سعید سرفرازیان روزنامه نگار هر وقت عرصه بر وزیر ورزش تنگ میشود و با سوالات بیشماری مواجهه میشود، چرا ورزش و فوتبال ایران این همه حاشیه دارد و این وزارتخانه اقدامی عملی و اساسی انجام نمی‌دهد جناب وزیر سراغ همان بحث شیرین خصوصی‌سازی سرخابی‌ها می‌رود و جوری وانمود می‌کند که انگار تمام مشکلات موجود در […]
سعید سرفرازیان
روزنامه نگار
هر وقت عرصه بر وزیر ورزش تنگ میشود و با سوالات بیشماری مواجهه میشود، چرا ورزش و فوتبال ایران این همه حاشیه دارد و این وزارتخانه اقدامی عملی و اساسی انجام نمی‌دهد جناب وزیر سراغ همان بحث شیرین خصوصی‌سازی سرخابی‌ها می‌رود و جوری وانمود می‌کند که انگار تمام مشکلات موجود در فوتبال ایران به واسطه‌ی دولتی بودن این دو باشگاه می‌باشد.
منکر این نیستم که مدیریت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای وزارت ورزش هزینه‌ی هنگفتی چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی دارد، اما اگر منصفانه به موضوع نگاه کنیم در تمام این سال‌ها وزارت ورزش و پیش‌تر سازمان تربیت‌بدنی از موضوع خصوصی‌سازی سرخابی‌ها به عنوان یک سوپاپ اطمینان و رها شدن از فشار هواداران و رسانه‌ها استفاده کرده و حتی نامزدهای ریاست جمهوری و نمایندگان تهران از این موضوع به عنوان ابزاری برای جلب رأی و نظر مردم هم بهره برده‌اند.
هرگاه در کوران مسابقات لیگ برتر و در محیط ورزشگاه‌ها و مجموعه‌ی داخلی دو تیم استقلال و پرسپولیس مشکلی پیش می‌آید و از وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش ایران در مورد دلیل این اتفاقات و اقدام عملی این وزارتخانه برای کاهش و رفع این مشکلات سوال میشود و آنها به چالش کشیده می‌شوند مدیران وزارت ورزش از خصوصی‌سازی تیم‌های سرخابی حرف به میان می‌آوردند تا به از پاسخ‌گویی به دلایل اصلی طفره بروند و به این ترتیب رسانه‌ها هم با مانورو روی این موضوع برای مدتی اذهان هواداران معترض و ذهن‌های کنجکاو را از سنگ‌پرانی‌ها و درگیری‌های خونین هواداران تیم‌های مختلف و اشتباهات تاثیرگذار داوری پرت میشود.
در سال‌های اخیر وزارت ورزش خود را خیلی مصر نشان می‌دهد، چون سلطانی‌فر در بیشتر مصاحبه‌ها و حتی زمانی که به مجلس هم می‌رود از این موضوع حرف به میان می‌آورد. چون خصوصی‌سازی سرخابی‌ها بسیار مهم است و افراد بسیاری به دنبال آن هستند. البته ناگفته نماند با خصوصی‌سازی این باشگاه بدهکار و پر درد‌سر که با چالش‌ها و مشکلات فراوانی دست به یقه هستند و مدیران آن راهی برای برون رفت از این مشکلات را نمی‌یابند خیلی از مشکلات آنها حل خواهد شد. در حال حاضر مدیران استقلال و پرسپولیس اختیار چندانی ندارند و در بیشتر اوقات هم دستشان خالی است و این تنگناهای مالی باعث افزایش حجم بدهی‌های انباشته میشود. اگر این دو باشگاه به بخش خصوصی واگذار شوند علاوه بر حل مشکلات مال هواداران بیچاره این دو تیم می‌دانند که در بروز مشکلات یقه‌‌ی چه کسی را بگیرند. به عنوان نمونه در مسئله‌ی شکایت پروپئیچ پای چهل نفر به میان آمده و مشخص هم نیست که مقصر اصلی چه کسی است. البته برای خصوصی‌سازی سرخابی‌ها سازمان خصوصی‌سازی هم نقش مهمی دارد و این سازمان در چند وقت اخیر بارها اعلام کرده که مقدمات برای واگذاری سهام استقلال و پرسپولیس فراهم نیست و اگر در این مورد عجله کنیم حکایت دو واگذاری قبلی پیش می‌آید که متقاضیان تا پای میز واگذاری می‌آیند و بعد به دلیل عدم اثبات اهلیت متقاضیان واگذاری به هم می‌خورد.
آقای پوری حسینی رئیس سازمان خصوصی‌سازی تاکید می‌کند که اهلیت متقاضیان باید به اثبات برسد تا ما بتوانیم عنان اختیار دو باشگاه پر هوادار استقلال و پرسپولیس را با خیال آسوده به آنها واگذار کنیم.
این حرف در حالی گفته میشود که برای واگذاری شرکت‌های بزرگ و تولیدی که حتی به عنوان صنایع مادر در کشور شناخته می‌شدند چنین وسواسی به خرج داده نشد و خیلی راحت این شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی به بخش خصوصی واگذار شدند. یا وقتی کشتارگاه صنعتی اردبیل به بخش خصوصی واگذار شد آقای پوری حسینی چگونه پی به اهلیت خریدار بردند که در یک بازه‌ی زمانی کوتاه مدت کشتارگاه صنعتی اردبیل که در سطح استان به عنوان یک پروژه مهم تلقی می‌شد به بخش خصوصی واگذاری شد.
این تناقضات و دوگانگی‌ها باعث شده که هنوز عزم جدی برای واگذاری استقلال و پرسپولیس وجود نداشته باشد و این پروسه به یک بازی و سرگرمی بیست و چند ساله برای وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی تبدیل شود و از این موضوع به عنوان یک اسم رمز برای فرافکنی و گذر از مشکلات عدیده‌ی این دو تیم استفاده شود.
وزارت ورزش در مدیریت استقلال و پرسپولیس مردود شده است حتی اگر در این سال‌ها هوای سرخپوشان را بیشتر هم داشته باشد چون رها کردن آبی‌پوشان و مشکلات زیادی که به این تیم تحمیل شده است این نوع مدیریت که به فنا و نابودی یک باشگاه دیگر تمام شود یک مدیریت غلط اندر غلط است.
این روزها تمام مطالب را با امید‌واری به پایان می‌رسانیم و نمی‌خواهیم از دولتی که با شعار تدبیر و امید به میدان آمد قطع امید کامل کنیم پس می‌گوییم امیدواریم که بالاخره این کار به سرانجامی خوب برسد و مشکلات این دو باشگاه مردمی حل و فصل شود.
