ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ روز اﻓﺰون ﺗﺮاﻓﯿﮏ در ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺟﺎدهﻫﺎ در ﻧﯿﻢﻗﺮن اﺧﯿﺮ، در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﻮاﯾﺪ اﻗﺘﺼﺎدي و رﻓﺎﻫﯽ ﮔﺴﺘﺮش ارﺗﺒﺎﻃﺎت و ﺳﺮﻋﺖ جابهجایی ﮐﺎﻻ و ﻣﺴﺎﻓﺮ، ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮﺗﻌﺪاد و ﺷﺪت ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ نیز اﻓﺰوده ﺷﺪه اﺳﺖ. از اﯾﻦرو ﺑﺤﺚ ﺗﺼﺎدﻓﺎت و ﺿﺎﯾﻌﺎتﻣﺎﻟﯽ و ﺟﺎﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ از آن ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي […]
ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ روز اﻓﺰون ﺗﺮاﻓﯿﮏ در ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺟﺎدهﻫﺎ در ﻧﯿﻢﻗﺮن اﺧﯿﺮ، در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﻮاﯾﺪ اﻗﺘﺼﺎدي و رﻓﺎﻫﯽ ﮔﺴﺘﺮش ارﺗﺒﺎﻃﺎت و ﺳﺮﻋﺖ جابهجایی ﮐﺎﻻ و ﻣﺴﺎﻓﺮ، ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮﺗﻌﺪاد و ﺷﺪت ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ نیز اﻓﺰوده ﺷﺪه اﺳﺖ. از اﯾﻦرو ﺑﺤﺚ ﺗﺼﺎدﻓﺎت و ﺿﺎﯾﻌﺎتﻣﺎﻟﯽ و ﺟﺎﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ از آن ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮي ﻣﺒﺪل ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ؛ ﮐﻪ در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ در ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮔﺴﺘﺮدهاي در ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ و داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ در ﺧﺼﻮص ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻠﻞ ﺗﺼﺎدف و راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از آن ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ آﻧﻬﺎ روشﻫﺎي ﮐﺎرﺑﺮدي ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻠﻞ ﺗﺼﺎدف و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺳﻮاﻧﺢ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪه، ﮐﻪ ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮي و ﭘﯿﺎدهﺳﺎزي آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺠﺮﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﯿﺖ اﯾﻤﻨﯽ ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.
مطالعات ﺗﺠﺮﺑﯽ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺟﺎدهاي در ﮐﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﻄﺢ آﺳﺘﺎﻧﻪاي ﺧﺎص از درآﻣﺪ ﺑﺮﺳﻨﺪ، اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و از آن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﻧﺮخ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺑﺮرﺳﯽﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎديﻣﺆﺛﺮﺑﺮﺗﺼﺎدﻓﺎتﺟﺎدهاي ایران
ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺟﺎدهای را در زﻣﺮه آﻟﻮدﮔﯽﻫﺎي زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻨﺪ. ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺒﻨﺎي آن دال بر ارﺗﺒﺎط ﻓﺮﺿﯿﻪ «ﮐﻮزﻧﺘﺲ» ﺑﺎ ﺗﺼﺎدﻓﺎت جادهای است و این تخلیل میگوید ﮐﻪ ﺟﻮاﻣﻊ در ﺳﻄﻮح ﭘﺎﯾﯿﻦ درآﻣﺪ، ﮐﻤﺘﺮ ﻗﺎدر ﺑﻪﺗﺨﺼﯿﺺ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻻزم ﺑﺮاي اﯾﺠﺎد ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ و اﺟﺮا و ﺗﺪوﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ ﺟﺎده ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﺠﺮﺑﻪ ﺗﺼﺎدﻓﺎت و ﺗﻠﻔﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در اﯾﻦﺳﻄﺢ از درآﻣﺪ ﻣﯿﺰان ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮاي اﻣﻨﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﺎده در ﺳﻄﺢ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﻗﺮار دارد. ﺑﺎ اﯾﻦﺣﺎل در ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻي درآﻣﺪ، ﺟﻮاﻣﻊ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮي را روي اﻣﻨﯿﺖ ﺟﺎدهاي ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ زﯾﺮا ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮاي ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري در ﺑﺨﺶ اﯾﻤﻨﯽ ﺟﺎدهاي و ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﯽ ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ، در دﺳﺘﺮس اﺳﺖ و ﻣﺮدم ﻧﯿﺰ از ﺳﻄﺢ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺑﺎﻻﺗﺮي ﺑﺮاي اﻣﻨﯿﺖ ﺟﺎدهاي ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ. این مطالعه ﮔﻮﯾﺎي اﯾﻦﻣﻄﻠﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪ، رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدي و ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ در ارﺗﺒﺎط ﺑﻮده؛ و اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدي ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﭘﺲ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ، ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد. از دﯾﮕﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻔﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎي ﺑﺨﺶ ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ، ﺑﻬﺒﻮد ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫﺎي ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺷﺎﺧﺺ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺑﺎﺗﻠﻔﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ است اﻣﺎ ﺗﻌﺪاد وﺳﺎﯾﻞﻧﻘﻠﯿﻪ نیز ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﺗﻠﻔﺎت ﺟﺎدهاي دارند.
