مهرماه؛ برای تمام مردم شهر بهارگونه است؛ بهاری که آغازش با آغاز سال تحصیلی، آغاز تجربه‌های تازه، دوستی‌های تازه، دنیای تازه و خاطرات همراه است. کمتر کسی است که روز اول مهر را تجربه نکرده باشد؛ قریب به یقین روز اول مهر برای همه روز شروع مدرسه‌هاست. چه برای کسانی که از واپسین روزهای تابستان […]
مهرماه؛ برای تمام مردم شهر بهارگونه است؛ بهاری که آغازش با آغاز سال تحصیلی، آغاز تجربه‌های تازه، دوستی‌های تازه، دنیای تازه و خاطرات همراه است. کمتر کسی است که روز اول مهر را تجربه نکرده باشد؛ قریب به یقین روز اول مهر برای همه روز شروع مدرسه‌هاست. چه برای کسانی که از واپسین روزهای تابستان در تدارک این روز و روزهای پیش رویش بوده‌اند و چه برای کسانی که مدرسه‌های‌شان پشت زمان‌ها جا مانده است. محال است وقتی شور و غوغای دبستانی‌ها را می‌بینی و صدای زنگ مدرسه و بلندگوی آن به گوشت می‌رسد دلت برای لحظه‌ای جای آنها بودن تنگ نشود و دفتر کاهی خاطراتت ورق نخورد.
در حالی که اولین روز مهر ماه، احساسات خفته و تازه در دل همه جوانه می زند و شور و شوق این روز همه را فرا می گیرد، این روز روز پا گذاشتن به دنیای بی حد و حصر دانش و خرد و دانایی است. روزی که انسان را از کودکی ها، تاریکی و ناشناخته ها کم کم به دنیای روشن بینش و آگاهی هدایت می کند و دریچه ای تازه از دانش و یافته های بشر به او آموزش می دهد. قدرت تفکر و تعقل یکی از برترین نعمت‌هایی است که خداوند سبحان به انسان‌ها بخشیده است و همین ویژگی خاص است که به همراه دیگر امتیازات انسان را از سایر مخلوقات متمایز و برتر می‌کند. انسان به وسیله همین ویژگی خاص به کسب علم می‌پردازد و به وسیله کسب علم به شناخت خود، شناخت دنیای پیرامون خود و در نهایت شناخت مبدأ و منشأ جهان خلقت دست پیدا می‌کند.
روز اول مهر، صبح قشنگی دارد. انگار زمین خانه ها سبز شده اند. نونهالان خانواده ها، شکوفه کرده اند. شکوفه های مهری که بهار را چه بی صبرانه چشم به راه بوده اند. هم آنها که همه دنیاشان یک دست لباس نو و یک کیف و مداد و دفتر است. در این روز، گویی هوا هم خوب تر شده است؛ از بس که باران مهربانی در آسمان مدرسه ها می بارد. این روز، فرصتی برای یک طلوع جاویدان است. بهانه ای برای نوشتن بر سر سطر زندگی. روزی که ذهن کوچک آن همه کودک معصوم در بین راه مدرسه، پر از سوال و آسمان دلشان پر از صدای بال می شود.
«جشن شکوفه‌ها» و «غنچه‌ها»
امسال نیز، به شیوه سال های گذشته، کلاس اولی ها یک روز زودتر از دانش آموزان دیگر به مدرسه رفتند. مراسم آغاز ورود شکوفه‌ها به مدرسه، صبح دیروز شنبه ۳۱ شهریور، با حضور سید محمد بطحایی؛ وزیر آموزش و پرورش، عباسعلی باقری؛ مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران و رضوان حکیم زاده؛ معاون آموزش ابتدایی در دبستان پسرانه شهید امیری کیا برگزار شد.
سید محمد بطحایی ضمن تجلیل از خانواده و فرزند شهید مدافع حرم میثم مدواری گفت: آغاز سال تحصیلی بهاری است که ما در پابیز شاهد آن هستیم به ویژه امسال که سال تحصیلی مقارن با ایام عزاداری حضرت امام حسین (ع) و ماه محرم شده است و این پیامی برای کشور و عشق به میهن است.
وی ادامه داد: خوشبختانه توسعه پیش دبستانی در کشور ما باعث شده بچه ها در کلاس اول ابتدایی مدرسه را بهتر تحمل کنند و خودشان را بهتر تطبیق بدهند. اگر خاطرتان باشد در گذشته بسیاری از بچه ها در روز اول مدرسه گریه و بی تابی می کردند شاید این آرامشی که الان در مدارس اول ابتدایی وجود دارد به خاطر توسعه پیش دبستانی است.
وزیر آموزش و پرورش تاکید کرد: کار دروره ابتدایی بسیار پیچیده و دشوارتر از سایر دوره هاست و کار معلمان دوره ابتدایی به نسبت دیگر معلمان سخت تر است. معلمان خودشان را کاملا آماده کردند تا سال تحصیلی با شکوهی را شروع کنیم.
وی خطاب به دانش آموزان گفت: معلمان و آموزش و پرورش به دنبال این هستند که شرایطی را برای شما در مدارس فراهم کنند تا شما از آمدن به مدرسه شاد باشید و لذت ببرید. ما موانعی در مدارس داریم که باید برطرف شوند. مثلا فضای بازی دانش آموزان خیلی محدود است، در این مدرسه هم که حدود ۵۴۰ دانش آموز وجود دارد این فضا برای زنگ تفریح کوچک و کم است و ما در تلاشیم که این موانع را بر طرف کنیم.
همچنین عباسعلی باقری مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران گفت: ثروت برای هر کشوری، سازمانی یا جامعه‌ای، افراد آن جامعه و کارخانه تولید ثروت نیز خانواده و مدرسه است. امیدوارم این دو جا کار خودشان را خوب انجام دهند تا ما کشور توسعه یافته ای باشیم.
وی ادامه داد: امروز باید خدا رو شکر کنیم با همت آموزش و پرورش می توانیم شاهد این باشیم که دانش آموزان در مدارس ابتدایی از رتبه، آزمون و درس نجات پیدا کنند و به مدرسه می روند که لذت زندگی کردن را بیاموزند. امروز در مدارس تهران رتبه بندی، آزمون و کتب درسی نباید باشد و باید جایش لذت زندگی را به دانش آموزان منتقل کنیم.
