ماجرای انتقال «مفت» طارمی
ماجرای انتقال «مفت» طارمی

  وصال روحانی / در آستانه انتقال بسیار محتمل مهدی طارمی به پورتو، یکی از بزرگان فوتبال اروپا باید متذکر شد وی مدیون دو مرد ویژه است. یکی علی‌دایی که هفت سال پیش در عصر مدیریت لرزان حمیدرضا سیاسی بر باشگاه پرسپولیس اجازه داد طارمی که آقای گل «لیگ ‌یک» شده بود، در تمرینات این […]

  وصال روحانی /
در آستانه انتقال بسیار محتمل مهدی طارمی به پورتو، یکی از بزرگان فوتبال اروپا باید متذکر شد وی مدیون دو مرد ویژه است. یکی علی‌دایی که هفت سال پیش در عصر مدیریت لرزان حمیدرضا سیاسی بر باشگاه پرسپولیس اجازه داد طارمی که آقای گل «لیگ ‌یک» شده بود، در تمرینات این تیم شرکت کند و پس‌از دیدن غنای کار او با عضویتش در جمع سرخ‌ها موافقت کرد و دیگری کارلوس کی‌روش که پس‌از دیدن توانایی‌های خاص این مهاجم بوشهری، وی را به تیم ملی ایران فراخواند و او را به مدارجی رساند که گلزنی در بالاترین سطح فوتبال جهان را هم بیاموزد و تبدیل به فورواردی شود که در تابستان رو‌به اتمام امسال سه بزرگ «سنتی» فوتبال پرتغال یعنی پورتو، بنفیکا و اسپورتینگ برای جذب وی صف بسته‌اند.
  یک ۲۸ ساله روپا
برای ابراز تمایل سرخ‌های لیسبون (بنفیکا)، سفید و آبی‌های شهر اوپورتو (پورتو) و سفید و سبزهای لیسبون (اسپورتینگ) به استخدام طارمی انواع دلایل وجود داشت و دارد. درست است که او ۲۸ ساله شده و این را سن ایده‌آلی برای بازیکنی در صدد اوجگیری کامل در فوتبال اروپا نمی‌دانند اما آمار حاصله و شکل بازی طارمی نشانگر این است که این مهاجم بلند بالای جنوبی می‌خواهد از تک تک دقایق پیش روی خود برای رسیدن به بالاترین سطح ممکن در فوتبال قاره سبز سود جوید و زمان از دست رفته را جبران کند.
  پل عبور به‌ سمت اروپا
پل عبور طارمی از لیگ ایران به سمت لیگ‌های اروپایی، لیگ قطر بود که طارمی دو فصل در تیم الغرافه این کشور عضویت یافت. این دوره برخی موفقیت‌ها و بعضی ناکامی‌ها را برای طارمی در بر داشت اما وقتی سران الغرافه با وی قطع همکاری کردند، مشخص شد او همان متاع دلخواه آنها نبوده است. قدم بعدی که طارمی را در عین علاقه مجدد پرسپولیس به صید وی راهی ریوآوه پرتغال کرد، مؤثرترین و بهترین اقدام او و چیزی بود که تحول بزرگ کنونی وی و جایگاه شامخ‌اش را فراهم آورد. طارمی در همان فصل نخست حضورش در لیگ برتر پرتغال ۱۸ گل زد، ۳ پاس گل داد و هفت پنالتی هم برای تیمش گرفت تا ریو‌آوه یکی از بهترین فصول خود را سپری کند. اگر مجموع دیدارهای ریوآوه را در جام‌های مختلف داخلی و خارجی در فصل ۲۰۱۹ مبنا بگذاریم، او ۲۱ گل زد، ۵ پاس گل داد و ۸ پنالتی را موجب شد که برای یک مهاجم تازه وارد به لیگ فنی و دشوار پرتغالی، ارقامی بسیار بالا و اسباب مباهات است. به واقع در عصر قبلی هجوم بازیکنان ایران به لیگ‌های اروپایی هم که در اواخر دهه ۱۹۹۰ محقق شد، هرگز مشاهده نشده بود که یک مهاجم اینطور بدرخشد، قوی عمل کند. گل‌های زیادی بزند و بسازد و به یکی از بهترین‌های سال آن لیگ تبدیل شود.