اﯾﺮان ﺑﻪﻋﻨﻮان ﮐﺸﻮري وﺳﯿﻊ و ﭘﺮﺟﻤﻌﯿﺖ، ﻓﻘﺪان ﯾﮏﺷﺒﮑﮥ ﮐﺎﻓﯽ و ﻣﺪرن راهآﻫﻦ، ﺑﺎﻋﺚﻓﺸﺎر ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ از ﺟﻬﺖ ﺗﺮاﺑﺮي ﺑﺎر و ﻣﺴﺎﻓﺮ روي ﺷﺒﮑﮥ ﺟﺎدهاي و ﻏﯿﺮرﯾﻠﯽﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﺷﺒﮑﻪ راهﻫﺎي ﺑﺮونﺷﻬﺮي و درونﺷﻬﺮي ﻣﺎ ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﮐﻤﯿﺖ و ﭼﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري از ﺿﻌﻒ در رﻧﺞ ﺑﻮده و اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ در ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎکمبود آﻣﻮزﺷﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻧﺎوﮔﺎن ﻓﺮﺳﻮده، ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ ﺷﺪﯾﺪ در ﺗﺮاﻓﯿﮏ و ﻋﺪم رﻋﺎﯾﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و راﻧﻨﺪﮔﯽ، وﺿﻌﯿﺘﯽ را ﺑﻮﺟﻮد آورده اﺳﺖﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻗﺪم در ﺟﺎدهﻫﺎ و ﺧﯿﺎﺑﺎنﻫﺎي ﮐﺸﻮرﻣﺎن ﺑﮕﺬارد، ﻋﻤﻼً ﺧﻮد را در ﻣﻌﺮض ﯾﮏ رﯾﺴﮏ ﺑﺎﻻي ﮐﺸﺘﻪﺷﺪن ﯾﺎ زﺧﻤﯽ ﺷﺪن ﻗﺮار داده اﺳﺖ.
راهکارهای کاهش تصادفات جادهای
راﻫﮑﺎرﻫﺎی زﯾﺮ را ﺑﻪ اﻣﯿﺪ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ ﮐﺸﻮر میتوان ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد: – ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎي ﺑﺨﺶ ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ و اﯾﻤﻨﯽ. اﻓﺰاﯾﺶﺳﻬﻢ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺨﺼﯿﺺ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻫﺪﻓﻤﻨﺪﺑﺮ اﺳﺎس اﻫﺪاف ﻣﺸﺨﺺ اﯾﻤﻨﯽ راه، ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ ﻧﻤﻮدن ﺗﺨﺼﯿﺺ اﻋﺘﺒﺎرات ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺑﺎ اﯾﻤﻨﯽ راه. اﻫﺘﻤﺎم ﺑﻪﺟﺬب ﻣﻨﺎﺑﻊ و اﻋﺘﺒﺎرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎيﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺟﻬﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري در اﯾﻤﻨﯽ راهﻫﺎ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ و ﺳﺎﯾﺮ ﺑﻨﮕﺎهﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي در ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري ﭘﺮوژهﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ راه. تاثیر وﺳﺎﯾﻞﻧﻘﻠﯿﻪ ﺳﺮاﻧﻪ و ﺗﺮﮐﯿﺐ وﺳﺎﯾﻞﻧﻘﻠﯿﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﯾﻤﻨﯽ ﺗﺮاﻓﯿﮏ شامل: ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺮخ ﻣﻮﺗﻮرﯾﺰه ﺷﺪنﮐﺸﻮر ﺑﺎ وﺿﻊ ﻣﺎﻟﯿﺎتﺑﺮ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺟﺎدهاي اﯾﺮان، ﮐﻨﺘﺮل و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮﺗﻮﻟﯿﺪ ﺧﻮدروﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ و اﻋﻤﺎل ﻣﺤﺪودﯾﺖ در واردات وﺳﺎﯾﻞﻧﻘﻠﯿﻪ ﻓﺎﻗﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ، ﻧﻮﺳﺎزي ﻧﺎوﮔﺎن ﻓﺮﺳﻮده از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎري و ﻣﺴﺎﻓﺮﺑﺮي، اﻓﺰاﯾﺶ آﮔﺎﻫﯽﻋﻤﻮﻣﯽ و ﺑﻪ وﯾﮋه ﮐﺎرﺑﺮان راه اﻋﻢ از ﭘﯿﺎدهﻫﺎ و راﻧﻨﺪﮔﺎن، ﺑﻬﺒﻮد و اﺳﺘﺎﻧﺪاردﺳﺎزی آﻣﻮزش و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮﻣﺮاﮐﺰ آﻣﻮزش راﻧﻨﺪﮔﯽ در ﺳﻄﺢﮐﺸﻮر. اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد اورژاﻧﺲﻫﺎ و ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎي اﻣﺪاد در ﺟﺎدهﻫﺎ و اﺧﺘﺼﺎص ﺗﺠﻬﯿﺰات ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ به آﻧﻬﺎ، ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﺧﺪﻣﺎت اﻣﺪاد و ﻧﺠﺎت، ﻓﻮرﯾﺖﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ.
