حمیدرضا میرزاده روزنامه نگار ریشه مشکلات، تک بعدی نیست مسائل و مشکلات خبرنگاران در حوزه محیط زیست در دو بخش است. یک بخش مشکلات صنفی و بخش دیگر علمی است. مساله اینجاست که موضوع محیط زیست یک موضوع بسیار پیچیده علمی، اجتماعی، اقتصادی چندوجهی است که حل شدن آن دشوار است. در واقع ریشه های […]
حمیدرضا میرزاده
روزنامه نگار
ریشه مشکلات، تک بعدی نیست
مسائل و مشکلات خبرنگاران در حوزه محیط زیست در دو بخش است. یک بخش مشکلات صنفی و بخش دیگر علمی است. مساله اینجاست که موضوع محیط زیست یک موضوع بسیار پیچیده علمی، اجتماعی، اقتصادی چندوجهی است که حل شدن آن دشوار است. در واقع ریشه های مشکلات، تک بعدی نیست و به تبع راه حل های آن چندوجهی است. متاسفانه در جامعه امروز، محیط زیست به سمت عوام زدگی می رود و مسائل بسیار عوامانه مطرح می شود و راهکارهایی از سمت و سوی افرادی ارائه می شود که تخصص لازم را در آن زمینه ندارند. به جایی رسیدیم که روش های علمی اثبات شده در رسانه ها و افکار عمومی به عنوان روش های مخرب درنظر گرفته می شود و روش هایی که جواب نمی دهد و نتیجه ای جز تخریب ندارد که تبدیل روش های درست می شود.
مسائل صنفی هم به چند دسته تقسیم می شود یکی مسائل صنفی عمومی روزنامه نگاری در ایران است که همه روزنامه نگاران با آن روبه رو هستند، مثل عدم امنیت شغلی، دستمزدهای بسیار بسیار پایین، قوانین مربوط به شغل خبرنگاری توسط کارفرمایان مطبوعات زیرپا گذاشته می شود و عدم امنیتی که روزنامه نگار در جامعه دارد و هزاران مساله دیگر برای همه خبرنگاران و روزنامه نگاران است به علاوه اینکه خبرنگاری محیط زیست چند وجهی و چندبعدی است و یک خبرنگار که بخواهد فقط محیط زیست بنویسد در مطبوعات کشور جایی ندارد، یعنی کارفرمایان و مدیران جراید سعی می کنند خبرنگارانی دعوت کنند که چندین حوزه را پوشش بدهد در حالیکه حوزه محیط زیست به دلیل چندوجهی بودن و سنگین بودن باعث می شود که فرصت پیدا کردن کار کم باشد. کارفرمایان جراید ترجیح می دهند دستمزد یک نفر را به کسی بدهند که بتواند به جای چند نفر، چندین حوزه را پوشش بدهد. به همین دلیل خبرنگاری که دوست دارد حوزه محیط زیست را تخصصی و علمی روی حوزه اش تمرکز کند حذف می شود و اتفاقی که در چند سال اخیر پیش آمده است و خبرنگارانی که حوزه تخصصی شان محیط زیست بوده و حوزه دیگری را پوشش نمی دادند عملا حذف شدند و بغیر از صفحات هفتگی و قلم زدن های پراکنده در مطبوعات عملا حضوری در مطبوعات ندارند.
