بپیش از شروع فینال کوپا دل ری لیونل مسی و بسیاری دیگر از بازیکنان بارسلونا حمایت خودشان از ارنستو والورده را نشان دادند و بیان کردند. شکست مقابل والنسیا و رقم خوردن پایان فصلی تلخ و تاریک اما بعید است این حمایتها را در سرنوشت مربی بارسا چندان تاثیرگذار جلوه دهد. بارسلونا شنبه شب در […]
بپیش از شروع فینال کوپا دل ری لیونل مسی و بسیاری دیگر از بازیکنان بارسلونا حمایت خودشان از ارنستو والورده را نشان دادند و بیان کردند. شکست مقابل والنسیا و رقم خوردن پایان فصلی تلخ و تاریک اما بعید است این حمایتها را در سرنوشت مربی بارسا چندان تاثیرگذار جلوه دهد.
بارسلونا شنبه شب در استادیوم بنیتو ویامارین برابر والنسیا با نتیجه ۲-۱ شکست خورد تا فرصت فتح کوپا دل ری برای پنجمین سال پیاپی و کسب دوگانه داخلی برای دومین فصل متوالی را از دست بدهد. دو گل از کوین گامیرو و رودریگو شاگردان مارسلینو که هفته پیش به شکلی تقریبا معجزهآسا جواز حضور در چمپیونز لیگ سال آینده را هم دریافت کردند را در همان نیمه اول از حریف نامدارشان پیش انداخت. بارسا در نیمه دوم با گل مسی به بازی برگشت، اما در نهایت این بازگشت کامل نشد تا تنها چند هفته بعد از آن شکست باورنکردنی در آنفیلد، تیم والورده باز هم طعم تلخ شکست را در بازیای بزرگ بچشد.
والنسیا با این پیروزی به اولین عنوانش از سال ۲۰۰۸ بدین سو رسید و پایان فصلی رویایی برای هوادارانش رقم زد. تیمی که در نیمههای فصل به شکل جدی با خطر سقوط مواجه شده بود، ماههای پایانی را با قدرت پشت سر گذاشت و جدا از قرار گرفتن در جمع چهار تیم بالای لا لیگا، قهرمانی کوپا دل ری را هم به دست آورد.
در سوی دیگر اما نکات مثبت چندانی در نمایش بارسلونا نمیتوان پیدا کرد. البته از منظر برخی از بارساییها خود این شکست مثبتترین نکته پایان فصل بود. بحث این هواداران بدین شکل است که نبوغ مسی در دو سه سال اخیر روی تمام نقاط ضعف بارسا سایه افکنده و کسب یک دوگانه داخلی دیگر، برای دومین فصل پیاپی، به این روند را ادامه میداد. حذف دوباره از چمپیونز لیگ، با یک شکست سنگین خارج از خانه دیگر، به علاوه زانو زدن مقابل والنسیا در فینال جام حذفی اما حقیقت این تیم را حالا مشخص کرده و مسئولین و مدیران باشگاه را مجبور به یک خانهتکانی اساسی در تابستان میکند.
نمایش برخی از بازیکنان بارسا برابر والنسیا واقعا هولناک بود. مسی یک روز قبل از فینال اعلام کرده بود ناتوانی بارسا در رقابت با حریفان در زمین به هیچ وجه قابل قبول نیست. و این دقیقا اتفاقی بود که در نیمه اول رخ داد. سمدو، آرتور، فیلیپه کوتینیو و ایوان راکیتیچ همه شبی بسیار بد را پشت سر گذاشتند. در واقع غیر از مسی که یکتنه مجبور بود بار تیم را، نه برای اولین بار در سالهای اخیر، به دوش بکشد، بازیکن دیگری نبود که بتوان خیلی ازش دفاع کرد. در این میان شاید فقط مالکوم و تاثیری که بعد از رفتنش به زمین به عنوان بازیکن ذخیره داشت را بتوانیم از بقیه جدا کنیم.
با وجود تمام این نمایشهای پایینتر از سطح استاندارد، مقصر اصلی در شکستِ فینال جام حذفی کسی نیست جز خود والورده. والورده یک بار دیگر برای بازیای بزرگ ترکیبی اشتباه را به زمین فرستاد، کاری که فصل پیش در بازی برگشت مقابل رم در استادیوم الیمپیکو کرد و باعث شکست ۳-۰ تیمش شد، کاری که همین فصل در بازی برگشت مقابل لیورپول در آنفیلد کرد و باعث شکست ۴-۰ تیمش شد. والورده در این بازیها به جای آنالیز عملکرد، نتیجه را مبنای تصمیم و قضاوتش قرار داد و چنین رویکردی بود که موجبات حذف بارسا از چمپیونز لیگ فراهم آورد، تورنمنتی که حالا کاتالانها بیش از هر افتخاری طلب فتحش را دارند.
والورده در نیمه دوم مقابل والنسیا به جریان بازی واکنش نشان داد و حداقل سرعت خط حملهاش را بالا برد و مسی را از تنهایی در این منطقه درآورد. اما تکرار این اشتباهات بزرگ بعید است دیگر آیندهای برای او در نوکمپ به جا بگذارد.