حال ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﯾﺮان ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در رده ﭘﺮﺧﻄﺮﺗﺮﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن در ﺑﺨﺶ اﯾﻤﻨﯽ ﺟﺎدهايﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﯿﺰ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺘﺼﺪي ﺑﺮﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﺑﺤﺮان و ﻣﯿﺰان ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﮐﺸﻮر ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮔﺮدد: ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﮐﺎرﺑﺮدی در ﺧﺼﻮص ارﺗﻘﺎی اﯾﻤﻨﯽ ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﮐﺸﻮر و اﯾﺠﺎد ﻣﺮاﮐﺰ ﯾﺎﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه وﯾﮋه اﯾﻤﻨﯽ و ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺟﺎدهای مطمح نظر قرار بگیرد.
گفتنی است که ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﺟﺎدهاي ﻫﺮﺳﺎﻟﻪ ﺟﺎن ﺑﯿﺶ از ﯾﮏﻣﯿﻠﯿﻮن و دوﯾﺴﺖﻫﺰار ﻧﻔﺮ را در ﺳﻄﺢ دﻧﯿﺎ ﻣﯽگیرد و ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺮگ ﺑﯿﺶ از ۲۵ درﺻﺪ ﻣﺼﺪوﻣﯿﺖﻫﺎ و مجروحان ﻧﺎﺷﯽ از ﺣﻮادث ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽﮔﺮدد. اﯾﻦ مساله در مورد ﮐﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﺎدﺗﺮ اﺳﺖ. در ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ۳۲% ﮐﺸﺘﻪﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺼﺎدﻓﺎت دﻧﯿﺎ ناوگان جادهای را در اﺧﺘﯿﺎر دارﻧﺪ، ﺑﯿﺶ از ۸۵ درصد کشتههای ناشی از تصادفات متعلق به آنهاست. در کشورهای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺗﺆام ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮرﯾﺰاﺳﯿﻮن و رﺷﺪ ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﻬﺒﻮد در ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ وﺳﺎﯾﻞﻧﻘﻠﯿﻪ، ﻃﺮاﺣﯽ ﻫﻨﺪﺳﯽ و روﺳﺎزي ﺟﺎدهﻫﺎ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖﺗﺮاﻓﯿﮏ، اﻋﻤﺎل ﻗﺎﻧﻮن و ﻣﻘﺮرات، ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺑﺎﻻ و ﺧﺪﻣﺎت اورژاﻧﺲ و ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻌﺪاد ﮐﺸﺘﻪﻫﺎي ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ رو ﺑﻪﮐﺎﻫﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد در ﮐﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺗﻌﺪاد ﮐﺸﺘﻪﻫﺎي ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ در ﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ. اﯾﻦﻣﻮﺿﻮع در ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرﺑﺮد وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪﻣﻮﺗﻮري در ﺣﺎل رﺷﺪ ﺳﺮﯾﻊ اﺳﺖ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪت دارد.