اگر امروز کسی به لوگوی یک باشگاه، فرد ، یک جامعه کوچک یا بزرگ توهین کند این توهین بی جواب نخواهد ماند بلکه تبدیل به ماجرایی می شود؛ مثل امروزکه ماجرا یک مبارزه بیرحمانه و خارج از عرف و اصول اخلاقی شده است. در عصر حاضر بشر به سطحی از تجربه و اطمینان به نفس […]
اگر امروز کسی به لوگوی یک باشگاه، فرد ، یک جامعه کوچک یا بزرگ توهین کند این توهین بی جواب نخواهد ماند بلکه تبدیل به ماجرایی می شود؛ مثل امروزکه ماجرا یک مبارزه بیرحمانه و خارج از عرف و اصول اخلاقی شده است.
در عصر حاضر بشر به سطحی از تجربه و اطمینان به نفس رسیده است که در برابر کنش های طبیعت، جامعه و شخصی اش واکنش داشته باشد و این دیگر یک موضع کلی و با گستره ای به انداز جوامع بشری است. در این روزگار ، یک توهین ، یک حرکت ، یک ضربه قطعا با واکنش مواجه خواهد شد. امروز دیگر سطح اطمینان به نفس آدمی به جایی رسیده که در برابر کنش ها منفعلانه عمل نمی کند. یک توهین می تواند تبدیل به یک جنگ بزرگ فحاشی چند هزارنفری در فضای مجازی شود.
فحاشی استقلالی ها و پرسپولیسی ها به یکدیگر نمی تواند موضوعی باشد که به هواداری تیم ها ربط پیدا کند. همین آدم ها هر روز در فضای مجازی به دنبال سوژه می گردند و در این دنیای بزرگ آنقدر سوژه وجود دارد که بتوان به آن حمله کرد. مگر لیونل مسی به لوگوی باشگاهی توهین کرده بود؟ مگر اینهمه کسانی که در این سال ها آماج حمله وران بیرحم فضای مجازی قرار گرفته اند به استقلال یا پرسپولیس توهین کرده بودند؟
جناب سعدی در این رابطه می گوید:«نخست اندیشه کن آنگاه گفتار/که نامحکم بود بی‌اصل دیوار/چو بد کردی مشو ایمن ز بدگوی/که بد را کس نخواهد گفت نیکوی»
این دوبیتی سعدی در جامعه امروز به طرز شگفت انگیز و غلیظی در جریان است؛ طی روز گذشته مجری یک برنامه تلویزیونی برای کری خوانی برای هواداران استقلال حرف های توهین آمیزی درباره لوگوی این باشگاه قدیمی و پرطرفدار زد و فضای تندی علیه او به راه افتاد و امروز بعد از گذشت یک روز از آن هنوز هم بحث اول فضای مجازی است. این توهین اما همانطور که سعدی می گوید با توهین های بعدی و تندتری همراه شد و حالا فضا آنقدر مسموم و آزار دهنده شده که هر کسی را ممکن است به کام خود بکشد. پاسخ حرف های او پست های تند و البته انتشار ویدیوی توهین آمیزی از سوی یکی از افراد هوادار استقلال اسامی افراد دیگری را به این ماجرا کشید و موجب شد که به برخی از بازیکنان سابق و لوگوی این باشگاه به تندترین شکل ممکن توهین شود.
موضوع اینجا است که با وجود تمام خطوط قرمز جدی و حتی گاهی اذیت کننده ای که رسانه های رسمی با آن همیشه درگیر بوده اند فضای مجازی تبدیل به فضای بدون چارچوب های رسانه ای شده است. آدم ها بدون توجه به بار حقوقی کلمات و تاثیری که کلمات و رفتار و اکت هایشان می گذارد ، بدون اندیشه کردن نسبت به تبعات یک ویدئو ، یک جمله آن را در ابعاد گسترده جهانی منتشر می کنند و موضوع جالب اینجا است که مخاطبان در این مقطع زمانی را می توانند با خودشان همراه کنند. ویدئو کلیک می خورد ، پست ها شر می شوند و این میدان مبارزه غیراخلاقی و فضای مملو از خشونت کلامی را گرم تر می کند. ماجرای لوگو که از برنامه تلویزیونی و از حرف های مجری برنامه آغاز و سپس توسط برخی در فضای مجازی پاسخ های بسیار تندی گرفت به نظر به این زودی تمام نخواهد شد مگر اینکه طی امروز و فردا یک اتفاق دیگری در این فضا رخ بدهد. هرچند که انگار این فضای امروز با عطشی که دارد برای خودش داستان و سوژه خلق کرده و می سازد، به سوی خودش جلب می کند و از این رو بازار قربانی کردن اخلاقیات، توهین و دشنام و زدن یکدیگر داغ تر می شود.
ماجرا امروز فراتر از درگیری های شخصی و گروهی است، ماجرا نوعی نمایشگری است که وجهه های غیراخلاقی آن را ترند می کند. هرچه وجهه های غیراخلاقی رادیکال تر ، هرچه فحش ها و توهین ها تندتر ، هرچه شدت برخورد بیشتر تعداد بینندگان نیز بیشتر خواهد بود و این به نظر می رسد بازی اصلی است. درواقع اتفاقاتی مثل حرف های توهین آمیز مجری برنامه “سلام صبح بخیر” حکم چاشنی و باروت مورد نیازی را دارد که هیولای رسانه ای فضای مجازی هر روز میزان زیادی از آن را می بلعد و بزرگ و بزرگتر می شود، آنقدر بزرگ که تقریبا دارد همه ما را به کام خودش می کشد.
