حسن صانعی پور/روزنامه نگار تعداد بسیار زیاد تغییرات، هواداران آبی را نگران فصل پیش رو کرده است. ولی با تمام کش و قوس‌ها و جرح و تعدیل ها استقلال آرام آرام به ترکیب مد نظر استراماچونی نزدیک می شود. چیدمان محبوب استراماچونی با توجه تیم‌های چند سال اخیرش احتمالا ۴۲۳۱ خواهد بود. برای ساخت این […]
حسن صانعی پور/روزنامه نگار
تعداد بسیار زیاد تغییرات، هواداران آبی را نگران فصل پیش رو کرده است. ولی با تمام کش و قوس‌ها و جرح و تعدیل ها استقلال آرام آرام به ترکیب مد نظر استراماچونی نزدیک می شود.
چیدمان محبوب استراماچونی با توجه تیم‌های چند سال اخیرش احتمالا ۴۲۳۱ خواهد بود.
برای ساخت این ترکیب مربی ایتالیایی ابتدا به سراغ خرید یک مهاجم هدف رفت. دیاباته خرید جذاب آبی‌ها در این پست توانایی لازم برای بازی به عنوان تک مهاجم را دارد.
آمار های فنی دیاباته نشان می دهد توانایی ضربه زدن با هر دو پا را دارد .و از نرخ تبدیل شوت به گل بالایی در درون محوطه جریمه برخوردار است. از سویی مهاجم مالیایی با توجه به فیزیک منحصر به فردش توانایی سر زنی بالایی دارد و میتواند در طول ۹۰ دقیقه فشار بسیار زیادی بر روی مدافعان حریف ایجاد کند .
مهاجمی با چنین فاکتورهای فنی انتخاب بسیار هوشمندانه‌ایی برای استقلال محسوب می شود.و احتمالا خیال آندره‌آ را از تک مهاجم تیم آسوده خواهد کرد.
ذکر این نکته ضروری است که در لیگ برتر ایران در سال گذشته اکثر تیم‌های مدعی از داشتن یک مهاجم شش دانگ محروم بودند و حضور مهاجمانی نظیر دیاباته یا استنلی کی روش نعمت بزرگی برای مربی محسوب می شود.
چالش دومی که احتمالا ذهن استراماچونی را درگیر خود کرده است، بازیکن پست شماره۶ یا هافبک دفاعی است.
استقلال در ابتدای فصل نقل و انتقالات ریگی را از مشهد به تهران آورد و با توجه به وضعیت نامشخص روزبه چشمی و فرشید باقری، استراماچونی به سرعت متوجه ضعف انتقال بازی در خط میانی تیمش شد.
البته با توجه به اخبار توافق علی کریمی برای ادامه همکاری با استقلال تا حدودی این مشکل برطرف خواهد شد.
علی کریمی اگر بتواند مشکلات بدنی و مصدومیت های کهنه‌ی خود را حل کند بی تردید یکی از بهترین هافبک دفاعی های ایران خواهد بود.
در فوتبال امروز دنیا بازیکنانی که در پست شماره ۶ بازی می کنند یا تخریب کننده‌های خوبی هستند که وظایف دفاعی و تخریبی به عهده می گیرند یا قدرت بازیسازی ، حمل توپ و انتقال بالایی دارند که وظیفه ریتم دادن و بازیسازی از عقب زمین را به عهده می گیرند.
ولی معدود بازیکنانی هستند که می توانند با استفاده از هوش و فیزیک مناسب هم وظایف تخریبی در زمان دفاع کردن به عهده بگیرند و هم در زمان ساختن بازی نقش بازیساز عقب زمین (deep-lying playmaker)را به عهده بگیرند این بازیکنان در فوتبال امروز هواخواهان بسیار زیادی بین مربیان دارند. بهترین و کامل ترین نمونه‌ی این سال‌ها بی تردید سرجیو بوسکتس در بارسلوناست.
علی کریمی اگر مشکل فیتنس خود را حل کند و به روند پیشرفت خود زیر نظر استراماچونی ادامه دهد، با توجه به شرایط سنی مناسبش پتانسیل تبدیل شدن به یکی از بهترین هافبک دفاعی های آسیا را دارد . در فصل پیش رو زوج احتمالی ریگی و کریمی در خط میانی استقلال مشکل دوم استراماچونی را نیز مرتفع خواهد کرد.
چالش سوم ترکیب استقلال مربوط به سنت جا افتاده و تاریخی آبی ها در خط میانی است .
هافبک بازیساز
پست شماره۱۰ یا هافبک هجومی در استقلال همیشه یک کارکرد ویژه داشته است حداقل در ۱۵ سال اخیر هر مربی در استقلال مسئولیت داشته است.کمابیش سعی کرده است تیم خود را بر محور هافبک بازیساز خود بچیند . مجتبی جباری مدت زیادی این مسئولیت را در استقلال به عهده داشت پس از جدایی مجتبی از استقلال به جز چند برهه کوتاه هیچ گاه توازن به صورت کامل به خط هافبک استقلال برنگشت .جالب این که بعد از جدایی جباری استقلال قهرمان لیگ برتر هم نشده است.
استقلال پس از چند آزمون و خطا دو سال پیش به سراغ سرور جپاروف رفت و ستاره‌ی ازبک را به مدت یکسال به خدمت گرفت که با توجه به محرومیت نقل و انتقالاتی باشگاه فقط نیم فصل توانست از حضورش بهره ببرد. همان نیم فصل حضور جپاروف، آرامش و توازن عجیبی به خط میانی استقلال بخشیده بود.
در سال گذشته نیز در نیم فصل دوم پاتوسی توانست مدتی مسکن خوبی برای این اعتیاد کهنه‌ی آبی ها باشد ولی پاتوسی هم پس از حاشیه‌های فراوان از استقلال جدا شد.
به نظر چالش اصلی استراماچونی در فصل پیش رو مانند تمام مربیان این سال‌های استقلال سندروم هافبک بازیساز خواهد بود .
