سعید سرفرازیان روزنامه نگار تجمع اعتراضی هواداران استقلال به شرایط موجود در استقلال و نگرانی هواداران بابت از دست رفتن بازیکنان کلیدی تیم در روز بیست و دوم تیر ماه نود و هشت با دو اتفاق دیگر مصادف شد تا روشن شود که وقتی می‌گوییم که وزارت ورزش با استقلال سر ناسازگاری دارد نباید به […]
سعید سرفرازیان
روزنامه نگار
تجمع اعتراضی هواداران استقلال به شرایط موجود در استقلال و نگرانی هواداران بابت از دست رفتن بازیکنان کلیدی تیم در روز بیست و دوم تیر ماه نود و هشت با دو اتفاق دیگر مصادف شد تا روشن شود که وقتی می‌گوییم که وزارت ورزش با استقلال سر ناسازگاری دارد نباید به توهم و شایعه پراکنی و حتی نشر اکاذیب متهم شویم اما اتفاقات، اولین اتفاق افشای دلیل دشمنی با فتح‌الله‌زاده و کنار گذاشته شدن این مدیر آبی از استقلال و اتفاق بعدی تمدید قرارداد مدیران پرسپولیس با وحید امیری بازیکن ملی‌پوش و پیشین سرخپوشان در حالی که آبی‌ها به دلیل کمبود منابع مالی نتوانستند پاتوسی که بهترین بازیکن لیگ هجدهم بود را حفظ کنند.
هایجک کردن برانکو برای پرسپولیس
وقتی مشخص شد که قبل از آنکه مدیران پرسپولیس در مخیله‌ی خود جای دهند که برای هدایت سرخپوشان سراغ مذاکره با برانکو ایوانکوویچ بروند علی‌فتح‌‌الله زاده باب مذاکره با برانکو را باز کرده بود تا این مربی اهل کرواسی را به استقلال بیاورد که در میانه‌های راه وزارت ورزش و شخص امیر خادم متوجه می‌شوند و با فتح‌الله‌زاده برخورد میکنند امیر خادم که در آن زمان معاونت وزارت ورزش را به عهده داشت به نژاد فلاح مدیرعامل وقت پرسپولیس کمک می‌کند تا در ترکیه با برانکو برای هدایت پرسپولیس به توافق برسد و به قول معروف برانکو را برای پرسپولیس هایجک میکنند تا او هدایت تیم سرخ‌پوش را عهده دار شود چون وزارت ورزش چشم دیدن یک مربی خوب در استقلال را ندارد موضوعی که به اختلاف بزرگی بین فتح‌الله‌زاده و خادم تبدیل می‌شود و تا امروز هم فتح‌الله‌زاده نتوانسته از کار خادم بگذرد و هنوز از او به شدت دلخور است چون عملاً با کار خود ضربه‌ی بزرگی به استقلال زد و به این ترتیب شرایط کنار گذاشته شدن فتح‌الله‌زاده از مدیریت استقلال فراهم میکنند تا دیگر صدایی مخالف از استقلال به گوش وزارت ورزش نرسد و این وزارتخانه با خیال آسوده اهداف و برنامه‌های خود را در به زمین زدن استقلال عملی کند.
البته این موضوع تنها موضوعی نیست که وزارت ورزش در آن به نفع پرسپولیس نقش آفرینی کرده باشد. در سال‌های اخیر و حتی سال‌های گذشته ماجراهای زیادی مشاهده شده که وزارت ورزش به عنوان حامی و پشتیبان پرسپولیس و افرادی که برای حفظ منافع این باشگاه اقداماتی انجام داده‌اند بوده است.
از مذاکره‌ی رئیسان جمهور تا لا پوشانی جعل سند و مدرک و شبیخون زدن به اردوی تیم ملی برای بستن قرارداد با دو بازیکن ملی‌پوش که در آستانه‌ی قرارداد با استقلال بوده‌اند همه و همه از شیرین کاری های وزارت ورزشی است که در ظاهر قیمومیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را بر عهده دارد. برخورد با استقلال به عنوان فرزند سرراهی و تر خشک کردن بی حساب و کتاب سرخپوشان بسیار واضح و روشن بوده است. فقط دلیل اینکه در این مورد انتقادات زیادی صورت نگرفته سکوت رسانه‌ها می‌باشد چون بدنه‌ی اصلی رسانه‌ها علاقه‌مندی شدیدی به پرسپولیس دارند و آن گروه از رسانه‌ها هم که به استقلال علاقه‌مند هستند نه ابزار لازم در اختیار دارند و نه در میان خود از انسجام کافی برخوردار می‌باشند تا بتوانند به صورت گسترده و فراگیر از استقلال حمایت کنند همین شرایط باعث شده تا خدمات دهی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال و حتی خیلی از نهادهای دولتی دیگر به پرسپولیس در بستری آرام و مهیا به راحتی صورت گیرد و صدایی هم از کسی به گوش نرسد و اگر از سوی وجدان های بیدار و برخی از رسانه‌ها انتقاد و اعتراضی هم صورت گیرد در هیاهوی رسانه‌ها و مطبوعات وابسته به پرسپولیس گم می‌شود.
با این شرایطی که در سطح کلان مدیریت دو باشگاه وجود دارد مطمئناً فضای مطلوبی در استقلال حاکم نخواهد بود و هر مدیری هم بیاید آب از آب تکان نخواهد خورد چون مدیران منتصب شده از سوی وزارت ورزش همیشه منافع وزارت ورزش را در نظر خواهند گرفت در همین مدت سه مدیر مختلف به استقلال آمده‌اند افشارزاده، افتخاری و فتحی مدیرانی بوده‌اند که در چند فصل اخیر فرصت مدیریت در استقلال را پیدا نمودند اما اوضاع در این باشگاه اصلا بهبود پیدا نکرد. خروجی های زیادی که از جمع آبی‌پوشان صورت گرفته در زمان هر سه مدیر نامبرده بوده و ستاره های تیم هم همیشه سر لیست این افراد جدا شده بوده‌است و بهانه برای عدم تمدید با آنان نبود منابع مالی مناسب بوده در حالی که در همین مدت بازیکنان جدا شده از تیم پرسپولیس به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و در عین نا باوری در همین چند روز اخیر دو بازیکن جدا شده در فصل گذشته دوباره به جمع پرسپولیس بازگشته‌اند.
آیا با این وجود می‌توان امیدی داشت که استقلال به هماهنگی لازم دست پیدا کند تا بتواند به قهرمانی برسد. این حقیقتی است که در لابه‌لای صفحات تاریخ استقلال و رویای روی‌اش با وزارت ورزش پنهان شده است.
