علی کمانگری / پس از ماه‌ها سرانجام اولین پرده از نمایش‌های تیم ملی زیر نظر دراگان اسکوچیچ به روی صحنه رفت و ایران توانست با دو گل آزمون و طارمی به بردی روحیه‌بخش مقابل ازبکستان دست یابد. لیست تیم ملی ایران برای دو بازی تدارکاتی‌اش مقابل ازبک‌ها و مالی دچار تغییرات زیادی شده […]
علی کمانگری /
پس از ماه‌ها سرانجام اولین پرده از نمایش‌های تیم ملی زیر نظر دراگان اسکوچیچ به روی صحنه رفت و ایران توانست با دو گل آزمون و طارمی به بردی روحیه‌بخش مقابل ازبکستان دست یابد. لیست تیم ملی ایران برای دو بازی تدارکاتی‌اش مقابل ازبک‌ها و مالی دچار تغییرات زیادی شده بود. دیگر خبری از چهره‌های ثابت چند سال اخیر چون ابراهیمی، شجاعی، دژاگه، انصاری‌فرد، عزت‌اللهی، رضاییان و غفوری نبود و بیرانوند، جهانبخش و پورعلی‌گنجی هم به دلیل مصدومیت این اردو را از دست داده بودند. ایران با ترکیب ۲-۴-۴ لوزی کار را آغاز کرد و همانند تیم ازبکستان که چهار بازیکن از تیم پاختاکور در ترکیب اولیه‌اش حضور داشتند، در تیم ایران هم چهار بازیکن پرسپولیس فیکس بودند. همچنین در ترکیب ازبکستان سه لژیونر حاضر بودند؛ یک بازیکن از لیگ بلغارستان، یک بازیکن از لیگ کره و شومورودوف از تیم جنوا.اتخاذ سیستم ۲-۴-۴ لوزی دو مزیت بزرگ برای تیم ایران داشت؛ اول آنکه فرصت مناسبی برای علی قلی‌زاده فراهم شد تا در پست ۱۰ و پشت سر دو مهاجم هدف ایران قرار گیرد و آزادی عمل بالایی داشته باشد. دیدیم که فوتبالیست تکنیکی تیم شارلروا توانست با ثبت دو پاس کلیدی، دو دریبل موفق و تأثیر‌‌گذاری روی گل اول، عملکرد خوبی از خود به جای بگذارد. دومین مزیت آرایش برگزیده اسکو، استفاده همزمان از طارمی و آزمون در مرکز خط حمله تیم ملی بود.
ایران در این سال‌ها زیر نظر ویلموتس و کی‌روش، عادت به استفاده از سه آرایش ۱-۴-۱-۴، ۱-۳-۲-۴ و ۳-۳-۴ داشت که در تمامی این آرایش‌ها ما فقط یک مهاجم هدف داشتیم و سایر بازیکنان چون طارمی، انصاری‌فرد و رضایی مجبور به بازی در پست هافبک کناری یا بال بودند؛ در نتیجه وظیفه کمک به مدافعان کناری به هنگام دفاع هم به آنها واگذار می‌شد اما در بازی با ازبکستان، وظیفه دفاعی طارمی و در ادامه قایدی و رضایی، محدود به پرسینگ از جلوی زمین می‌شد و این نفرات توانستند بخش بیشتری از انرژی‌شان را صرف کار‌های تهاجمی کنند.
همچنین با توجه به هماهنگی و درک متقابل بسیار بالایی که طی این سال‌ها میان آزمون و طارمی شکل گرفته، حضور همزمان این دو در مرکز خط حمله، فرصت شکل‌گیری کار‌های ترکیبی بیشتری را نصیبشان خواهد کرد. این مسأله می‌تواند هر خط دفاعی را در قاره آسیا باز کند.اما مشکل استفاده اسکوچیچ از این آرایش، نبود یک تخریب‌چی تخصصی برای بازی در پست ۶ یا هافبک دفاعی جلوی مدافعان بود. نوراللهی در این سال‌ها عادت داشته تا در کنارش یک تخریب‌چی مثل کمال، ربیع‌خواه و این اواخر سرلک حضور داشته باشد تا او بتواند بیشتر در فاز تهاجمی به تیم کمک کند؛ حاجی‌صفی هم در تیم ملی کنار جنگجویی چون امید ابراهیمی به کار گرفته شده و حتی علی کریمی استقلال هم اغلب در کنارش بازی‌خراب‌کنی چون ریگی را دارد اما حضور همزمان نور و احسان که هیچ‌کدام یک تخریب‌چی تخصصی نیستند، باعث شد ایران در صحنه‌هایی، منطقه ۱۴ (فضای جلوی مدافعان میانی) را از دست رفته ببیند و شوت‌های بازیکنان ازبک از این فضا یک بار به تیر دروازه برخورد کرد و بار دیگر گل شد. در مجموع می‌توان به اولین نمایش تیم ملی زیر نظر اسکو نمره قبولی داد. تنوع تاکتیکی خوبی در فاز تهاجمی تیم ایران وجود داشت و به نظر می‌رسد اگر دراگان بتواند پست ۶ مورد نظر خود را بیابد، ایران در فاز تدافعی هم به صلابت لازم خواهد رسید.
