چقدر حقیر…
چقدر حقیر…
تقریباً همه این نوع ادبیات درخصوص فروپاشی غرب و آمریکا و حضور مقتدرانه در حیاط خلوت آمریکا و موارد بیشتری در دولت اول و دوم محمود احمدی‌نژاد به شکلی مطلوب‌تر انجام شد. آن هم در دورانی که کشوری مثل ونزوئلا، یک کشور ورشکسته نبود و رهبری چون «هوگو چاوز» داشت و سطح و عمق تحریم‌ها علیه کشور ما نیز به اندازه امروز نبود.

رسالت رسانه‌های مستقل نقد قدرت است نه مجیز دولت‌مردان. ضمن این ‌که دولت‌مردان و سیاسیون به قدر کافی، رسانه و تریبون دارند و هر روز یک‌طرفه از این تریبون‌ها بهره می‌گیرند و دستاوردهای خود را از بام تا شام توضیح می‌دهند و تبیین می‌کنند و لازم است رسانه‌های مستقل به ‌موازات رعایت اخلاق و تلاش برای افزایش آگاهی افکار عمومی و امیدپاشی، مسیرهای اشتباه یا اقدامات مبهم را نیز بشکافند و اگر لازم شد و در امری تردید داشتند، باید سکوت کنند تا زمان بگذرد و مترصد اوضاع باشند و ببینند وعده مدیران، محقق می‌شود یا نه و برای رسانه‌های مستقل شرم‌آور است که در دام تبلیغات رنگین و وعده‌های توخالی صاحبان قدرت بیفتند.

طی چند روز اخیر و در جریان سفر رییس‌جمهوری به سه کشور در حوزه آمریکای لاتین، بسیاری از رسانه‌های همسو با دولت آن را فتح بزرگ و دیپلماسی مهم تلقی کردند و با عنوانی چون «زبان دنیا» تلاش کردند دستاوردهایی که هنوز محقق نشده را بزرگ کنند.

روزنامه «جمله» نیز طی چند مطلب، از رویکرد سیاسی دولت سیزدهم در گسترش ارتباطات و مذاکره با کشورهای منطقه و حتی آمریکا، استقبال و توصیه کرد این گستره دیپلماسی باید به سمت همه کشورها از بلوک شرق تا غرب و از کشورهای منطقه تا مناطق دوردست چون آمریکای لاتین و شرق دور باشد.

نکته‌ای که در مورد این رویکرد دولت سیزدهم، برای ما مبهم است و بارها این موضوع را طرح کردیم این است که با وجود تحریم‌های دامنه‌دار غرب و با وجود ممنوعیت‌های مربوط به «fatf»، دولت چگونه می‌تواند به ثبات در تجارت با این کشورها برسد. این البته سوالی است که برای بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد و حتی نمایندگان مجلس نیز مطرح است و بعضاً باور دارند که این مناسبات دیپلماتیک، با وجود تحریم‌ها به عایدات اقتصادی منجر نخواهد شد.

روز گذشته یکی از نمایندگان مجلس با ادبیاتی تند و سرشار از تهمت و افترا به برخی رسانه‌ها  تاخت به این دلیل که چرا اخبار مربوط به سفرهای اخیر رییسی
را پوشش ندادند. جلالی، نماینده مجلس گفت: «روزنامه‌های حقیر نه خود و نه خدا را باور ندارند؛ ارتباط با آمریكای لاتین را آغاز كردیم اما این‌ها ساكتند؛ نمی‌دانم چه وابستگی‌ای به غرب و اسرائیل دارند كه این‌طور هستند.» این نماینده مجلس با انتقاد از -به تعبیر خود- روزنامه‌های ایرانی وابسته به غرب در ندیدن دستاوردهای دولت، گفت: «اقتدار جمهوری اسلامی بعد از ۴۴ سال به رخ جهانیان كشیده شده است.»

حجت‌الاسلام حسین جلالی نماینده مردم رفسنجان و انار در مجلس شورای اسلامی  دیپلماسی دولت پیشین را منفعلانه توصیف كرد و گفت: «دیپلماسی منفعلانه به دیپلماسی فعال تبدیل شده است؛ ما تا الان مدیریت می‌شدیم و الان مدیریت می‌كنیم.»

وی ادامه داد: «رویكرد ما به جهان و همسایگان البته با حفظ اصول، متفاوت شده است؛ نسبت به آمریكا و اسرائیل هیچ تغییری در سیاست‌مان ایجاد نشده است اما دیپلماسی ما راجع به دیگر نقاط جهان با سه اصل «عزت، حكمت و مصلحت»
پیش می‌رود.»

