علی کمانگری / در روز‌هایی که غیبت سیاوش یزدانی و عارف غلامی برابر صنعت نفت آبادان قطعی شده بود و حضور وریا غفوری هم در ترکیب اصلی در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، شایعه بازگشت به دفاع چهارنفره در اطراف اردوی استقلال به گوش می‌رسید. شایعه‌ای که جمعه شب و در ورزشگاه تختی […]
علی کمانگری /
در روز‌هایی که غیبت سیاوش یزدانی و عارف غلامی برابر صنعت نفت آبادان قطعی شده بود و حضور وریا غفوری هم در ترکیب اصلی در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، شایعه بازگشت به دفاع چهارنفره در اطراف اردوی استقلال به گوش می‌رسید. شایعه‌ای که جمعه شب و در ورزشگاه تختی آبادان رنگ واقعیت به خود گرفت. فرهاد مجیدی که برای این مسابقه علاوه بر نفرات ذکر شده، باقری، ریگی و میلیچ را هم در ترکیب خود نداشت، بعد از ۲۲ هفته استقلال را به دفاع چهارنفره برگرداند. این تصمیم فرهاد از جنبه‌های مختلفی به سود آبی‌پوشان تمام شد. ۱- در غیاب دو تن از هافبک‌های دفاعی استقلال، عملاً دست فرهاد برای استفاده از یک هافبک با قابلیت تدافعی بالا در کنار علی کریمی خالی بود. آرش رضاوند هم پیش‌تر نشان داده بود که با توجه به فیزیک بدنی و ظرافت ذاتی بازی خود، از پس بازی در پست هافبک دفاعی برنمی‌‌‌آید، لذا مجیدی ترجیح داد هافبک‌های خود را در عدد سه محدود کند و رضاوند و اسماعیلی را روی دست کریمی به کار گیرد. ۲- در غیاب دو دفاع وسط اصلی استقلال، استفاده از آرایش سه نفره در خط دفاع و قرار دادن عظیم گوک، شاهین طاهرخانی یا آرش داجلیری در کنار چشمی و دانشگر، به مثابه قمار بزرگی بود که می‌توانست شانس کسب سهمیه استقلال را به پایین‌ترین حد خود متمایل کند، پس فرهاد آرایش دفاع را به چهار نفر رساند تا چشمی و دانشگر قلب دفاع را پوشس دهند، آرش داجلیری در جناح راست قرار گیرد و البته اجازه نفوذ‌های بسیار اندک داشته باشد تا در روزی که استقلال تنها یک هافبک دفاعی تخصصی را در ترکیب خود دارد، چندان روی ضدحملات آسیب‌پذیر نباشد. این مسأله خود به خود دست میلاد زکی‌پور را برای حضور‌های بیشتر در حملات باز می‌گذاشت و او توانست در این مسابقه با ارسال دو پاس کلیدی و دو سانتر و زدن دو دریبل موفق و یک شوت دیدنی، عملکرد بسیار مؤثری در حملات داشته باشد. به واقع استقلال با استفاده از آرایش ۲-۴-۴ در این مسابقه، تعادل بهتری را بین فاز دفاع و حمله خود برقرار کرد.
آنها توانستند بعد از دو مسابقه مقدماتی لیگ قهرمانان آسیا، بار دیگر موفق شوند برتری خود را بعد از زدن گل اول در یک بازی بسیار سخت و در گرمای ۵۰ درجه آبادان و در غیاب شش بازیکن اصلی خود حفظ کنند. این حفظ برتری بی‌گمان مهمترین دستاورد استقلال در این مسابقه بود. اتفاقی که آبی‌ها بخشی از آن را مدیون انتخاب آرایش درست توسط فرهاد مجیدی‌اند و بخش دیگر آن را مدیون عملکرد عالی تمام چهار مدافع خود و البته سیدحسین حسینی که دو واکنش عالی را روی شوت‌های آل‌کثیر و جعفر سلمانی از خود نشان داد.
حال به فاصله پنج هفته تا پایان مسابقات، استقلال با یک بازی کمتر و ۴۱ امتیاز، در رده پنجم قرار دارد و می‌تواند امیدوار باشد با پیروزی مقابل پارس جنوبی جم در دیدار معوقه، خود را به رده دوم یا سوم (بستگی به نتایج فولاد در بازی‌هایش معوقه‌‌اش دارد) برساند. به واقع غیبت غلامی، یزدانی، ریگی و باقری تبدیل به توفیقی اجباری برای فرهاد در این دیدار شد. استقلال همچنان در طراحی حملات خود با مشکلات بنیادین مواجه است و در این مسابقه هم گل اول آنها روی یک بازی مستقیم و گل دوم هم روی ضد‌حمله به دست آمد اما شاید وقت آن رسیده باشد که فرهاد با تثبیت آرایش چهار دفاعه در تیم خود، هم نظم سازمان دفاعی‌اش را در پنج هفته پایانی بهبود ببخشد و هم از زیر سایه سنگین ۲-۵-۳ استراماچونی خارج شود.
