روز گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه تعداد تماشاگران خانمی که قرار است بازی ایران – کامبوج را با حضور در استادیوم آزادی تماشا کنند، مشخص شده است. بر این اساس فدراسیون فوتبال در استادیوم آزادی دو سکو را برای استقرار خانم ها پیش بینی کرده است و قرار است ۱۶۰۰ تماشاگر خانم این […]
روز گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه تعداد تماشاگران خانمی که قرار است بازی ایران – کامبوج را با حضور در استادیوم آزادی تماشا کنند، مشخص شده است. بر این اساس فدراسیون فوتبال در استادیوم آزادی دو سکو را برای استقرار خانم ها پیش بینی کرده است و قرار است ۱۶۰۰ تماشاگر خانم این بازی را از نزدیک تماشا کنند.
این خبر در زمانی منتشر شده است که حال و هوای ورزش و جامعه تحت تاثیر مرگ درلخراش سحر خدایاری قرار دارد. حادثه ای که با واکنش مجامع بین المللی وزرشی نیز مواجه شد. بر این اساس می توان گفت حضور ۱۶۰۰ نفر از بانوان در ورزشگاه آزادی به شدت تحت تاثیر شرایط زمانی قرار گرفته است. با این وجود سوالات متعددی اذهان عمومی را به خود جلب می کند.
اولین سوالی که مطرح می شود این است که آیا در یک ورزشگاهی با ظرفیت یکصد هزار نفر، اختصاص تنها ۱۶۰۰ صندلی به بانوان کافی می باشد؟
با توجه به آمار بانوان علاقه مند به فوتبال، نمی توان باور داشت که آنان بتوانند از طریق سایت اقدام به تهیه بلیط کنند چرا که تنها در چند ثانیه این ظرفیت تکمیل می شود. بنابراین سوالی که مطرح می شود این است این تعداد نفرات چگونه می توانند مجوز ورود به ورزشگاه را تهیه کنند؟
در مسابقات لیگ جهانی والیبال وقتی مسئولان فدراسیون والبیال برای حضور بانوان تحت فشار قرار گرفتند، برای رفع مسئولیت، بخشی از سالن را به پرسنل زن فدراسیون والیبال و نفرات گزینش شده اختصاص دادند. حال گمان می رود فدراسیون فوتبال نیز تلاش دارد تجربه فدراسیون والیبال را در فوتبال به کارگیرد و با پر کردن بخش کوچکی از ورزشگاه آزادی با نفرات گزینشی خود از فشار فیفا بر فدراسیون فوتبال بکاهند.
