کاوه ایرانی روزنامه نگار چندی پیش بود که سخنان غلامحسین کرباسچی در خصوص رهبری جریان اصلاحات، حاشیه های فراوانی به دنبال داشت. سخنانی که برخی آن را پیش زمینه های جدایی حزب کارگزاران از جریان اصلاحات ارزیابی کردند. اما حسین مرعشی سخنگوی این حزب در مصاحبه ای با نشریه مثلث اظهار داشت:« من کسی را […]
کاوه ایرانی
روزنامه نگار
چندی پیش بود که سخنان غلامحسین کرباسچی در خصوص رهبری جریان اصلاحات، حاشیه های فراوانی به دنبال داشت. سخنانی که برخی آن را پیش زمینه های جدایی حزب کارگزاران از جریان اصلاحات ارزیابی کردند. اما حسین مرعشی سخنگوی این حزب در مصاحبه ای با نشریه مثلث اظهار داشت:« من کسی را نمی شناسم که علاقمند باشد کارگزاران از این جرگه خارج شود. کارگزاران جزء لاینفک جبهه اصلاحات است و جایگاه خود را در این جبهه اصلاحات خواهد داشت.» این در حالی است که شنیده ها حاکی از آن است که عمده اختلاف موجود میان کارگزان و شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات، عملکرد شخص محمد رضا عارف است.
به گزارش «جمله» چندی پیش محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید و رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در جمله ای کنایه آمیز به کارگزاران، گفت «عاملان تصمیم سال ۹۲، امروز مدعی و طلبکارند» این صحبت او بی جواب نماند و غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران این طور پاسخ داد که «عارف در شورای عالی اصلاحات و مجلس در این مدت چه‌کار کرده است؟ همه اعتراض‌های اصلاح‌طلبان به دلیل عملکرد اوست. مگر عارف عملکردی هم دارد که کسی بخواهد از او انتقاد کند؟»
این سخنان بهانه ای شد تا دیگر اصلاح طلبان نیز صدای انتقادشان نسبت به عملکرد عارف بلند شود. پس از انتقاد صریح حزب کارگزاران از عملکرد شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان ، گفته می شود این حزب قرار است جدای از شورای مذکور لیست مستقل خود را برای حضور در انتخابات مجلس ارائه دهد چرا که سران این حزب اعتقاد دارند در صورت پیروی از نظرات شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات، هرگز در انتخابات مجلس پیروز نخواهند شد کما اینکه اکثر مهره های مد نظر این شورا قبل از آنکه بتوانند در انتخابات حضور پیدا کنند توسط شورای نگهبان رد صلاحیت خواهند شد.
بازگشت تکنوکرات ها
حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران در جدیدترین گفتگوی خود با ایرنا گفته است: «شخصا فکر می‌کنم که اگر ظرفیتهای تکنوکراتیک (فن سالاری) سیاسی را بتوانیم بسیج و وارد انتخابات کنیم یعنی شخصیت‌های موثر فن سالار و سیاست دان را برای حضور در انتخابات قانع کنیم هم می‌توانیم پیروز شویم و هم کارآمدی مجلس را افزایش دهیم.»
وی یکی از مسائل مورد غفلت اصلاح طلبان را وجود ظرفیتهای متعدد دانست و گفت: «اگر قرار باشد روزی نیروهای رادیکال را به صحنه بیاوریم می‌توانیم صفایی فراهانی، حجاریان، علوی تبار و عبدا… نوری را استفاده کنیم و اگر قرار شد محافظه کاران را بیاوریم امثال عارف را می‌توانیم به کار بگیریم.»
مرعشی اضافه کرد: «اما اگر بخواهیم فن سالاران را بیاوریم اشخاصی، چون حبیب ا… بیطرف را می‌آوریم که یک درصد احتمال رد صلاحیتش وجود ندارد او فن سالار سیاستمدار و ریشه‌داری است. محمد حسین عادلی و علی ماجدی در سیاست خارجی، حمید رضا برادران شرکا، محمد ستاری فر و مسعود نیلی میان اقتصاددانان و… چند ظرفیتی بودن اصلاح طلبان نکته جذاب و مهمی است.»
انتقاد از عملکرد فراکسیون امید
یکی از عواملی که موجب شد حزب کارگزارن حساب خود را از شورای عالی سیاستگذاری جدا کند، عملکرد فراکسیون امید و رئیس این فراکسیون یعنی محمدرضا عارف بود. عارف به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاری نتوانست انتظاراتی که از او می رفت را برآورده سازد.
