جشن چهارمین قهرمانی پیاپی پرسپولیس در لیگ برتر شب گذشته و پس از بازی سرخپوشان مقابل ذوب آهن برگزار شد. با توجه به اینکه در دوران کرونا قرار داریم، از طرف سازمان لیگ اعلام شد که طبق معمول چند ماه گذشته، خبرنگاران اجازه حضور در ورزشگاه را برای پوشش جشن قهرمانی پرسپولیس ندارد […]
جشن چهارمین قهرمانی پیاپی پرسپولیس در لیگ برتر شب گذشته و پس از بازی سرخپوشان مقابل ذوب آهن برگزار شد. با توجه به اینکه در دوران کرونا قرار داریم، از طرف سازمان لیگ اعلام شد که طبق معمول چند ماه گذشته، خبرنگاران اجازه حضور در ورزشگاه را برای پوشش جشن قهرمانی پرسپولیس ندارد و افراد اضافی هم در ورزشگاه حضور نخواهند داشت.
وقتی بازی آغاز شد و از همه مهم‌تر جشن قهرمانی پرسپولیس کلید خورد، مشخص شد که تمام عوامل در ورزشگاه آزادی حضور دارند و فقط ورود خبرنگاران رسانه‌های نوشتاری ممنوع بوده است. کافی است نگاهی به فهرست افرادی که در جشن قهرمانی پرسپولیس حضور داشتند بیندازید تا متوجه بشوید اوضاع از چه قراره بوده است.
وزیر ورزش، حیدر بهاروند، مهدی محمد نبی، تقریبا تمام کادر اداری سازمان لیگ، تمام اعضای باشگاه پرسپولیس، بیش از ۲۰ مشوق این باشگاه، پرسنل رسانه‌ای باشگاه پرسپولیس، جمعیت حامیان هواداران که مسئولیت مدیریت ساخت سکوی قهرمانی را بر عهده داشتند، نیروهای سازمان صدا و سیما که برای پخش زنده بازی در ورزشگاه حضور داشتند، خبرنگاران صداوسیما، عکاس، مسئولان هیئت فوتبال تهران و فدراسیون فوتبال حضور داشتند، اما جای خالی خبرنگاران که رکن اصلی و اساسی رقابت‌های فوتبال محسوب می‌شوند، احساس می‌شد.
ظاهراً فقط حضور خبرنگاران رسانه‌های نوشتاری باعث شیوع ویروس کرونا می‌شد! کافی است به تصاویر و فیلم‌های جشن قهرمانی نگاه کنید و ببینید تقریبا درصد بالایی از آنهایی که کنار زمین حضور داشتند یا حتی در جشن قهرمانی حاضر هستند، کوچکترین موارد را برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام ندادند، اما خبرنگاران رسانه‌های نوشتاری به بهانه جلوگیری از شیوع ویروس کرونا آن هم در روز خبرنگار، جایی در ورزشگاه نداشتند و مقابل آنها تابلوی ورود ممنوع زده شد.
نکته جالب اینجاست که مدیران باشگاه پرسپولیس و مسئولان سازمان لیگ برای حضور برخی از این افراد توضیحات جالبی دارند. مثلا مسئولان سازمان لیگ اعتقاد دارند باید تعدادی از افراد جمعیت حامیان هواداران در ورزشگاه حضور داشتند تا کار‌های مراسم جشن قهرمانی را انجام بدهند. حتی مدیران سازمان لیگ این طور عنوان می‌کنند که برخی از این افراد، در حین برگزاری بازی در تونل ورزشگاه حضور داشتند و بازی را هم از نزدیک ندیدند و برای حفاظت از مسائل حرفه‌ای بازی، تلفن همراه آنها ضبط شده بود.
از طرفی مسئولان باشگاه پرسپولیس اعتقاد دارند با توجه به اینکه طرفداران و اعضای کانون هواداران باشگاه در چند روز گذشته زحمات زیادی را برای اجرای طرحهای موزاییکی کشیدند، حق آنها بوده که برای بازی در ورزشگاه باشند. حتماً مسئولان صدا و سیما هم اعتقاد دارند که برای پوشش زنده بازی و مراسم، حضور نیروهای‌شان در ورزشگاه الزامی بوده و قطعاً حضور عکاسان هم الزام خودش را داشت.
آن طرف هم مسلما اعضای هیئت فوتبال می‌گویند نفرات‌شان باید در ورزشگاه و در جشن قهرمانی حضور داشتند تا در اجرای مراسم کمک کنند، اما ظاهراً فقط حضور خبرنگاران بسیار خطرناک بود که با بی‌مهری محض از سوی سازمان لیگ، روی نام‌شان خط قرمز کشیده شد.
این اتفاق در حالی رقم خورد که می‌شد به راحتی نهایتا ۱۰ خبرنگار از رسانه‌های مختلف را در ورزشگاه و در روز خبرنگار پذیرا بود و با فاصله‌گذاری اجتماعی، آنها هم به کار و حرفه خود مشغول می‌شدند، اما این کج‌سلیقگی از سوی مسئولان صورت گرفت تا فقط خبرنگاران رسانه‌های نوشتاری غایب جشن قهرمانی باشند. حتی از سوی باشگاه پرسپولیس آن‌قدری که برای حضور افراد دیگر تلاش صورت گرفت، برای حضور خبرنگاران تلاشی دیده نشد.
سوال بعدی اینجاست:
– آیا تمام افرادی که شب گذشته در ورزشگاه حضور داشتند و از نزدیک کنار زمین یا در جشن قهرمانی بودند، تست کرونا داده‌اند؟
– جواب تست همه آنها منفی بوده؟
– اگر کسی در این شرایط کرونا بگیرد یا ناقل کرونا بوده باشد چه کسی پاسخگو است؟
– آیا سازمان لیگ می‌تواند پاسخگو باشد؟
– آیا باشگاه پرسپولیس، فدراسیون فوتبال، صدا و سیما، هیئت فوتبال تهران و … می‌توانند پاسخگو باشند؟
– آیا تمام افرادی که شب گذشته در ورزشگاه آزادی بودند پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کردند؟
– آنهایی که کنار زمین بدون رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی کنار هم ایستاده بودند پروتکل‌ها را رعایت کردند؟
قطعاً جواب همه این سوالات منفی است. از زمانی که کرونا شیوع پیدا کرد، سازمان لیگ با تصمیمی درست مانع از حضور خبرنگاران در ورزشگاه شد و این تصمیم با حمایت اصحاب رسانه هم روبرو بود، اما آیا در بازی شب گذشته، قوانین به درستی رعایت شد؟
شاید اگر مثل بازی‌های قبل، خبری از افراد اضافی در ورزشگاه نبود هیچ‌کس اعتراضی نمی‌کرد، اما تصمیمات یک بام و دو هوای مسئولان برگزاری بازی، خاطره‌ای بد در روز خبرنگار برای خبرنگاران ورزشی رقم زد تا این روز و اتفاقات آن هیچ‌وقت از ذهن اصحاب رسانه پاک نشود.
