رودخانه ها سرازیر می شود و تمام این حیوانات اهلی از همین آب ها استفاده می کنند.
آماری که نماینده بابلسر در مجلس ارائه می دهد، تاسف برانگیز است. به گفته نانواکناری ،پسماند خانگی در مازندران سه هزار و ۱۵۰ تن است که هزار و ۴۵۰ تن آن روستایی و هزار و ۷۰۰ تن شهری است و ۹۰ درصد این پسماندها غیر اصولی و غیر بهداشتی دفن یا رهاسازی می شوند. آماری که نشان از دپوی غیر اصولی زباله، آلودگی گسترده، خطرناک و غیر قابل جبرانی برای محیط و منابع آب شرب و کشاورزی به دنبال دارد.
وی با بیان اینکه دپوی زباله در کنار رودخانه‌ها صورت می گیرد و این رودخانه ها به دریای خزر می ریزند، افزود: تمام این شیرابه ها در رودخانه ها جاری است و باعث شده گونه های گیاهی و دریایی از بین بروند، ضمن اینکه باعث انقراض ماهی های کپور و آزاد شده است و در آینده نزدیک هم موجب بیماری های واگیردار خواهد شد.
نانواکناری با بیان اینکه دفن پسماند در شهرهای شمالی با جمعیت بیش از ۲۰۰ هزار نفر ممنوع است، اضافه کرد: در عین حال اقدامی صورت نگرفته و شیرابه ها در حال نفوذ به منابع آبی و زیرزمینی است. در حال حاضر ۷۵۳ هزار شیرابه در جنگل های مازندران جای گرفته و فاصله دپوی زباله با ساحل تنها ۱۵۰ متن است.
به گفته کارشناسان محیط زیست، هر گرم شیرابه قادر است چند لیتر از آب های زیرزمینی را آلوه کند که به سادگی قابل جبران نیست. به گفته کارشناسان بهداشت نیز، دفن غیراصولی و غیر علمی زباله و پسماندهای شهری، بحران آلودگی آب و خاک و هوا را به دنبال دارد. انتشار بیماری، ایجاد بوی بد و متعفن، چشم انداز زشت و نشست شیرابه آلودگی های شدید را در پی دارد.
نورزاد سالاریان، با بیان اینکه بیماری هایی چون کزاز، حصبه، انگل های روده ای و اسهال خونی از جمله بیماری هایی هستند که از طریق مواد زائد جامد یا همان پسماند انتقال می یابند، بیماری هایی مانند سالمونلا، هاری و انگلی می تواند توسط جوندگان از جمله موش از راه مدفوع، ادرار و گزش موجب انتشار این بیماری ها در منطقه شود.
وی، آلودگی آب به لحاظ فلزات سنگین از جمله نیترات ها و آلودگی خاک به واسطه انتشار انواع باکتری ها و ویروس ها را بسیار نگران کننده در زندگی مردم دانست و افزود: بهترین روش جهت جلوگیری آلودگی ها، رعایت مسائل بهداشتی در محل تولید و جمع آوری سریع، حمل و نقل و دفن زباله است.
