جیمز هورنکاسل هیچ پنجره نقل و انتقالاتی با پیوستن یک بازیکن آزاد به یوونتوس، در حالیکه هواداران تیمهای دیگر در عجبند که چطور باشگاه محبوبشان سراغ او نرفته، به پایان خودش نمیرسد. هفته پیش آدرین ربیو، هافبک ۲۴ ساله تیم ملی فرانسه، یک روز پس از پایان قراردادش با پاریس سن ژرمن، راهی تورین شد […]
جیمز هورنکاسل
هیچ پنجره نقل و انتقالاتی با پیوستن یک بازیکن آزاد به یوونتوس، در حالیکه هواداران تیمهای دیگر در عجبند که چطور باشگاه محبوبشان سراغ او نرفته، به پایان خودش نمیرسد.
هفته پیش آدرین ربیو، هافبک ۲۴ ساله تیم ملی فرانسه، یک روز پس از پایان قراردادش با پاریس سن ژرمن، راهی تورین شد و به شکل رسمی به یوونتوس پیوست. پس زمینه کوهستان آلپ و کلمات فرانسوی زیادی که در گویش پیدمونتزه (مربوط به استان پیمونته که مرکزش تورین است) وجود دارند، از یوونتوس خانهای دوم برای فوتبالیستهای هموطن با ربیو ساختهاند. ربیو حالا به جمع ۲۵ فرانسویای که برای بیانکونری بازی کردهاند میپیوندد، جمعی که در آن نامهایی چون میشل پلاتینی، زینالدین زیدان، لیلین تورام و دیدیه دشان دیده میشود.
نمونه نزدیکتر و مربوطتر در این روزها پل پوگباست. جدا از اینکه پوگبا و ربیو هر دو هافبکهایی فرانسوی هستند، ارتباط دیگری هم بینشان برقرار است. پوگبا و ربیو بخشی از سنت یوونتوس در خرید بازیکنان آزاد هستند، کاری که تورینیها ۱۵ بار در ۹ سال گذشته انجام دادهاند و خودشان را به عنوان استاد این امر به همه به اثبات رساندهاند. یوونتوس در سالهای اخیر همینطور به سرمایه خودش افزوده. آنها در سه سال گذشته دو بار رکورد گرانقیمتترین بازیکن تاریخ سری آ را شکستند، اول با خرید ۹۰ میلیون یورویی گونزالو هیگوایین و بعد با به خدمت گرفتن ۱۱۷ میلیون یورویی کریستیانو رونالدو. اما این چرخه سلطنت جدید بیانکونری بر فوتبال ایتالیا با انتقال آزاد آندرهآ پیرلو، هشت سال پیش از میلان به یوونتوس شروع شد.
ورود پیرلو به یوونتوس و ترک میلان، تعادل قدرت را به هم زد. میلانیها بر این باور بودند که پیرلو دیگر از دوران اوجش فاصله گرفته و در سن ۳۲ سالگی ارزش تمدید قرارداد چندساله را ندارد. پس پیشنهاد روسونری قراردادی تنها یک ساله به این هافبک خلاق بود. اما یووه با پیشنهاد قراردادی سه ساله دل پیرلو را به دست آورد و سنتی جدید در برای خودش به پا کرد. شکار پیرلو تازه اول راه بود. یک سال بعد پوگبا با شرایطی مشابه منچستر یونایتد را ترک کرد و راهی تورین شد. حضور پوگبا در یووه نه تنها به بازسازی خط میانی این تیم کمک کرد، بلکه نام آنها را برای نسل جدید فوتبالیستهای اروپا جذاب جلوه داد. چهار سال بعد یوونتوس پوگبا را به عنوان گرانقیمتترین بازیکن جهان به یونایتد فروخت و سرمایه به دست آمده از این معامله را خرج به خدمت گرفتن هیگوایین و میرالم پیانیچ کرد. با این دو خرید یوونتوس کلیدیترین مهرههای جدیترین رقبایش را از دستشان درآورد و عملا لیگ را یک قطبی کرد.
این خرید و فروشهای هوشمندانه البته تنها دلیل هشت قهرمانی پیاپی در سری آ، چهار قهرمانی پیاپی در کوپا ایتالیا و رسیدن به دو فینال چمپیونز لیگ نبودند. در این میان نباید از مدیریت آندرهآ آنیلی، ساخت استادیوم خانگی جدید، بازسازی برند یوونتوس برای جذب مشتریها و مصرفکنندههای بیشتر و البته ترکیب بپه ماروتا و فابیو پاراتیچی در پیش بردن سویه فنی و ورزشی باشگاه، به سادگی گذشت.
یوونتوس در این تقریبا یک دهه اخیر خودش را دوباره به جایگاه سابقش بازگرداند و بدل به مقصد نهایی بزرگترین ستارههای جهان فوتبال شد، نه اینکه صرفا شمایل سکوی پرتابی برای استعدادهای نوظهور پیدا کند. بیجهت نیست که رونالدو تصمیم میگیرد رئال مادرید را رها کند و راهی تورین شود. حضور رونالدو خودش پرستیژ مضاعفی به بیانکونری میدهد و باعث میشود ستارهای چون متایاس دلیخت دست رد به سینه بارسلونا بزند.
حالا رقبای یوونتوس هم دست به استفاده از استراتژی مشابهی زدهاند. رفتن ماروتا به اینتر با انتقال آزاد دیگو گودین از اتلتیکو مادرید همراه شد، راهی که البته نراتزوی پیش از آن هم با کوادووا آساموا، استفان دِورای و میراندا رفته بودند. در واقع کاری که یوونتوس در تقویت خط میانیاش با آرون رمزی و امره چان و ربیو کرده، اینتریها برای خط دفاعیاش انجام دادهاند.
یوونتوس در سالهای اخیر به خدمت گرفتن بازیکنان آزاد را بدل به هنری برای خودش کرده، جنبهای از بازار نقل و انتقالات که پیش از این چندان از سوی باشگاههای بزرگ جدی گرفته نمیشد. در این راه یووه هم ستارههای پرافتخاری چون پیرلو، سامی خدیرا و دنی آلوس را راهی تورین کرده و هم پدیدههای مستعدی چون پوگبا و کینگزلی کومن را.
تمام این ترنسفرهای آزاد نقش خودشان در بزرگ و بزرگتر شدن بیانکونری در سالهای اخیر را به خوبی بازی کردهاند. بیجهت نیست که ایکر کاسیاس هفته پیش توئیت کرد: «انگار مسئول نقل و انتقالات یوونتوس هودینی است. جادوی محض».