فرشاد کاس‌نژاد / داستان انتقال محمد نادری از کورتریک بلژیک به استقلال فقط یکی از مثال‌ها برای بازنده بودن تاریخی باشگاه‌های ایرانی در نقل و انتقالات است. در باشگاه‌های ایرانی یا بازیکنان به رایگان جدا می‌شوند یا باشگاه ایرانی هنگام خرید بازیکن همیشه سمت زیانبار ماجرا ایستاده است. این رویه همیشگی و اصلاح‌ناپذیر […]
فرشاد کاس‌نژاد /
داستان انتقال محمد نادری از کورتریک بلژیک به استقلال فقط یکی از مثال‌ها برای بازنده بودن تاریخی باشگاه‌های ایرانی در نقل و انتقالات است. در باشگاه‌های ایرانی یا بازیکنان به رایگان جدا می‌شوند یا باشگاه ایرانی هنگام خرید بازیکن همیشه سمت زیانبار ماجرا ایستاده است. این رویه همیشگی و اصلاح‌ناپذیر است و احتمالاً تا روزی که سود و زیان باشگاهداری برای مدیران اهمیتی نداشته باشد، ادامه خواهد داشت. با شناخت از سیاق رایج مدیریت، پایان زودهنگامی برای این رویه پیدا نمی‌شود.
استقلال از نقل و انتقال بازیکنانش هیچ سهمی ندارد. قراردادها همواره فرصت جدایی در بهترین شرایط را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد و فروش بازیکن در این باشگاه محل درآمدزایی محسوب نمی‌شود. آخرین درآمد‌ها از فروش بازیکن مربوط به انتقال مجید حسینی به ترابوزان اسپور و اللهیار صیادمنش به فنرباغچه بود که می‌خواستند با درآمد دومی مطالبات وینفرد شفر را بپردازند و هیچ‌کس نفهمید چرا صیادمنش رفت و شفر همچنان طلبکار است. در یکی از آخرین موارد، کسب درآمد از انتقال مجید حسینی هم پر از حرف و حدیث بود. قرارداد شفافیت کافی نداشت و چه بسا اگر مجید حسینی و فنرباغچه وقت و حوصله پیگیری حقوقی را داشتند، می‌توانستند به پرداخت پول تن ندهند. در قرارداد حسینی شفاف تعیین نشده بود که سهم استقلال از انتقال چقدر است. باشگاه استقلال در قرارداد امید نورافکن نیز نشان داده بود که چقدر به عقد قرارداد بی‌توجه است و چه درآمدهایی را از دست می‌دهد.
تکرار این بی‌توجهی از یک تعمد برای ایجاد زیان‌ها خبر می‌دهد و باورکردنی نیست که تمام اشتباهات در قراردادها سهوی باشد. این روزها شفاف نیست که مبلغ ۲۰۰ هزار دلاری که باشگاه بلژیکی کورتریک طلب کرده چگونه پرداخت می‌شود و این خرید چطور برای استقلال نفع مالی دارد. بعدها هم روشن نخواهد شد. احتمالاً یادتان هست که باشگاه استقلال برای استخدام جواد نکونام چه هزینه گزافی را تحمل کرد و چه توجیهاتی را از مدیر وقت باشگاه استقلال می‌شنیدیم. بعد از آن همه زیان، نکونام به الکویت رفت. استقلال همیشه تبحر وارونه‌ای در قراردادهای کوتاه‌مدت و از دست دادن رایگان بازیکنان دارد و این همواره در تکرار است.
باورش سخت است که یک باشگاه همیشه به یکی از مهمترین راه‌های درآمدزایی خود بی‌توجه باشد. در حالی‌که فوتبال ایران از حق پخش تلویزیونی و اینترنتی درآمدی ندارد، باید بیش از هر راهی از نقل و انتقالات بهره‌مند شود اما باشگاه ایرانی همیشه یک فروشنده بی‌منفعت و یک خریدار دست و دلباز است که بیشتر از توان اقتصادی‌اش معامله می‌کند.
در آخرین بیانیه هیأت مدیره استقلال خوانده‌ایم که مدیرعامل سابق باشگاه به رفتارهایی در نقل و انتقالات متهم شده که به مفهوم گران‌نمایی قیمت بازیکنان جدید است. این اتهام هرگز نه پیگیری و نه بررسی شده است. فردا درباره قرارداد و انتقال عجیب و زیان‌آور نادری نیز پیگیری و بررسی نخواهد شد. عجیب است که استقلال به این همه زیان عادت دارد و در اوج بحران‌های مالی به تغییر رفتار در نقل و انتقالات حتی نظری هم ندارد.
