وصال روحانی بازی روز ۱۹ شهریور با هنگ‌کنگ در خاک این رقیب در ادامه پیکارهای انتخابی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ کوچک‌تر و عادی‌تر از آن است که نگران‌مان کند و وادار به کنکاش در فهرستی نماید که مارک ویلموتس برای این مسابقه اعلام کرده اما هر فهرست و هر اعلام اسامی طبعاً با واکنش‌هایی همراه […]
وصال روحانی
بازی روز ۱۹ شهریور با هنگ‌کنگ در خاک این رقیب در ادامه پیکارهای انتخابی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ کوچک‌تر و عادی‌تر از آن است که نگران‌مان کند و وادار به کنکاش در فهرستی نماید که مارک ویلموتس برای این مسابقه اعلام کرده اما هر فهرست و هر اعلام اسامی طبعاً با واکنش‌هایی همراه است و حتی متوسط و ضعیف بودن رقیبی که در راه است این بحث‌ها و رایزنی‌ها را خاموش نمی‌کند.
آمدن نام حسین کنعانی‌زادگان که در فصل جدید لیگ برتر برای تیم امسالش -پرسپولیس- بازی نکرده و همچنین سیاوش یزدانی که چیزی به حد کلاس ملی را هرگز از خود بروز نداده و سیدحسین حسینی که دوگل بد در دو بازی اول استقلال در لیگ نوزدهم خورده، نشانگر این است که افراد انتخاب‌کننده برای سرمربی بلژیکی تیم ملی یکسری باور از قبل دارند و حاضر نیستند وقایع جدید و ملاحظات اخیر لیگ را در آن لحاظ کنند. اینکه چطور از سپاهان حتی یک نفر انتخاب نشده اما سرخابی‌ها از در و دیوار تیم ملی می‌بارند، نکته مبهمی است که چشم‌ها را بار دیگر خیره می‌کند و آن هم در حالی که سرخابی‌ها از حداکثر ۱۲ امتیازی که در دو هفته اول لیگ فرا رویشان بوده، فقط ۴ پوئن را اندوخته‌اند (۳ تا برای پرسپولیس و فقط یکی برای استقلال). تأکید مجدد ویلموتس و دستیارانش برای حضور وسیع لژیونرها در اردوی ملی با توجه به تجربه و کارآیی بین‌المللی آنها قابل درک است و مهدی طارمی پس از ورود عالی و موفق‌اش به لیگ برتر پرتغال از هر جهت سزاوار فراخوانی بوده اما جای تقریباً ثابت این نفرات در تیم ملی به این معناست که زبده‌های مقیم وطن و حاضران در لیگ داخلی مجبورند تن به دوره تازه‌ای از کم شدن موقعیت‌های خودنمایی‌شان در تیم ملی بدهند و هر زمان که دیدارهای این تیم از راه می‌رسد، بپذیرند که رل‌های ارائه شده به آنها چیزی فراتر از نقش‌های دوم و سوم نخواهد بود.
بهره‌های هم‌اندیشی
آنچه ویلموتس را به رغم حفظ و استمرار بخشیدن به برخی مؤلفه‌های کاری کارلوس کی‌روش از وی متمایز می‌سازد، احترام بسیار بیشتری است که او به نهادها و آدم‌های زبده فوتبال ایران می‌گذارد. او در همین راستا خواستار جلسات هم‌اندیشی لازم با مربیان لیگ برتری شده و جدیدترین آنها را هم روز شنبه سپری کرد و طی آن با اکثر این مربیان آشنا و همکلام شد و از برنامه‌های خود گفت و از برنامه‌های آنان مطلع شد.
ویلموتس بر اساس بندهای قراردادش باید یک نظارت عالیه بر عملکرد و نحوه کار تیم‌های ملی پایه هم داشته باشد ولی تا این لحظه جز حضور کوتاه‌مدت و گاه به گاه در محل تمرینات این تیم‌ها و صحبت‌های امیدبخش برای نوجوانان و جوانان کاری انجام نداده و این همانقدر به سبب متمرکز بودن او بر تیم اصلی (ملی بزرگسالان) است که به دلیل حضور او در نیمی از اوقات در خارج از کشور و دوری از تهران و وقت نداشتن برای انجام سایر وجوه قراردادش.
می‌توان او را به سبب «پروازی بودن» تحت سرزنش قرار داد اما تا زمانی که فدراسیون نظارت لازم و دقیق بر امور تیم ملی و حسن اجرای کارها در آن را نداشته و در این زمینه با ویلموتس از نو هم‌نظری و اتمام حجت نکند ورود به مقوله‌های ثانوی و ثالث و وجوه جنبی و تکمیلی قرارداد او غیر الزامی جلوه می‌کند.
صبر داشته باشیم
ایران پس از بازی با هنگ‌کنگ در حد فاصل ماه‌های مهر ۹۸ تا خرداد ۹۹ سایر دیدارهای خود را در گروه سوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ در قاره آسیا مقابل رقبایی مانند کامبوج، بحرین و عراق هم انجام می‌دهد و کار اصلی فقط پس از آن تاریخ آغاز می‌شود. زمانی که ایران در مرحله سوم (و نهایی) انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ در قاره آسیا با رقبایی ستیز خواهد کرد که بسیار قوی‌تر از کامبوج و هنگ‌کنگ و حتی عراق و بحرین خواهند بود و با اینکه رویکردهای تهاجمی ویلموتس تیم ایران را وارد مرحله‌ای تازه از حیات بین‌المللی خود کرده و رقبای عادت کرده به بازی‌های تدافعی ایران را غافلگیر خواهد کرد اما برای شناخت عیار حقیقی کار ویلموتس و میزان تأثیر آن بر فوتبال ملی باید صبری بیشتر داشت و بازی قریب‌الوقوع مقابل هنگ‌کنگ چیز زیادی را در این ارتباط دستگیرمان نخواهد کرد و تبعات و نتایج زندگی و کار ویلموتس بر اساس باورهای کی‌روش در آینده‌ای بالنسبه دورتر مشخص خواهد شد.