حجت‌الاسلام جلالی با اشاره به دشمنی‌های چندی پیش برخی همسایگان تصریح كرد: «رویكرد جدید دولت، دشمن‌ترین كشورها را به دوست تبدیل كرده است؛ امروز وزیر خارجه عربستان سعودی اینجاست و تعامل شروع شده است؛ با تعامل با عربستان، تفاهم دریایی پنج كشور عربستان، بحرین، كویت، عراق و ایران انجام شده است و الان ناو پنجم آمریکا باید خلیج فارس را ترک کند.» نماینده مجلس بر رابطه و دوستی با همسایگان تأكید كرد و گفت: «این دوستی و دلارزدایی آغاز شده است و جمهوری اسلامی با اقتدار در حیاط خلوت آمریكا حضور پیدا می‌كند؛ دوره افول و زبونی آمریكا و اسرائیل آغاز شده است و اقتدار جمهوری اسلامی بعد از ۴۴ سال به رخ جهانیان كشیده می‌شود؛ این دیپلماسی فعال با رویكرد خداباورانه و خدامحورانه است.»

وی به سكوت كنونی -به بیان خود- روزنامه‌های ایرانی وابسته به غرب اشاره كرد و اظهار داشت: «ما ارتباط با همسایگان را شروع كرده‌ایم این‌ها ساكتند؛ ارتباط با آمریكای لاتین را آغاز كردیم این‌ها ساكتند؛ به روسیه و چین می‌رویم ساكتند؛ من نمی‌دانم این‌ها چه وابستگی به غرب و اسرائیل دارند كه این‌طور هستند.»

درخصوص این اظهارات نماینده مجلس باید گفت تقریباً همه این نوع ادبیات درخصوص فروپاشی غرب و آمریکا و حضور مقتدرانه در حیاط خلوت آمریکا و موارد بیشتری در دولت اول و دوم محمود احمدی‌نژاد به شکلی مطلوب‌تر انجام شد. آن هم در دورانی که کشوری مثل ونزوئلا، یک کشور ورشکسته نبود و رهبری چون  «هوگو چاوز» داشت و سطح و عمق تحریم‌ها علیه کشور ما نیز به اندازه امروز نبود.

اگر قرار بود اتفاق خاصی برای اقتصاد کشور و معیشت مردم بیفتد، به ناگواری‌های سال ۹۰ تا ۹۲ دچار نمی‌شدیم که تصمیم به نرمش قهرمانانه بگیریم و با آمریکا به برجام برسیم. تمام حرف و سخن ما این است که ما نیز مانند هر انسان وطن‌دوستی از اقتدار کشور استقبال می‌کنیم و گسترش مناسبات با جهان را موجب عزت می‌دانیم. اما آن میزان از زیست در جهان آموختیم که «آزموده را نیازماییم» و با وعده سیاسیون، ذوق‌زده نشویم و به نتیجه‌بخش بودن راهی که قبلاً محمود احمدی‌نژاد بسیار سریع‌تر از رییسی رفت و مدعی شد کشورهای دنیا زنبیل در صف بستند تا با جمهوری اسلامی مناسبات اقتصادی برقرار کنند اما حاصل از

آن همه ادعا، هیچ و پوچ بود. قدری درنگ و تردید کنیم. نماینده محترم بیش از آن‌که این رویکرد و واکنش توأم با آرامش برخی رسانه‌ها را نشانه غربزدگی بداند، باید آن را نشانه پختگیِ ضمیر ناخودآگاه ایرانی بداند که بیش از سه هزار سال ریشه دارد و به سادگی فریفته نمی‌شود و برای چند بار فریب نمی‌خورد.

نکته آخر این‌ که خیام حکیم و شاعر بزرگ فارسی‌گوی در قالب یک رباعی به انسان‌ها توصیه می‌کرد:

«از دی که گذشت، هیچ ازو یاد مکن

فردا که نیامده است، فریاد مکن»

فراموش کردن گذشته و بی‌توجهی به آینده برای هر کسی نسخه خوبی باشد، برای «روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه» سمی مهلک است. چون آنان وظیفه و تکلیف دارند مانند نفسِ سرزنش‌گر، مدیران را به‌خاطر تصمیم‌های اشتباه گذشته هر روز و هر لحظه توبیخ کنند و مانند سربازان نگهبان و مشاوران امین، جامعه را از تبعات تصمیم‌های خلق‌الساعه بزرگان، نمایندگان و صاحبان قدرت، خوف دهند و این نه تنها عیب و نقص تلقی نمی‌شود که فضیلت است.