در این راستا جلال جلالی زاده عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت و نماینده مجلس ششم در مورد عملکرد اصلاح طلبان در مجلس در گفت و گویی با فرارو اظهار کرد: «فراکسیون امید در بیان مواضع ثابت قدم نبود و اتحاد و یکپارچی که از آن توقع بود شکل نگرفت، از سویی، با مسائلی که در مورد برخی از نمایندگان که با لیست امید وارد مجلس شدند، اما به فراکسیون‌های دیگر پیوستند، نیز نحوه گزینش نامزد‌ها، مورد سوال جدی قرار گرفت.»
جلالی زاده گفت: «فراکسیون امید نتوانست در بیان مواضع خوب عمل کند و نهاد تاثیرگذاری در رابطه با فراکسیون‌های دیگر مجلس و یا حتی دولت نبود.»
همچنین داریوش قنبری نماینده ادوار مجلس و فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به اینکه جبهه اصلاحات دیگر تجریه مجلس فعلی را برای چینش لیست‌ها تکرار نخواهد کرد، گفت: «در سال ۹۴ و بر اساس اقتضائات برای جلوگیری از ورود جریان تندرو به مجلس، اصلاح طلبان از افراد معتدل و اصولگرایان میانه رو حمایت کردند و با این حمایت، مجلس تقریبا معتدلی شکل گرفت.»
در حال حاضر عملکرد محمدرضا عارف به عنوان رئیس فراکسیون امید و همچنین شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان مورد نقد جدی است. از سویی برخی از اصلاح‌طلبان عملکرد ضعیف او در مجلس را یکی از دلایل اصلی ریزش بدنه اجتماعی اصلاحات می‌دانند.
محمد صادق جوادی حصار عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با اشاره به اینکه خطر قرمز اصلاح طلبان، حفط منافع و دستاوردهای جریان اصلاحات است، گفت: «اینکه آقای عارف می‌گوید ما اصلاح طلب هستیم و با اصولگرایان کاری نداریم، حرف درستی نیست، اگر منافع اصلاحات ولو با رای اصولگرایان تامین شود، این امر هیچ اشکالی ندارد.»
جوادی حصار افزود: «به طور مثال آقای عارف باید با دولت وارد گفتگوی جدی و بیشتری می‌شد و خواسته‌ها و منافع جبهه اصلاحات را برای دولتی‌ها تبیین می‌کرد و اگر می‌دید که توجهی به این حرف‌ها نمی‌شود، می‌توانست بگوید فلان وزیر را اگر فلان خواست مردم و اصلاح طلبان را اجرا نکند، استیضاح می‌کنیم، اما در عمل چنین چیزی رخ نداد.»
عدم قاطعیت در مدیریت
عبدا… ناصری نیز در گفت و گویی با خبرآنلاین نسبت به عملکرد عارف به شدت انتقاد کرد و گفت: « من فقط دوره اول در شورای سیاستگذاری بودم و دوره دوم و سوم کناره‌گیری کردم. دلیل اصلی کناره‌گیری هم این بود که عملا هیچ نوع رفتاری که بیانگر اعمال مدیریت قاطع و در عین حال مدیریت سیاسی در شورای عالی سیاستگذاری از سوی آقای عارف باشد، ندیدم. این شیوه مدیریت نه تنها موجب کناره‌گیری من شد بلکه افرادی همچون آقای محمدرضا خاتمی هم به این دلیل از شورای کناره گیری کردند. این نقطه ضعف واقعیتی است که نمی‌شود کتمان کرد، اما البته این هم واقعیتی است که فعلا ریاست شورای عالی با آقای عارف است».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه اظهار کرد:« آقای عارف باید در رفتار مدیریتی خودش به طور جدی تغییر ایجاد کند، در غیر اینصورت حاشیه‌هایی که برای لیست مجلس دهم و شورای شهر ایجاد شد، کماکان ادامه خواهد داشت. آقای عارف باید در رفتار مدیریتی خودش یک قاطعیت و صراحتی به خرج دهد -که البته همه می‌دانند این کارها در مدل کار هزینه‌بردار است- و یا این که ایشان به آن وجه پررنگ تر خودشان یعنی وجه غیرسیاسی بازگردد. پیشنهاد سومی جز این دو راه به ذهنم نمی‌رسد».
در نهایت با توجه به ادامه روند اختلافات درونی اصلاحات و ناامیدی طیف های مختلف اصلاح طلب از لیدری محمدرضا عارف، گمان می رود در روزهای آینده احزاب دیگری همچون کارگزاران ضمن حفظ پرچم اصلاح طلبی، برای حضور در انتخابات آتی از زیر خیمه شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات به ریاست عارف ، خارج شده و لیست های مستقلی را برای انتخابات مجلس تدارک ببینند که در نهایت موجب ریزش شدید آرای اصلاح طلبان و انشقاق بزرگ در این جریان می شود. در چنین شرایطی شاید لازم باشد رئیس دولت اصلاحات خود آستین ها را بالا زده و با نقش کاریزماتیکش ارودگاه اصلاحات را سر و سامان بخشد.