  آقای گل حق «او» بود
اگر طارمی در نهایت عنوان آقای گل لیگ پرتغال را کسب نکرد، به ‌این سبب بود که دو مهاجم خارجی تیم بنفیکا هم به اندازه وی گل زده بودند و یکی از آنها به سبب ارسال پاس‌های گل بیشتر بالای دست طارمی نشانده شد. البته طارمی مثل هر فرد دیگری که در شرایطی از این دست قرار گیرد، می‌تواند خود را آقای گل لیگ تصور و معرفی کند زیرا معیار نخست و اصلی تشخیص چنین فردی همان تعداد گل‌های زده است و نه شمار پاس‌های گل (که عنوان و جدول مخصوص به خود دارد) و نه حتی شمردن پنالتی‌ها و اهدای عنوان به فردی که پنالتی‌هایش در میان گل‌های به‌ ثمر رسیده کمتر از رقبایش باشد.
  آینده ‌بهتر شرکای طارمی
طرز تلقی و برداشت صحیح از عملکرد یک مهاجم هرچه باشد، طارمی در پایان فصلی درخشان در ریوآوه و فقط هفت سال بعد از اینکه در لیگ دسته اول ایران در صدر جدول گلزنان جای گرفت، در آستانه مهم‌ترین نقل و انتقال زندگی‌اش قرار گرفته است. شاید برنده بزرگ این ماجرا را باید پورتو دانست که در ازای بستن قراردادی چهارساله فقط شش میلیون یورو به ریوآوه خواهد داد و درست است که باید دستمزد قابل ذکری را هم در هر فصل به‌ طارمی بدهد اما برای مهاجمی در اندازه‌های طارمی و با توجه به دستاوردهای جالب او، چنین رقمی شاید مفت به ‌نظر آید. این در حالی است که مهاجم برزیلی بنفیکا و شریک آقای گلی طارمی در انتقالی به بهای ۳۰ میلیون یورو به تیم تازه‌اش خواهد پیوست و همین نشان می‌دهد که چقدر ایجنت این مهاجم خارجی بنفیکا زرنگ بوده و تا چه میزان مشاوران و افراد «کار راه‌انداز» طارمی معمولی و حتی ضعیف عمل کرده‌اند.
  در باشگاه ذاتاً قوی مورینیو
شاید هم رویای بازی در تیم ذاتاً بزرگی مثل پورتو که در سال ۱۹۸۷ با گل شعبده‌بازانه رباح ماجر الجزایری و با شکست دادن بایرن مونیخ معروف برای اولین بار قهرمان اروپا شد و در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ با هدایت آهنین ژوزه مورینیو یکی از بزرگترین مربیان عصر مدرن ابتدا جام یوفا و سپس لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد، چنان شیرین است که طارمی حاضر است با رقمی بسیار کمتر هم سفید و آبی‌‌پوش و عضوی از این باشگاه همیشه مدعی شود. طارمی که امیدوار بود برای بازی دوستانه ۱۷ شهریور تیم ملی با ازبکستان مورد استفاده دراگان اسکوچیچ سرمربی کروات ایران قرار گیرد و با لغو این دیدار دوباره در پرتغال مستقر شده، امروز و فرداست که قرارداد جدیدش را امضا و کار را تمام کند. این در حالی است که معبود و راهنمای طارمی که همانا دایی باشد، هرگز در آرمینیا بیلفلد و حتی بایرن مونیخ و هرتابرلین به آمار شگفت‌انگیز نرسید که طارمی امسال در لیگ پرتغال به آن دست یافت و اگر علیرضا جهانبخش سابقه انجام چنین کاری را در تیم الکمار هلند دارد و سردار آزمون هم آقای گل لیگ روسیه است اما ارزش کیفی بیشتر لیگ پرتغال سبب می‌شود کار طارمی بزرگتر و مهم‌تر جلوه کند.
  پایانی پرشکوه‌تر
پایان این راه کجاست؟ کسی به‌ درستی نمی‌داند اما انتقال به پورتو می‌تواند فقط آغاز حضوری طولانی‌تر و موفق‌تر برای طارمی در سطح اول فوتبال اروپا باشد و شاید همانطور که کی‌روش هم پیش‌بینی کرده است او به نقطه‌ای طلایی و غیر قابل وصف برسد که هر مهاجمی در اروپا آرزوی نیل به آن را دارد.