در سال های اخیر اسرائیل و کشورهای عربی خلیج (فارس) از جمله امارات و عربستان به صورت محرمانه با یکدیگر رابطه داشته اند، زیرا ائتلاف آن ها با آمریکا و دشمن مشترکشان یعنی ایران فرصتی فراهم کرده است که در حوزه مسائل امنیتی با یکدیگر همکاری کنند. اما اخیرا شاهد تحولاتی در این ائتلاف های […]
در سال های اخیر اسرائیل و کشورهای عربی خلیج (فارس) از جمله امارات و عربستان به صورت محرمانه با یکدیگر رابطه داشته اند، زیرا ائتلاف آن ها با آمریکا و دشمن مشترکشان یعنی ایران فرصتی فراهم کرده است که در حوزه مسائل امنیتی با یکدیگر همکاری کنند.
اما اخیرا شاهد تحولاتی در این ائتلاف های منطقه ای بوده ایم. امارات تمایلی به ادامه حضور در ائتلاف نظامی عربستان در یمن ندارد و در حال خارج کردن نیروهای خود است. علاوه بر این، ظاهرا اماراتی ها دیگر از کمپین فشار آقای ترامپ علیه تهران حمایت نمی کنند. حوادث اخیر در خلیج فارس باعث عقب نشینی ابوظبی از سیاست قبلی خود در قبال ایران شد.
تحولات اخیر در منطقه زنگ هشداری برای اسرائیل هستند. ممکن است در آینده نزدیک شاهد قطع همکاری های امنیتی و اطلاعاتی بین تل آویو و کشورهای عربی باشیم.
دکتر یوئل گوزانسکی کارشناس ارشد مسائل سیاسی در موسسه مطالعات ملی در تل آویو است. آقای گوزانسکی در ارتباط با تلاش های دیپلماتیک اخیر امارات برای بهبود روابط خود با تهران گفت که این کشور برای تامین منافع ملی خود به استراتژی دیگری روی آورده است.
آقای گوزانسکی معتقد است که چندین عامل ابوظبی را وادار کردند که در مورد استراتژی خود در قبال ایران تجدید نظر کند و تمایلی به ادامه مشارکت در جنگ سرد بین تهران و ریاض نداشته باشد. امارات در سال های اخیر حضور فعالی در جنگ های نیابتی بین این قدرت منطقه در یمن، سوریه، لبنان و عراق داشت.
اول، اماراتی ها به این نتیجه رسیدند که باید زودتر خود را از باتلاق یمن خارج کنند. این جنگ پنج ساله هزینه گزافی را به ابوظبی تحمیل کرد و نیروهای نظامی این کشور از لحاظ روانی در وضعیت بدی قرار دارند. علاوه بر این، در سال های اخیر سطح انتقادات بین المللی از این جنگ افزایش پیدا کرده است. اماراتی ها دوست ندارند که به اعتبار خود خدشه وارد کنند.
اخیرا مجلس نمایندگان و کنگره آمریکا لایحه ای را برای پایان دادن به حمایت آمریکا از ائتلاف نظامی صعودی در یمن و توقف فروش سلاح تصویب کردند. البته در نهایت رئیس جمهور آمریکا این قانون را وتو کرد.
دوم، ابوظبی به دنبال تضمین امنیت خلیج فارس و تشویق سرمایه گذاران برای ادامه فعالیت های اقتصادی خود در این منطقه است. رهبران امارات به این نتیجه رسیدند که چاره ای جز مذاکره مستقیم با تهران نخواهند داشت. اماراتی ها می دانند که عواقب هر گونه درگیری نظامی در منطقه ابتدا دامن آن ها را خواهد گرفت.
سوم، سیاست خارجی سردرگم کننده ترامپ نقش زیادی در تغییر رویکرد امارات داشت. تمام کشورهای منطقه در ماه های اخیر به این واقعیت پی بردند که تهدیدات آقای ترامپ بلوفی بیش نبوده اند و او تمایلی به اقدام نظامی علیه تهران ندارد. آقای ترامپ در سال های اخیر نشان داده است که متحد قابل اطمینانی نیست و بیشتر به فکر برنامه های خود است.
اخیرا روزنامه وال استریت ژورنال گزارش کرد که در ماه های اخیر ملاقات های محرمانه ای در ارتباط با تهدیدات ایران بین امارات و اسرائیل برگزار شده است. یک مقام ارشد دولت آمریکا هدف از این جلسات را افزایش همکاری های اطلاعاتی، دیپلماتیک و اطلاعاتی بین دو کشور اعلام کرده است.
تغییر استراتژی ابوظبی باید زنگ هشداری برای مقامات اسرائیلی باشد. اسرائیل بدون چتر امنیتی آمریکا نمی تواند دست به اقدامی علیه تهران بزند. اما سیاست غیر قابل پیش بینی آقای ترامپ نشان داد که اسرائیل نمی تواند برای تامین امنیت خود فقط به واشنگتن اتکا کند. واقعیات و پیچیدگی های منطقه نیز به اسرائیل اجازه نمی دهند که به راحتی روابط خود را با کشورهای خلیج (فارس) عادی سازی کند.
