در روزهای اخیر و با افشا شدن قراردادهای بازیکنان خارجی استقلال، بار دیگر همه به یاد مامه تیام افتادند که فصل گذشته در این تیم ماندگار نشد و راهی فوتبال امارات شد. آبی ها با جدایی تیام مبلغ زیادی را هزینه کردند تا جای خالی این مهاجم گلزن را پر کنند ولی موفق به انجام […]
در روزهای اخیر و با افشا شدن قراردادهای بازیکنان خارجی استقلال، بار دیگر همه به یاد مامه تیام افتادند که فصل گذشته در این تیم ماندگار نشد و راهی فوتبال امارات شد. آبی ها با جدایی تیام مبلغ زیادی را هزینه کردند تا جای خالی این مهاجم گلزن را پر کنند ولی موفق به انجام این کار نشدند و به نوعی پولی که برای نفرات جایگزین تیام هزینه شد را هدر دادند. در این بین یکی از افرادی که گفته می شد در جدایی تیام نقش داشته و با مبلغ قرارداد او مخالفت کرده، داورزنی، معاون وزیر ورزش بود که با دخالتش از عوامل جدایی مهاجم سابق آبی ها نام گرفت. استقلالی ها پس از جدایی تیام تقریبا همان مبلغ را صرف خرید چند مهاجم جدید کردند ولی همه آن ها باهم نتوانستند نیمی از کارایی مهاجم سابق یوونتوس را داشته باشند تا تیم آبی پوش پایتخت در طول لیگ هجدهم از نبود یک مهاجم درجه یک ضربه زیادی را متحمل شود. موضوع مخالفت داورزنی به تازگی مطرح شده و همه ما را یاد قرارداد ۱۷ میلیاردی علیرضا بیرانوند برای سه سال می اندازد که سال گذشته امضا شد؛ بدون شک بیرانوند یکی از برترین دروازه بان های فوتبال آسیاست که بارها در میادین مختلف توانایی خود را ثابت کرده است و نمی توان به مبلغ قرارداد او ایرادی وارد کرد.بحث ما هم قرارداد بیرانود نیست، بلکه نکته ای که در این دو موضوع عجیب به نظر می رسد، رفتار دوگانه داورزنی در قبال قرارداد بیرانوند و تیام است. قرارداد تیام در آن زمان و با توجه به قیمت دلار حدود ۵ میلیارد تومان بود که اندکی کمتر از قرارداد بیرانوند است ولی با مخالفت معاون ویزر ورزش لغو شد!
این روزها اخبار زیادی درباره دخالت های وزارت ورزش درامد باشگاه استقلال به گوش می رسد که جای تعجب دارد؛ چندی پیش پندار توفیقی از دخالت شخص وزیر در ماجرای قرارداد شفر و حذف بند تمدید اتوماتیک قرارداد او پرده برداشت که باعث شد آبی ها برای تمدید قرارداد مرد آلمانی حسابی به زحمت بیفتند و هزینه زیادی را هم متحمل شوند و حالا ماجرای مخالفت معاون وزیر در قرارداد مهاجم استقلال به وجود آمده است. بعید نیست این مدل دخالت ها در تیم پرسپولیس هم وجود داشته باشد که بعدها اخبار ان فاش شوند؛ چرا که وزارت ورزش در سال های اخیر علاقه زیادی به دخالت در امور سرخابی های پایتخت، به خصوص استقلال نشان داده است و با این اوصاف و این حجم از علاقه به دخالت در کارهای دو تیم پرطرفدار پایتخت، بهتر است وظیفه مدیرعاملی این دو تیم به داورزنی واگذار شود تا او راحت تر در تمامی امور این دو تیم دخالت کند و نظر بدهد. مهمتر از این دخالت ها وضعیت مدیریتی استقلال و پرسپولیس است که در سال های اخیر با مشکلات فراوانی در زمینه مدیریت مواجه بوده اند و وزارت ورزش ثابت کرده انتخاب های خوبی برای مدیریت سرخابی های پایتخت نداشته است.